۱۰ تشکل کارگری و اجتماعی در بیانیه‌ای اعلام کردند که به «سه‌شنبه‌های اعتراض علیه اعدام» می‌پیوندند و «عموم نیروهای سیاسی آزادیخواه و برابری طلب، کارگران، معلمان، بازنشستگان و جوانان انقلابی را به مبارزه‌ای سراسری و قدرتمند در ابعاد داخلی و بین‌المللی برای توقف و لغو مجازات اعدام» فراخواندند.
اعلام همراهی این تشکل‌ها در همراهی با نامهای است که سه هفته پیش زندانیان زیر حکم اعدام در زندان قزل‌حصار، در ۸ بهمن در زمانه منتشر کردند و در آن گفتند: «مستحق مرگ نیستیم»، «برای اینکه کسی صدای ما را بشنود ما مجبوریم از این هفته، هر سه‌شنبه اعتصاب غذا کنیم. روز سه‌شنبه را برای این انتخاب کردیم، چون اغلب این روز آخرین روز زندگی همبندی‌های ماست که در روزهای قبل به انفرادی منتقل می‌شوند.»
موج اعتصاب غذای زندانیان از سوی زنان زندانی محبوس در زندان اوین شروع شد و از آن پس زندانیان دیگر زندان‌ها و همچنین گروه‌ها و تشکل‌های مختلف با آنها همراه شده‌اند.
یک روز پس از انتشار نامه‌ی زندانیان زیر حکم اعدام در زندان قزل‌حصار، ۱۰ تن از زندانیان سیاسی آن زندان همراهی خود را با اعتصاب غذای گروهی آنها اعلام کردند و گفتند که هر سه‌شنبه دست به اعتصاب غذا خواهند زد. پس از آن، در ۱۶ بهمن‌ماه هم گروهی از زندانیان سیاسی در زندان اوین به این اعتصاب غذا پیوستند. گزارش‌ها حاکی از آن است که زندانیان در شهرهای مختلف از جمله مشهد و سقز نیز با این مبارزه همراه شده‌اند.
در همراهی با زندانیان، گروه‌های مختلف از جمله «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران» که ۱۷ بهمن‌ماه در بیانیه‌ای خواستار لغو مجازات اعدام شده بودند، بر این خواسته تأکید کردند. اکنون ۱۰ تشکل کارگری و اجتماعی دیگر هم به آنها پیوسته‌اند.
متن بیانیه تشکل‌های کارگری و اجتماعی: به سه‌شنبه‌های اعتراض علیه اعدام می‌پیوندیم
در پی «خیزش انقلابی زن زندگی آزادی»، جمهوری اسلامی بار دیگر با توسل به اعدام‌های گسترده زندانیان سیاسی و غیر سیاسی، تلاش دارد با نمایش شقاوت و انسان‌کشی و گستراندن سایه سیاه مرگ و وحشت بر فضای جامعه، سدی در برابر پیشروی جنبش انقلابی مردم ایران ایجاد کند.
با گسترش موج اعدام‌ها، جنبش علیه اعدام با قدرتی بیشتر و در ابعادی اجتماعی‌تر علیه احکام وحشیانه اعدام به میدان آمده و در هفته‌های اخیر صف اتحاد علیه اعدام‌ها به انسجام و همدلی گسترده‌تری دست یافته است.
زندانیان زیادی هم اکنون زیر تیغ احکام اعدام هستند و برای دفاع از زندگی و نجات جانشان چاره‌ای جز مبارزه علیه احکام اعدام ندارند. قدرت اجتماعی و اعتراض عمومی می‌تواند مبارزه‌ی آنان را به نتیجه برساند.
زندانیان زندان مخوف قزل‌حصار در روزهای سه‌شنبه که مصادف با روز اعدام است اعلام اعتصاب غذای هفتگی کرده‌اند.
ما تشکل‌های کارگری، معلمان، زنان، پرستاران، بازنشستگان و دانشجویان که در صفوف مبارزات خود برای احقاق حقوق و مطالباتمان با انواع سرکوب‌ها مواجه بوده‌ایم خوب می‌دانیم که اعدام ابزار سرکوب و ارعاب جامعه است و بشریت مدرن و متمدن این مجازات قرون وسطایی را دون شأن خود می‌داند و باید برای توقف و لغو احکام بیش از پیش با هم متحد شویم.
پیکره جامعه ایران سال‌هاست از اعدام زخم خورده است و جنبش علیه اعدام جنبشی قدرتمند در ایران است و امروز در برابر موج اعدام‌ها مخالفت با اعدام به امر همگانی مردم بدل شده است.
اعدام کشتن حرمت انسان چه در ظرفیت‌های فردی و چه اجتماعی است. از همین رو ما امضاکنندگان این بیانیه از سه‌شنبه‌های اعتراضی علیه احکام اعدام حمایت کرده و همگام با زندانیان قزل‌حصار و دیگر زندان‌ها و همه خانواده‌های آنها برای توقف و به پایان رساندن ناقوس مرگ اعدام هم صدا می‌شویم.
ما تشکل‌های کارگری و اجتماعی عموم نیروهای سیاسی آزادیخواه و برابری طلب، کارگران، معلمان، بازنشستگان و جوانان انقلابی را به مبارزه‌ای سراسری و قدرتمندانه در ابعادی داخلی و بین المللی برای توقف و لغو مجازات اعدام فرامی‌خوانیم.
امضاها:
۱-اتحاد بازنشستگان
۲-انجمن برق و فلز کرمانشاه
۳-سندیکای نقاشان البرز
۴-دانشجویان پیشرو
۵-شورای بازنشستگان ایران
۶-شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
۷-شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث)
۸-شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران
۹-ندای زنان ایران
۱۰-نهاد دادخواهان
زندانیان همچنان در خطر اجرای حکم اعدام
در طی این مدت مسئولان جمهوری اسلامی بدون توجه به گسترش مخالفت‌ها علیه حکم اعدام، به صدور و اجرای احکام اعدام ادامه داده اند. برخی از متهمان نیز به‌دلیل اتهام‌هایشان در معرض صدور حکم اعدام قرار دارند؛ از جمله مرضیه فارسی، فروغ تقی‌پور و وریشه مرادی، زندانیان سیاسی که به «بغی» (مبارزه مسلحانه) متهم شده اند؛ اتهامی که بر مبنای آن برای شهاب نادعلی جوزانی، دیگر زندانی سیاسی حکم اعدام صادر شده است.
به‌شکل مشابه چهار زندانی بلوچ به نامهای غنی شه‌بخش، سلیمان شه‌بخش، عبدالرحیم قنبرزهی (میربلوچ زهی) و عیدو شه‌بخش هم به همین اتهام محاکمه شده‌اند. طبق گزارش‌ها برای هر چهار زندانی بلوچ حکم اعدام صادر شده و برای دیگر زندانیان متهم به «بغی» نیز صدور حکم عدام محتمل به نظر می‌رسد.
به‌علاوه، مجاهد کورکور به اتهام قتل کیان پیرفلک، کودکی که در جریان اعتراضات سال گذشته با اصابت گلوله به قتل رسید، به اعدام محکوم شده است. این در حالی‌ست که والدین کیان پیرفلک بارها اعلام کرده‌اند که شاهد شلیک گلوله از سوی نیروهای انتظامی بوده‌اند و هیچ شکایتی از این متهم ندارند.
احکام اعدام رضا رسایی و عباس دریس، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و آبان ۹۸ نیز در دیوان عالی کشور تأیید شده و آنها در خطر اعدام قرار دارند. دستگاه قضایی جمهوری اسلامی هفته گذشته محمد خضرنژاد، روحانی سرشناس کُرد را هم به اتهام «افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم کرد.
در این مدت متهمانی نیز با جرائم «غیرسیاسی» به اعدام محکوم شده‌اند؛ از جمله متهم ردیف اول در قتل داریوش مهرجویی و محمدی‌فر که به درخواست خانواده مقتول به قصاص محکوم شده، یک کارگردان که به اتهام تجاوز به دو زن هنرجو حکم اعدام دریافت کرده و بسیاری زندانیانی که از آنها اطلاعی در دست نیست.