شاپور جورکش، شاعر، مترجم و منتقد ادبی در ۷۳ سالگی درگذشت. به گفته محمد ولی‌زاده، نویسنده و ناشر، شاپور جورکش از ۱۰ روز پیش به علت مشکلات ریوی با هوشیاری پایین در بیمارستان نمازی شیراز بستری بود. ولی‌زاده افزود با وجود این‌که از دو روز پیش وضعیت شاپور جورکش بهتر شده بود و دکترها گفته بودند می‌تواند دوره نقاهت با دستگاه اکسیژن را در خانه بگذراند، صبح جمعه، ششم مردادماه درگذشته است. شاپور جورکش شاعر، مترجم، منتقد و پژوهشگر ادبی و نمایشنامه‌نویس، متولد ۱۰ بهمن ۱۳۲۹ در شهرستان فسا در فارس بود. او تحصیلات خود را تا دریافت مدرک فوق لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه شیراز ادامه داده‌ بود و مدتی تا سال ۱۳۵۸ در دانشگاه تدریس می‌کرد. او همچنین گروه ترجمه شیراز را تأسیس کرده و در آن‌جا فعال بود. جورکش در ماجرای اتوبوس نویسندگان در سال ۱۳۷۵ و در جریان قتل‌های زنجیره‌ای، در میان چهره‌های فرهنگی اعزامی به ارمنستان بود که قرار بود اتوبوسشان با برنامه رهبران و چهره‌های امنیتی جمهوری اسلامی به دره انداخته شود. از جمله آثار او می‌توان به کتاب «بوطیقای شعر نو» در تحلیل و نقد کار شاعری نیما یوشیج و نیز کتاب «زندگی، عشق و مرگ از دیدگاه صادق هدایت» اشاره کرد. جورکش همچنین دو دفتر شعر با نام‌های «هوش سبز» و «نام دیگر دوزخ» به چاپ رسانده بود. یکی دیگر از آثار مهم جورکش «خفیه‌نگاری خشونت در سرزمین آدم‌لتی‌ها» است که در سال ۱۳۸۹ منتشر و با استقبال خوبی مواجه شد اما چهار روز پس از انتشار نسخه‌های آن از کتابفروشی‌ها جمع‌آوری و خمیر شد. این کتاب درباره جایگاه زن در ادبیات و جنبش‌های ادبی معاصر بود.