محمود احمدینژاد در آخرین روزهای دولت دهم با تقدیر از دستاندرکاران دولتاش در حوزه زنان گفت که در مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری «کارهای بزرگی» انجام شده است و رئیس این مرکز نیز در یک گفتوگوی تلویزیونی فهرستی از اقدامات مثبت دولت احمدینژاد در حوزه زنان را ارائه کرد.
اما فعالان حقوق زنان و زنان فعال سیاسی در این زمینه با دستاندرکاران دولتی همنظر نیستند و یکی از مهمترین انتظاراتشان از دولت حسن روحانی، بازگرداندن وضعیت زنان به قبل از دوره هشت ساله زمامداری احمدینژاد است.
اعمال تفکیکهای جنسیتی در حوزه آموزش، تبعیضات جنسیتی در حوزه اشتغال همچون ترویج و اعمال طرحهای دورکاری، بازنشستگی زود هنگام، افزایش مرخصی و کاهش ساعات کاری زنان، اولویت دادن به نقش مادری و همسری زنان و سیاستهای جدید تنظیم خانواده از جمله بخشهایی از عملکرد دولتهای نهم و دهم هستند که پیش از این بارها مورد انتقاد و اعتراض فعالان حقوق زنان در ایران قرار گرفته است.
محمود احمدینژاد و مسئولان دولت او این انتقادات را قبول ندارند و میگویند که این برنامهها در جهت تلفیق نقش مادری و اجتماعی زنان تدوین شده است.
اما آمار رسمی که حاکی از افزایش طلاق و کاهش ازدواج در ایران است، نشاندهنده ناموفق بودن این برنامههای دولتی است.
شیوه کار دستگاههای امور زنان و حذف و بیقدرت کردن زنان در این نهادها از دیگر انتقاداتی است که از سوی زنان فعال سیاسی که از نزدیک با سازوکارهای دولتی در ارتباط هستند، مطرح شده است.
برای ارزیابی نوع نگاه و عملکرد مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری در هشت سال اخیر، گفتوگویی را با رضوان مقدم، فعال حقوق زنان انجام دادهایم.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130718_MaryamHosseinKhah_RezvanMoghaddam_Women_LidaHosseiniNejad.mp3[/podcast]