محمد مایلی‌کهن، فوتبالیست قدیمی که سابقه بازی و سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران را نیز در کارنامه دارند و به عنوان مرد همیشه معترض فوتبال ایران شناخته می‌شود، در گفت‌و‌گویی انتقادی با ایران ورزشی درباره شرایط کشور گفته است: «مگر می‌شود بخوابی و بلند شوی ببینی همه چیز سه برابر شده؟ الان می‌توانی میوه بخری؟ مگر چه‌قدر حقوق می‌گیرید؟ طبعا سطح تحمل می‌آید پایین. برای بعضی‌ها که همه چیز گل و بلبل است. نمی‌دانیم آنها از کجا خرید می‌کنند که مردم را درک نمی‌کنند. آن‌وقت تا دل‌تان بخواهد تعدد مراکز نظارتی داریم. این چه کاری است؟ خب مسئولیت نظارتی را مثلا بدهید به من و از من گزارش بخواهید اما این‌طور نیست. هر کدام را یکی زیر نظر می‌گیرد. خب خود اینها ایجاد فساد می‌کند. اگر یک سازمان باشد همه آنجا را موظف به نظارت می‌کنند.» او در ادامه با انتقاد از بگیر و ببند و اعدام در جمهوری اسلامی گفته است: «این همه آدم‌های مختلف را گرفتیم و زندانی کردیم، حکم اعدام دادیم آخرش چه شد؟» مایلی‌کهن در بخش دیگری از این گفت‌و‌گو با اشاره به هزینه‌‌های هنگفت ساخت و ساز مقبره روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی گفته است: «از قدیم گفتند چراغی که به خانه رواست به کوچه حرام است. من چندی پیش سیدحسن خمینی را دیدم و گفتم اگر امام الان زنده بود، اجازه می‌داد چنین چیزی برای‌شان بسازید؟ می‌دانید چقدر پول هزینه می‌کنید؟ آن وقت هموطن ما گرسنه سرش را زمین می‌گذارد. برخی از مسئولان هم شکم‌شان روز به روز گنده‌تر می‌شود و از در تو نمی‌آیند. اینها را می‌گوییم به آنها برمی‌خورد.» مقام‌های رسمی تا به‌ حال واکنشی به این گفته‌ها نشان نداده‌اند اما طرح انتقادهای این‌چنینی معمولا با واکنش قوه قضاییه همراه است و برای گوینده چنین سخنانی پرونده‌سازی می‌شود. نمونه اخیر این امر محکومیت غلامحسین کرباسچی به یک سال حبس تعزیری به دلیل انتقاد از سیاست‌ خارجی جمهوری اسلامی و حضور نظامیان ایران در سوریه با عنوان مدافعان حرم است.