عبارت “بی‌جا شده” را در افغانستان برای توضیح شرایط فردی استفاده می‌کنند که به هر دلیل از خانه خود آواره شده و به مکانی دیگر مهاجرت کرده است. جنگ‌های قومی و داخلی، فقر، بحران غذا و آب، بسیاری از افغان‌ها را ناچار کرده که پای پیاده به مناطق امن‌تر پناه ببرند.
از دسامبر ۲۰۱۳ تا اواخر ژانویه ۲۰۱۴، نزدیک به دو هزار نفر از اهالی غور و بادغیس در افغانستان به خاطر خشکسالی، فقر، ناامنی و ادامه جنگ در این ولایت‌ها، آواره شده‌اند. آن‌ها با پای پیاده به سمت هرات حرکت کرده و اکنون مهاجران ساکن ولایت هرات محسوب می‌شوند. با افزایش بارش برف و کاهش دما، این مهاجران که بیشترشان نیز بی‌خانمان هستند در معرض خطر سرمازدگی قرار گرفته‌اند. طی سه ماه گذشته، حدود ۷۰ تن از این آوارگان، شامل ۵۰ کودک و ۲۰ مرد و زن اثر سرمای هوا و بیماری جان خود را از دست داده‌اند:
