صدها کارگر در فروشگاه‌های لباس گرانقیمت مازندران روزانه بیش از ۱۰ ساعت کار می‌کنند، اما حقوق آنان کمتر از حداقل دستمزد است. همین حقوق ناچیز نیز در مواردی با تاخیر چندماهه پرداخت می‌شود. حق بیمه به‌طور نامرتب به حساب تامین اجتماعی واریز می‌شود و ساعات متمادی کارِ ایستاده سبب شده بسیاری از این کارگران به واریس مبتلا شوند. خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا) در گزارشی از فروشگاه‌های پوشاک گرانقیت در سواحل شمالی کشور نوشته است از محمود‌آباد تا نوشهر، شهرهای ساحلی ایران عرصه ظهور فروشگاه‌های لباس برای مشتریان ثروتمند است اما کارکنان این فروشگاه‌ها که اغلب زن هستند، در ازای ۱۰ ساعت کار و ساعت‌های متمادی سرپا ایستادن، یک میلیون و ۳۰۰ و در نهایت یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان دستمزد می‌گیرند. شخصی به نام محمد که دو فرزند و خواهرش در فروشگاه‌های لباس گرانقیمت در نور کار می‌کنند، در مورد شرایط کار آن‌ها گفته است: «معمولاً پرداخت حقوق عقب می‌افتد؛ گاهی حقوق را هر سه ماه یکبار می‌دهند؛ بیمه هم بعضی مواقع رد می‌شود و بعضی مواقع فراموش می‌شود؛ در نتیجه سوابق کار کم می‌شود و کارگر بنده‌خدا بعد از مدتی می‌فهمد که در سابقه‌ی بیمه‌اش وقفه افتاده.» به گفته محمد، کارگران اکثراً در اثر ساعات متمادی سرپا ایستادن واریس می‌گیرند. کارگران اغلب بر سر میزان دستمزد و شرایط کار با کارفرما «توافق»، و در هراس از اخراج اعتراضی به شرایط کاری نمی‌کنند.