کانون نويسندگان ايران در بيانيه‌ای اعلام کرد که مأموران امنيتی از برگزاری جلسه ماهانه جمع مشورتی اين کانون جلوگيری کرده‌اند.

بنا به اين بيانيه اين جلسه قرار بود روز سه‌شنبه ۲۴ دی‌ماه در منزل يکی از اعضای کانون نويسندگان برگزار شود اما روز يکشنبه مأموران در تماس تلفنی ضمن احضار صاحب‌خانه به يکی از ادارات وزارت اطلاعات وی را وادار می‌کنند جلسه را منتفی کند.

اين کانون در بيانيه خود آورده است: “کانون نويسندگان ايران از آغاز تأسيس در سال ۱۳۴۷ همواره با فشار و سرکوب حاکميت وقت مواجه بوده است.”

کانون نويسندگان با يادآوری مجموعه فشارهايی که جمهوری اسلامی تاکنون بر اين نهاد مدنی وارد کرده است به نشست اخير گروهی از هنرمندان با حسن روحانی، رئيس‌جمهور ايران اشاره کرده و نوشته است: “هم‌زمانیِ ممنوعيت تشکيل جلسه جمع مشورتی کانون با برگزاری جلسه رئيس دولت و شماری نويسنده و هنرمند و به‌ويژه آنچه در آن مجلس گفته شد، اين پرسش را پيش کشيد که چه رابطه‌ای ميان آن آواز سر دادن‌ها پيرامون آزادی و هنر، زيرزمينی شدن انديشه، آن ابراز خرسندی‌ها و اميدواری‌ها با اين تهديد و سرکوب وجود دارد؟ چنين دم خروسی را چه طور می‌شود با قسم حضرت عباس ناديده گرفت؟”

اين کانون افزوده است: “اگر نگاه خود را از زرق و برق مجالس دولتی و لبخند‌ها و مجامله پيرامون آزادی و هنر برگيريم و به دنيای واقعی نظر بيندازيم در آن هيچ تشکل مستقلی که آزادانه فعاليت کند، نمی‌بينيم.”

کانون نويسندگان ايران در پايان بيانيه خود نوشته است: “مشکل اساسی نويسندگان و هنرمندان اين سرزمين تعريف آزادی نيست بلکه نبودن آن است. ممکن است هر کس برای کسب اين آزادی يا هر منفعت ديگری به راهی بينديشد؛ از جمله همراهی با صاحبان قدرت. اين را می‌شود حق شخصی او دانست، چنانکه نقد رفتار او را از جانب ديگران. اما کانون نويسندگان ايران دسترسی ادبيات و هنر به آزادی را، حتی اميد آن را، از راه قدرتمداران آزادی‌ستيز ممکن نمی‌داند و صورت مسئله را با راه حل آن يکسان نمی‌پندارد.”