به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پژوهشگران ایرانی با انجام یک مطالعه دریافتند که ازدحام خانوار در شهرستان‌های نزدیک به مرزهای جنوب غربی، جنوبی و غربی ایران نسبت به شهرستان‌های سایر استان‌ها، بیشتر است. ازدحام بیش‌ از حد خانوار (Household overcrowding)، به شرایطی گفته می‌شود که تعداد ساکنان یک خانوار از ظرفیت فضای مسکونی موجود آن‌ها بیش‌تر باشد و زمانی رخ می‌دهد که بیش از دو نفر از اعضای یک خانواده، یک اتاق خواب را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. در این مطالعه از داده‌های ۳۹ هزار و ۸۶۴ خانوار (۱۸ هزار و ۸۰۸ خانوار ساکن در مناطق شهری و ۱۹ هزار و ۳۳۷ خانوار ساکن در مناطق روستایی) که ۰,۱۸ درصد از کل خانوارهای ایران را تشکیل می‌دهند، استفاده شد. ایسنا می‌نویسد: بررسی‌های این مطالعه نشان داد که شیوع کلی ازدحام خانوار در ایران بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵، حدود ۸,۲ درصد است و این میزان در بین ساکنان شهری حدود ۲۴,۳ درصد و در مناطق روستایی حدود ۳۰,۲ درصد است. بر اساس این بررسی، کمترین میزان شیوع ازدحام خانوار در استان گیلان و بیشترین میزان در استان سیستان و بلوچستان بود. ازدحام خانوار در شهرستان‌های نزدیک به مرزهای جنوب غربی، جنوبی و غربی ایران نسبت به شهرستان‌های سایر استان‌ها، بیشتر بود. همچنین شهرستان‌های اطراف سواحل دریای خزر و نزدیک به کویر مرکزی ایران، نسبت به شهرستان‌های سایر مناطق، ازدحام خانوار کمتری داشتند. ازدحام در خانوار باعث می‌شود که امکان شیوع کرونا در میان اعضای خانواده‌ افزایش یابد.