کمتر از دو هفته مانده به گفت‌وگوهای کارشناسی جمهوری اسلامی و قدرت‌های بزرگ جهانی در قالب گروه ۱+۵ در نیویورک و پس از آن چهارمین دوره مذاکرات هسته‌ای در ژنو برای نوشتن متن توافق پایانی، مقام‌های تهران برای رسیدن به توافق و رفع تحریم‌ها ابراز خوش بینی می‌کنند.
محمد جواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، در گفت‌و‌گو با روزنامه آمریکایی «استاندارد» گفته است: «زمینه انجام معامله را آماده کرده ایم.»
علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران نیز گفته است: «ایران دیگر اورانیوم غنی سازی شده با غلظت بیست درصد تولید نمی کند و ۱۰۳ کیلوگرم از ذخیره‌های اورانیوم ۲۰ درصد تولید شده خود را به پنج درصد تغییر داده است.»
آیا جمهوری اسلامی در شرایطی قرار دارد که در مذاکرات حساس پیش رو با قدرت‌های جهانی به توافق پایانی دست یابد؟
موضع اصولگرایان و نظامیان در راه رسیدن به توافق پایانی چه وضعی ایجاد خواهد کرد؟ چشم‌انداز رسیدن به توافق پایانی خوش‌بینانه خواهد بود یا راه دشوارتری در پیش است؟
این پرسش‌ها را «رادیو زمانه» با دو کارشناس در میان گذاشته است: مهران مصطفوی، استاد دانشگاه در پاریس و حسن هاشمیان، کارشناس سیاسی در استانبول.
درمدت ماجرا جوییهای هسته ای میلیونها دلارهزینه شده و ارزش پول ملی ایران، تحت تاثیر تحریم‌ها، ۷۰ درصد ارزش برابری خود در برابر ارزهای خارجی را از دست داده است.
رکود اقتصادی در شرایط تورمی، ادامه تورم ۳۶ تا ۴۴ درصد، نرخ بیکاری (واقعی) بالاتر از ۲۵ درصد از دیگر هزینه‌هایی است که در قبال برنامه توسعه اتمی جمهوری اسلامی بر اقتصاد ملی ایران تحمیل شده است.
در مقابل، حکومت ایران طی زمان مشابه، ۲۰۰ کیلوگرم اورانیوم با غلظت ۲۰ درصد تولید کرده است که ارزش آن در بازار در بهترین شرایط کمتر از ۲ میلیون دلار است!!
farid / 23 April 2014