نمايندگان مجلس ايران قصد دارند طرحی را به تصويب برسانند تا اسيدپاشی در شمار جرائمی قرار گيرد که از آن‌ها به عنوان «محاربه» نام برده می‌شود. بر پايه قوانين ايران، مجازات «محاربه با خدا و رسول خدا» اعدام است.

روزنامه شهروند روز پنج‌شنبه ششم آذر به نقل از محمدعلی اسفنانی، عضو کميسيون قضايی و حقوقی مجلس گزارش داد: «در اين طرح، جرم اسيدپاشی محاربه محسوب شده و صرف نظر از ديه و قصاص، بايد مطابق با مجازات تعيين‌شده برای محاربه، برای آن‌ها حکم صادر شود.»

تشديد مجازات اسيدپاشی پس از آن مطرح شده که دو ماه پيش چند مورد اسيدپاشی به زنان در اصفهان رخ داد.

عبدالصمد خرمشاهی، وکيل دادگستری در مورد طرح نمايندگان مجلس برای افزايش مجازات اسيدپاشی گفته است: «در حقوق جزايی اسلام، محاربه تعاريف خاصی دارد و به افراد خاصی اطلاق می‌شود؛ کسانی که به قصد ترساندن مردم و تشويش ذهن آن‌ها عملی را مرتکب می‌شوند تحت شرايطی به‌عنوان محارب شناخته می‌شوند.»

وی می‌گويد: «اين درحالی است که در سال‌های گذشته، پرونده‌هايی که با محوريت اسيدپاشی تشکيل شده، معمولا به دليل دعواهای شخصی و درگيری‌های خانوادگی اتفاق افتاده است و مورد آخر اسيدپاشی که در اصفهان اتفاق افتاد و البته هنوز مرتکبانش مشخص نشده‌اند، می‌تواند يک استثنا باشد.»

به‌گفته خرمشاهی «موضوع مهم درباره طرح نمايندگان مجلس که قرار است مجازات اعدام را برای اسيدپاشان در نظر بگيرد اين است که اگر شديدترين مجازات‌ها هم وضع شود بدون اين‌که زمينه‌های جرم از بين برود، در مدت کوتاهی جلوی وقوع جرم را می‌گيرد ولی ريشه آن را از بين نمی‌برد.»

بهمن کشاورز، حقوقدان نيز می گويد: «ملاحظات ميدانی و مشاهدات عينی و عملی نشان می‌دهد که نبايد از تشديد مجازات انتظار بازدارندگی داشت.»

به‌گفته وی «اگر چنين مجازاتی با شرط عدم‌امکان تخفيف يا تعليق يا عفو يا آزادی مشروط تعيين شود شايد در کوتاه‌مدت و ميان‌مدت تا حدی بازدارنده باشد اما آن‌چه بسيار مهم است بحث آموزش و اطلاع‌رسانی است.»

بهمن کشاورز بر اين باور است که بايد «احترام به کرامت انسانی و احترام تماميت جسمی انسان‌ها» آموزش داده شود و به جای مجازات‌هايی مانند اعدام، مجازات‌های جايگزين سخت مانند حبس‌های طولانی مدت برای اسيدپاشی در نظر گرفته شود تا «مرتکبين احتمالی اسيدپاشی بدانند چه سرنوشتی در انتظارشان است و آگاه باشند که مثلا ٣٠‌ سال يا بيشتر در زندان بودن بدون اميد و امکان عفو و آزادی مشروط يا حتی مرخصی چه معنا و مفهومی دارد.»