مردم برزيل روز يکشنبه، ۲۶ اکتبر، پای صندوقهای رای خواهند رفت تا در رقابتی نزديک بين دو نامزد دست به انتخاب بزنند: ديلما روسف، رئيسجمهوری ۶۶ ساله کنونی از حزب چپگرای «کارگران»؛ و آسيو نوس، رهبر ۵۴ ساله حزب راست ميانه.
در دور اول اين انتخابات که اوايل ماه اکتبر برگزار شد، روسف با کسب ۴۲ درصد آرا بيشترين رأی را به خود اختصاص داد اما موفق به کسب اکثريت آرا نشد و آسيو نوس، رقيب اصلی او به ۳۴ درصد آرا دست يافت. مارينا سيلوا، نامزد سوسياليستهای هوادار محيط زيست نيز با کسب ۲۱ درصد آراء سوم شد.
در اين انتخابات ۱۴۲ ميليون نفر واجد شرايط رأی دادن هستند. در برزيل شرکت در انتخابات برای افراد بين ۱۸ تا ۷۰ سال اجباری است.
سیستم الکترونیکی رأیگیری در برزیل باعث شده تا نتایج انتخابات بلافاصله پس از آن به طور رسمی اعلام شود.
انتخاب بين دو گرايش سياسی
انتخابات برزيل به انتخاب بين دو گرايش سياسی راست و چپ بدل شدهاست.
از يک سو، روسف متعلق به حزب چپگرای کارگران است که ۱۲ سال قدرت را در دست دارد. اين حزب که ميراثدار ابرتورم بهوجود آمده در دوران ديکتاتوری نظامی و سپس دولت راستگرا بود، پس از انتخاب لولا دا سيلوا در سال ۲۰۰۲، برزيل را از تورم و رکود نجات داد، به يکی از اقتصادهای «نوظهور» با رشدی خيرهکننده بدل کرد، و ۴۰ ميليون نفر فقير را از فقر نجات داد. به همين دليل، روسف کماکان محبوبيت بسيار زيادی در ميان توده مردم دارد.
اما اکنون در چند سال اخير اقتصاد برزيل با رکود مواجه شدهاست و برگزاری جام جهانی ۲۰۱۴ در اين کشور نيز به اعتراضات بسيار گسترده از سوی معترضان و فقرا دامن زد. نوس با وعدههای حمايت از «فضای کسب و کار» قول دادهاست تا با استفاده از روشهای اقتصاد بازار و کاهش ماليات شرکتهای کسبوکار و نيز کاهش مخارج عمومی کشور که صرف رفاه عمومی میشود، رکود را از بين ببرد. او محبوبيت گستردهای بين طبقات شهرنشين متوسط رو به بالا، تاجران و کارآفرينان دارد.
با اين حال، مارينا سيلوا، همرمز چيکو مندس، فعال سياسی مشهور محيط زيست که در ۱۹۸۸ به قتل رسيد، مورد توجه چپگرايان و بهخصوص مردم فقير قرار داشت و احتمال سرازير شدن رایهای او به صندوق روسف بسيار زياد است.