با تصمیم «شورای معاونین، شهرداران و سازمان‌ها» وابسته به دبیرخانه شورای شهرداران، به‌زودی کارمندان مرد و زن در شهرداری تهران تفکيک می‌شوند.

خبرگزاری کانون دانش‌آموزی (پانا)، ضمن اعلام این خبر و انتشار سندی در این‌باره، نوشته است: «از مديران شهرداری خواسته شده است ظرف ماه آينده (مرداد) اين موضوع را با جديت توسط سازمان بازرسی و حراست کل پيگيری و اجرايی کنند.»

در این تصمیم تأکید شده است که به‌منظور آرامش و آسايش بيشتر کارکنان با تغييرات مناسب در حد امکان محل استقرار کارکنان زن و مرد مورد بازنگری و به‌شکل جداگانه طراحی و اجرا شود.

همچنین از اين پس مديران ارشد و ميانی در واحدهای شهرداری تهران فقط از نيروهای کارمند مرد جهت سمت‌هايی مانند مسئول دفتر، منشی، اپراتور تلفن، تايپيست و مسئول پيگيری و… که در محدوده دفتر کار مديران اشتغال دارند استفاده می‌کنند.

این گزارش افزوده است که «نگاه مردسالارانه» در شهرداری تهران سال‌هاست که مورد انتقاد جامعه زنان است و کمتر زنی توانسته است به رده‌های مديران ميانی شهرداری راه يابد و سهم زنان در معاونت‌های شهرداری هيچ است.

اردیبهشت‌ماه سال گذشته طرحی از سوی معصومه ابتکار، رئیس وقت کمیته محیط زیست شورای شهر تهران در این شورا مطرح شد که شهرداری تهران را موظف می‌کرد هر سال ۱۰ درصد از ظرفیت مدیریت شهری را به زنان اختصاص دهد تا ظرف مدت ۵ سال این ظرفیت به ۵۰ درصد برسد. این طرح اما با مخالفت‌هایی رأی نیاورد.

مهدی چمران، رئیس وقت شورای شهر تهران و خسرو دانشجو، سخنگوی این شورا با این طرح مخالفت کرده و آن را «نگاه کاملا فمینسیتی» و «غیرقابل قبول» خواندند.

به‌نوشته خبرگزاری پانا هم‌اکنون در برخی از شهرداری‌های مناطق تهران مصوبه تفکیک جنسیتی در حال اجرا است.

سیاست تفکیک جنسیتی در ایران، همواره مورد اعتراض فعالان مدنی و همچنین فعالان حقوق زنان بوده است. بسیاری از کسانی که به این جداسازی جنسیتی در برخی از حوزه‌های عمومی و به‌ویژه مدارس و دانشگاه‌های ایران معترض هستند، معتقدند که این مسأله کوششی برای حذف زن از عرصه عمومی است و افزون بر این روابط معمولی و پذیرفته شده زن و مرد را پیچیده و متشنج می‌کند.

این مشکل طی چند سال اخیر با اصرار بخش‌هایی از حکومت ایران بر گسترش دایره تفکیک جنسیتی پیچیده‌تر نیز شده است.

در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد سیاست تفکیک جنسیتی با شدت کم‌سابقه‌ای گسترش یافت و بیشتر فضاهای آموزشی و حتی رشته‌های تحصیلی را در بر گرفت. در این دوران بود که حتی طرح تفکیک جنسیتی مهدهای کودک نیز مطرح شد.