کوین مک کارتی، رهبر جمهوریخواهان، پس از سرکوب شورش چند روزه بلوک محافظهکاران راست افراطی برای تصرف سمت سخنگوی مجلس نمایندگان در پانزدهمین تلاش تاریخی، در یک رأیگیری دراماتیک در اواخر شب، به عنوان رئیس مجلس نمایندگان آمریکا انتخاب شد.
صعود مک کارتی به عنوان رئیس مجلس نمایندگان پس از ۱۴ بار شکست و دادن یک رشته امتیازات به قانونگذاران فوق محافظهکار صورت گرفت که به طور قابل توجهی قدرت او را تضعیف میکند اما در عین حال نفوذ آنها را بر اکثریت مجلس جدید تقویت خواهد کرد. مک کارتی در نهایت با کمترین اکثریت، تنها با ۲۱۶ رای در برابر ۲۱۲ رای دموکراتها به جفریس، در ساعات اولیه صبح روز شنبه پیروز شد.
شش نماینده جمهوریخواه به مک کارتی رای ندادند.
دموکراتهای مجلس نمایندگان تا آخرین رایگیری حامی جفریس، نماینده کنگره از نیویورک باقی ماندند.
جو بایدن به مک کارتی به خاطر پیروزی و کسب کرسی ریاست تبریک گفت و از اکثریت جمهوریخواه جدید مجلس نمایندگان خواست تا دولت او را با احضاریهها و تحقیقاتی که مدتها وعده داده بود به چالش بکشند تا «مسئولانه اداره شود».
این اولین بار در طول یک قرن بود که مجلس نمایندگان در اولین رای گیری نتوانست رئیس خود را انتخاب کند و تنها چهار انتخابات دیگر در تاریخ ایالات متحده به بیش از ۱۲ رأی سرنوشت ساز نیاز داشتند.
مک کارتی پس از سخنرانی خود، به سرعت اقدام به سوگند دادن اعضای مجلس نمایندگان کرد و کنگره ۱۱۸ را در ساعات پس از نیمه شب به طور رسمی افتتاح کرد.
برنامهریزی برای رای دادن به بسته قوانین جدید که شامل بسیاری از خواستههای مخالفان مک کارتی است، به هفته آینده موکول شد.
مک کارتی امیدوار بود که در چهاردهمین رای گیری به سادگی برنده شود، اما یک رای کم آورد. وقتی مشخص شد که مک کارتی موفق نخواهد شد، تنشها در صحن مجلس بالا گرفت.
قرار بود جلسه تا روز دوشنبه به تعویق بیفتد اما مذاکرات به طور ناگهانی به نفع مک کارتی تغییر کرد و جمهوریخواهان به سرعت برنامههای دموکراتها را خنثی کردند و خواستار رایگیری پانزدهم شدند.
تلاش برای پایان بنبست پس از ۱۱ رایگیری نخست
مک کارتی و متحدانش در تلاشی جنونآمیز برای پایان دادن به بنبست درونحزبی، ساعات زیادی را برای مذاکره با ۲۰ محافظه کار تندرو که در ۱۱ رایگیری اول با او مخالفت کردند، سپری کردند.
پس از رای گیری ناموفق دوازدهم و سیزدهم در روز جمعه، جمهوریخواهان رای به تعویق رایگیری به اواخر عصر همان روز دادند و در آن زمان تنها شش جمهوریخواه همچنان با نامزدی مک کارتی مخالف بودند. مک کارتی از آن زمان برای لابی کردن با نیم دوجین باقیمانده استفاده کرد و در نهایت راهی برای شکستن بنبست پیدا کرد. این تأخیر همچنین به دو تن از متحدان مک کارتی، کن باک از کلرادو و وسلی هانت از تگزاس، فرصت داد تا به واشنگتن برگردند و به نغع او رای دهند.
اگرچه مک کارتی با موفقیت به سمت سخنگویی مجلس نمایندگان رسیده است، اما اکنون با چالش قابل توجهی برای ریاست بر یک مجلس سرکش و اکثریت اندک مواجه است.
تغییرات درخواست شده توسط مخالفان سابق مک کارتی نیز میتواند دوران تصدی وی را پیچیده کند. مک کارتی برای جلب حمایت آنها موافقت کرد که سیاستی را بازگرداند که به یک عضو اجازه میدهد برای برکناری سخنگو درخواست رأیگیری کند. این قانون میتواند به حامیان شکاکتر مککارتی اجازه دهد که در صورت درگیری بر سر سیاست در آینده، او را از سمت خود حذف کنند.
او همچنین موافقت کرده که گروهی از جمهوریخواهان تندرو، تحت عنوان «انجمن درونحزبی آزادی»، نقش پررنگتری در کمیتههای مقرراتگذاری در مجلس نمایندگان داشته باشند. کمیتههای مقرراتگذاری مجلس نمایندگان کمیتههایی هستند که مقررات ناظر بر ارائه لایحهها به مجلس را تعیین میکنند.
در طول چهار سال گذشته، مک کارتی با تلاش برای حفظ صلح با اعضای راست افراطی حزب خود، توانسته موقعیت خود را به عنوان رهبر جمهوریخواهان مجلس نمایندگان حفظ کند.
چاک شومر، رهبر اکثریت سنا، از دموکراتهای نیویورک، گفته که نگران است که امتیازات مک کارتی به جناح راست افراطی حزبش، منجر به تعطیلی دولت یا عدم پرداخت بدهیها شود. شومر گفته: «شغل رویایی کوین مک کارتی میتواند برای مردم آمریکا به کابوس تبدیل شود.»