در پی بسته شدن سفارت آمریکا و خروج کارکنان سازمان ملل از لیبی، آلمان نیز از کلیه شهروندان خود خواست این کشور را هرچه زودتر ترک کنند. درگیری گروه‌های شبه‌نظامی در لیبی به اوج رسیده است.
وضعیت امنیتی در لیبی ناروشن و ناامن است و در سراسر این کشور به ویژه در بنغازی و درنا خطر ربایش شهروندان خارجی وجود دارد. یک روز پس از بسته شدن سفارت آمریکا، وزارت خارجه آلمان نیز از کلیه شهروندان مقیم لیبی خواست این کشور را فورا ترک کنند.
اطلاعیه وزارت خارجه آلمان در یکشنبه ۲۷ ژوئیه، در مورد سفر به لیبی نیز هشدار داده است. سازمان ملل هم کارکنان نمایندگی خود از لیبی را فراخواند. همچنین ترکیه فعالیت سفارتش را به دلیل درگیری‌ها تعطیل کرد.
روز شنبه ۲۶ ژوئیه، ایالات متحده امریکا کلیه کارکنان سفارت خود در طرابلس را فراخواند و این سفارتخانه را بست. دیپلمات‌های آمریکایی ابتدا از راه زمینی در کاروانی که توسط جنگنده‌های “اف ۱۶” اسکورت می‌شد، مسیری پنج ساعته را طی کرده و به تونس رسیدند.
آمریکا از تکرار یورش به سفارتخانه این کشور بیم دارد. در ماه سپتامبر ۲۰۱۲ سفیر آمریکا در لیبی، کریستوفر استیونس و سه دیپلمات طی تهاجمی به کنسولگری آمریکا در بنغازی کشته شدند. احمد ابو قتاله که مظنون به ایفای نقش کلیدی در این حمله است ، در ماه ژوئن سال جاری توسط کماندوهای آمریکایی دستگیر و تحویل دادگاهی در آمریکا شد.
تشدید درگیری و حملات موشکی
به گزارش خبرگزاری‌ها در اثر حمله موشکی به طرابلس، ۲۳ مصری کشته شدند. خبرگزاری دولتی مصر «منا» با اعلام این خبر افزوده که موشکی از نوع “گراد” به ساختمان کارگران اصابت کرده است.
یکشنبه ۲۷ ژوئیه اعلام شد که دستکم ۵۰ نفر طی درگیری‌های مسلحانه گروه‌های رقیب در بنغازی و طرابلس کشته شده‌اند.
از زمان سقوط معمر قذافی، رئیس جمهور مادام‌العمر لیبی در سال ۲۰۱۱، گروه‌های شبه‌نظامی رقیب برای تصرف تک تک شهرها در حال نبرد هستند. از آنجا که در حال حاضر لیبی فاقد زیرساخت نظامی و امنیتی‌ست، حتی دولت هم به کمک بعضی از این گروه‌ها وابسته است.
فرودگاه طرابلس بعد از سقوط قذافی در اختیار “بریگاد زنتان” است. دیگر گروه‌های شبه‌نظامی اسلامی تلاش می‌کنند به این امر پایان دهند.
به عقیده ناظران مسائل لیبی، هدف اصلی این درگیری‌ها، تاثیرگذاری بر تقسیم قدرت بعد از انتخابات پارلمانی ۲۵ ژوئن است. با وجودی که هنوز نتیجه انتخابات روشن نشده اما حدس زده می‌شود نتیجه آن تضعیف اسلام‌گرایان و تقویت نیروهای لیبرال باشد.
به همین دلیل شبه‌نظامیان اسلام‌گرا تلاش می‌کنند که این شکست را از طریق پیروزی‌های نظامی جبران کنند.