قرار است سمپوزیوم «زبان، انسان و جامعه: ادبیات و زبان‌های اقلیت در ایران» در تاریخ ۹، ۱۰ و ۱۱ نوامبر به صورت آنلاین برگزار شود. در این سمپوزیوم عناوین مختلفی در حوزه زبان اقلیت‌ها، زبان معلولان، زبان جنسیت و زبان قدرت مطرح و مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در همین ارتباط با امیر کلان، دانش‌آموخته مطالعات آموزشی از دانشگاه تورنتو کانادا و استاد آموزش چند زبانی در دانشگاه مک گیل گفت‌وگو کرده‌ایم.

کلان معتقد است آموزش به زبان مادری یک حق است و رویکرد کنونی در پیش گرفته شده در ایران یعنی آموزش به زبان فارسی به کودکی که فقط به یک زبان و آن هم زبانی به جز زبان فارسی – مثلا کردی، ترکی، بلوچی و… – مسلط است آسیب‌های روانی و آموزشی زیادی به همراه دارد و باعث ترک تحصیل یا عدم برقراری ارتباط با زبان فارسی شده و نهایتاً در چرخه‌ای معیوب، باعث تجربه اضطراب، افسردگی، احساس شکست و ناکامی و بازماندن از تحصیلات عالی و در کل آسیب‌های اجتماعی مختلف خواهد شد.

امیر کلان در مصاحبه با زمانه درباره وضعیت آموزش زبان مادری در ایران می‌گوید:

 آموزش به زبان مادری مسأله‌ای است که در بسیاری از کشورها پذیرفته شده و به خوبی اجرا می‌شود، اما در ایران به دلیل سیاست‌های دولت-ملت که حکومت در پیش گرفته نه تنها مساله آموزش در نظر گرفته نشده است، بلکه با ممانعت از فعالیت‌های خودجوش «اقوام در اقلیت» و جرم‌انگاری این فعالیت‌ها به سمت هرچه ضعیف‌تر کردن «اقوام در اقلیت» اقدام شده است.

امیر کلان، دانش آموخته مطالعات آموزشی از دانشگاه تورنتو کانادا و استاد آموزش چند زبانی در دانشگاه مک گیل است. کتاب چه کسی از آموزش چندزبانه می‌ترسد به کوشش او در سال ۲۰۱۶ به انگلیسی و در سال ۲۰۱۸ با ترجمه فارسی منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای است از چهار مصاحبه کامل درباره دو زبانگی و چند زبانگی که در آن تقریبا تمام استدلال‌های اصلی موافق و مخالف این مساله مطرح و بررسی شده است.

 او می‌گوید: عدم آموزش زبان مادری، خود می‌تواند به پویایی زبانی آسیب برساند، عدم آموزشی رسمی یک زبان و استفاده از آن فقط در محاوره روزمره می‌تواند رشد یک زبان را متوقف کرده و در طولانی‌مدت آسیب‌های جدی به آن بزند.

ثبت‌نام برای شرکت در سمپوزیوم زبان، انسان و جامعه: ادبیات و زبان‌های اقلیت در ایران

Ad placeholder