پروین بختیارنژاد روزنامه‌نگار و پژوهشگر عرصه زنان پس از یک دوره بیماری در تهران درگذشت. بختیارنژاد روزنامه‌نگاری را از سال ۷۴ و در نشریه «ایران فردا» به مدیر مسئولی عزت‌الله سحابی آغاز کرد. پس از توقیف نشریه ایران فردا، به ماهنامه «جامعه نو» رفت و پس از بسته شدن آن در روزنامه‌های خرداد، آفتاب امروز، صدای عدالت، یاس نو، نوروز، وقایع اتفاقیه، شرق، اعتماد و کارگزاران مشغول به کار شد. او پس از تعطیلی روزنامه‌ها، در سایت‌های اینترنتی مختلف مقاله‌هایی درباره حقوق زنان منتشر می‌کرد. بختیارنژاد به کارهای پژوهشی نیز مشغول بود و نخستین تحقیق خود را در مورد خودسوزی زنان در ایران در سال ۸۰ به چاپ رساند. در سال ۸۴ شروع به نگارش کتاب دوم‌اش کرد که تحقیقی در مورد موانع درون ساختاری سازمان‌های غیردولتی در ایران بود و به مشکلات درونی نهادهای مدنی می‌پرداخت. کتاب سوم بختیارنژاد پژوهشی در مورد قتل‌های ناموسی در ایران بود. این کتاب در سال ۸۹ پس از آن‌که ۹ ماه در وزارت ارشاد برای سانسور منتظر ماند، در نهایت مجوز انتشار نگرفت. او در همان سال این کتاب را در سایت مدرسه فمینیستی منتشر کرد. کتاب سرانجام در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات «آرش» در استکهلم به چاپ رسید. پروین بختیارنژاد پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ به همراه همسرش رضا علیجانی از فعالان سیاسی، و فرزندش از ایران خارج شد اما سال گذشته به ایران بازگشت. او به بیماری تالاسمی و ترومبوآمبولی (آمبولی لخته خون) مبتلا بود و در خارج از کشور دو عمل جراحی را پشت سر گذاشته بود.