شصت و هفتمین جشنواره فیلم کن به پایان رسید. نوری بیلگه جیلان، کارگردان اهل ترکیه، «نخل طلا» جشنواره فیلم کن را به خاطر فیلم «خواب زمستانی» به دست آورد. از این فیلم به عنوان یکی از مهمترین فیلمهای شصت و هفتمین جشنواره فیلم کن و از امیدهای نخل طلا یاد شده بود.
برخلاف سال گذشته که آسمان کن عبوس و هوا بارانی بود، جشن سینمای جهان در سال ۲۰۱۴ در هوایی آفتابی در ساحل کوتآزور به پایان رسید. ستارگان سینمای جهان یک بار دیگر از روی فرش قرمز عبور کردند. لیلا حاتمی با لباس بسیار زیبا، با نیمتنه و دامن کلوش مشکی، روی فرش قرمز کن، مقابل دوربین عکاسان جلوه ویژهای داشت.
موضوع «خواب زمستانی» ساخته نوری بیلگه جیلان، توهمات مردی است که کم کم پیر میشود، از پدر یک هتل و چند خانه به ارث برده، مدتی بازیگر تآتر و سینما بوده و حالا خیال میکند که در آناتولی، «شاه آیدین» است. در این فیلم، فیلمساز ذهنیت استبدادزده یک مرد خردهپا و توهمات او را نشان میدهد.
نوری بیلگه جیلان در سال ۲۰۱۱ با فیلم «روزی روزگاری در آناتولی» در کن شرکت کرده و تحسین منتقدان را برانگیخته بود. او در آن زمان جایزه بهترین فیلمنامه را برای این فیلم به دست آورد. او نخل طلایش را که از دست کوئنتین تارانتینو گرفته بود، به کارگران معدنچی «سوما» تقدیم کرد.
جایزه بزرگ هیأت داوران کن که دومین جایزه مهم این جشنواره سینمایی به شمار میآید، به فیلم «شگفتیها» ساخته آلیس روراچر، فیلمساز زن ایتالیایی رسید. سوفیا لورن این جایزه را به او تقدیم کرد. این فیلم یک درام اجتماعی است.
تیموتی اسپال، بازیگر بریتانیایی به خاطر بازی در فیلم «آقای ترنر» ساخته مایک لی، جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد. جولین مور، بازیگر آمریکایی به خاطر بازی در فیلم «نقشه ستارههای سینما» ساخته دیوید کراننبرگ برنده جایزه بهترین بازیگر زن شد.
جایزه بهترین کارگردانی هم به خاطر فیلم «شکار روباه» به بنت میلر رسید.
فیلم «لویاتان» («نهنگ») ساخته اندره زیاگینتسو و اولگ نگین جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد. از این فیلم هم به عنوان یکی از امیدهای نخ طلا یاد شده بود.
جایزه ویژه هیأت داوران هم به طور مشترک به زاویه دولان برای فیلم «مامی» و ژان لوک گدار برای فیلم «خداحافظی با زبان» تعلق گرفت.
هیأت داوران جشنواره فیلم کن به ریاست جین کمپیون، فیلمساز نامدار استرالیایی در اختیار زنان بود. کارول بوکه (بازیگر فرانسوی) سوفیا کاپولا (بازیگر و فیلمساز آمریکایی) ویلیام دافوئه (بازیگر آمریکایی) گائل گارسیا برنال (بازیگر و کارگردان مکزیکی) جئون دویئون (بازیگر کرهای) جیا ژانکه (کارگردان و فیلمنامهنویس چینی) نیکلاس وندینگ رفن (فیلمساز و فیلمنامهنویس دانمارکی) و همچنین لیلا حاتمی (بازیگر سرشناس ایرانی) از دیگر اعضای هیأت داوران کن بودند.
در شصت و هفتمین جشنواره فیلم کن، زنان، آثار فیلمسازان سالخورده اما بسیار سرشناس را داوری کردند. دیوید کراننبرگ (۷۱ ساله)، کن لوچ (۷۷ ساله)، ژان لوک گدار (۸۳ ساله)، مایک لی (۷۱ ساله) از سالخوردگان نامآشنای سینمای جهان بودند که در این دوره کن با هم برای به دست آوردن نخل طلا رقابت کردند.
شامگاه جمعه ۲ خرداد (۲۳ مه) فیلم مستند «نمک زمین» ساخته ویم وندرس، سینماگر شهیر آلمانی جایزه ویژه هیئت داوران در بخش نوعی نگاه جشنواره کن را دریافت کرد. «نمک زمین» پرترهای از سباستیائو سالگادو، عکاس نامدار برزیلی است که با عکسهای سیاه و سفید و رنگیاش از طبیعت و مردمان گوناگون سرزمینها و قارههای مختلف، روایتگر بخشی از فجایع انسانی و طبیعی و رخدادهای هولناک تاریخ معاصر جهان بوده است.
از سینمای ایران هیچ فیلمی به جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۱۴ راه پیدا نکرد، اما به خرج دولت ایران، هیأت بزرگی از مسئولان سینمایی کشور و همچنین گروهی از سینماگران و تهیهکنندگان سینمایی مورد وثوق در جشنواره فیلم کن شرکت داشتند.
شصت و هفتین دوره جشنواره فیلم کن ۲۴ اردیبهشت با فیلم «گریس موناکو» گشایش یافت. تحریم فیلم افتتاحیه این جشنواره از سوی شاهزادهنشین موناکو، هیأت داورانی که بیشترین اعضایش را زنان تشکیل میدادند و همچنین سینماگران سالخورده، جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۱۴ را در سایه قرار داده بود. روبوسی ژیل ژاکوب، رییس جشنواره فیلم کن با لیلا حاتمی، بازیگر ایرانی از مهمترین و جنجالیترین حاشیههای شصت و هفتمین جشنواره فیلم کن بود.