اکبر گنجی- سوریه و خاورمیانه؟ تمامش تقصیر جمهوری اسلامی است... اما آیا ایران می‌تواند در بحران‌هایی با این پیچیدگی، به تنهایی نقش‌‌آفرینی کند و دیگران بازی را واگذار کرده‌ باشند؟

رسول نفیسی - جمهوری اسلامی نه می‌تواند به هژمون منطقه تبدیل شود، و نه هرج و مرج خشونت‌هایی که بعضا ناشی از سیاست‌های خودش است تا ابد درخارج از مرزهای ایران متوقف خواهد ماند.

حسن شریعتمداری - آنچه که آمریکای درگیر در جنگ ویتنام را به عقب‌نشینی وادار ساخت، بیش از هر چیز، جنبش صلح جوامع مدنی در آمریکا و اروپا بود. کارهای بزرگ می‌توانند بسیار ساده و بی‌پیرایه...

امید رضایی- چرا برنامه فیتیله به ترک‌ها برخورد؟ ترک‌ها به چه‌ چیزی اعتراض دارند؟ چرا با وجود برخورد با عوامل فیتیله، اعتراض‌ها فروکش نمی‌کند؟

حسن هاشمیان- هر آن چه در دو کمیته امنیتی و اصلاحات بررسی خواهد شد، با منافع ایران ناسازگار است. چه‌بسا نام سپاه قدس، حزب‌الله لبنان و شبه‌نظامیان شیعی عراق در فهرست گروه‌های تروریستی بیاید.

مرتضی کاظمیان- به نظر می‌رسد جلوه‌گری نظامی-امنیتی جمهوری اسلامی در منطقه در تعامل با شخص اول نظام، برای نوعی اعاده اقتدار و ترمیم نرمش قهرمانانه پس از توافق هسته‌ای باشد.

  محمود صباحی- فرهنگ شیعی از طریق خانواده‌، مدرسه و فرصت‌های آموزشی دیگر‌ ذهن ما را دچار مرض‌های بی‌شماری می‌کند. بدخیم‌ترین این مرض‌ها نه تنها نامسلمان‌نجس‌پنداری، که ناشیعه دوازده‌امامی‌نجس‌پندا‌ری است.

تجربه دولت اعتدال نشان می‌دهد اقتدارگرایان کاری به محافظه‌کاری یا رادیکال بودن مخالفان ندارند و تنها رقیبی را به رسمیت می‌شناسند که موقعیت حاشیه‌ای و طفیلی در سیاست را پذیرفته باشد.

حسین نوش‌آذر - ترک‌ها از پخش برنامه‌ای به نام «فیتیله» خشمگین‌اند. توقف برنامه کافی نیست. محمد سرافراز می‌بایست استعفا دهد. کسی هم که او را منصوب کرده باید پوزش بخواهد.

همن سیدی- پرونده ایران در سوریه می‌تواند از پرونده اتمی قطورتر شود. جامعه جهانی بین اسد و مخالفان بنیادگرایش هیچ‌یک را تحمل نخواهد کرد. تنها بازیگران مثبت درگیری‌ها کردهای سوریه هستند.

علی افشاری- گسترش حضور نظامی ایران در سوریه و افزایش شمار کشته شدگان در هفته‌های اخیر آسیب پذیری نیروهای ایران را نشان می‌دهد. بنابراین جمهوری اسلامی طولانی شدن جنگ داخلی سوریه را یک تهدید محسوب...

اکبر گنجی − پس از توافق هسته‌ای، گویی مواضع خامنه‌ای رادیکال‌تر شده و او دائماً همه را از خطر نفوذ آمریکا می‌هراساند. علل این امر چیست؟

حسن هاشمیان- رویاروئی قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی در سوریه بر سر ساختن رژیم سیاسی بعدی سوریه است. ایران به دلیل واقعیت‌های جمعیتی و مذهبی سوریه، عرصه را پیشاپیش باخته است.

حسین باقر زاده - رژیم ایران پس از برجام به یک موفقیت نیاز داشت که با دخالت روسیه در سوریه نصیبش شد. کمک پوتین به اسد، کمکی به جبهه ایران علیه عربستان نیز هست.

علی افشاری - پروپاگاندای جمهوری اسلامی در حفظ اسد، ربطی به منافع ملی ایران ندارد بلکه بر رویکرد ایدئولوژیک حکومت و تبدیل سوریه به عمق استراتژیک خودش استوار است.

حسین علیزاده - ژئوپلتیک خاورمیانه آبستن دگرگونی‌های ژرفی است که می‌تواند جرقه‌ای برای جنگ بزرگ منطقه‌ای و ای بسا جنگ سوم جهانی باشد. ایران در مسیر این دگرگونی کجا ایستاده است؟