جمهوری اسلامی بیش از چهار دهه است با معترضان و مخالفانش در عرصه خیابان می‌جنگد و همزمان در میدان جنگ رسانه‌ای و تبلیغاتی با هرآنچه غیر از رسانه‌های فرمایشی و انحصاری خود باشد، در نبرد است. دهه‌هاست روزنامه‌نگاران چه در داخل و چه در خارج اهداف جنگی جمهوری اسلامی‌اند: مطالب‌شان را سانسور می‌کند، رسانه‌های آنها را می‌بندد، بازداشت‌شان می‌کند، آنها را وادار به مهاجرت و تبعید می‌کند، در خارج تهدیدشان می‌کند، بر روی رسانه‌هایشان پارازیت می‌فرستد و فیلترشان می‌کند، خانواده‌های آنها را در ایران تهدید می‌کند و هر نوع ارتباطی با آنها را جرم‌انگاری کرده و شهروندان را بابت آن به زندان می‌فرستد. جمهوری اسلامی حتی روزنامه‌نگاران را در خارج از کشور ربوده و در داخل اعدام کرده است.
در سال‌های اخیر و به ویژه همزمان با آبان ۹۸، طبق گزارش رسمی سازمان گزارش‌گران بدون مرز، شماری از روزنامه‌نگاران رسانه‌های جهانی مانند رادیو فردا، بی بی سی، صدای امریکا، و شبکه‌های ایران اینترنشنال و من و تو و رسانه‌های آنلاین مانند رادیو زمانه، از سوی سرویس‌های امنیتی تهدید و همزمان خانواده‌های برخی از آنها در ایران احضار شده‌اند.
دست‌کم ده‌ها مورد احضار خانواده‌ها به طور عمده از سوی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی صورت گرفته و ده‌ها روزنامه‌نگار مقیم خارج از کشور که با بخش‌های فارسی رسانه‌های جهانی و یا رسانه‌های مستقل همکاری می‌کنند، به شیوه‌های گوناگون مورد تهدید قرار گرفته‌اند و از این میان تعدادی از آنها به مرگ تهدید شده‌اند. این تهدیدها به اشکال گوناگون بوده‌اند؛ تهدید مستقیم، حملات سایبری، توهین و رعب‌آفرینی بر روی شبکه‌های اجتماعی و… . جمهوری اسلامی بارها اعلام کرده شبکه‌های خارج از کشور «معاند» هستند؛ آنها «با ارتزاق از بودجه دولت‌های خارجی درتلاشند آشوبگران سازمان یافته، قاتلین جان و آتش زنندگان اموال را منتقدان سیاسی معرفی کنند و ایران را به ناامنی بکشند».
اکنون با بالاگرفتن اعتراضات مردم ایران در جنبش «زن، زندگی، آزادی» و استمرار آن در ده‌ها شهر ایران و همزمان در مدارس و دانشگاه‌ها و اعتراضات صنفی، بار دیگر فشارهای جمهوری اسلامی بر روزنامه‌نگاران شدت گرفته است. وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران روزنامه‌نگاران داخل کشور را «مجرم» خوانده‌اند و به آنها اتهام «همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی» زده‌اند. همزمان و در حالی که ده‌ها روزنامه‌نگار و عکاس خبری در داخل کشور تنها به دلیل انعکاس رویدادها در بازداشت هستند (برخی از آنها به دلیل فشارهای قبلی حتی فعالیت رسانه‌ای را کنار گذاشته‌اند)، جمهوری اسلامی بار دیگر توپخانه خود را به سوی روزنامه‌نگاران خارج از کشور گشوده است.
در هفته‌های اخیر گزارش شده که چندین روزنامه‌نگار در تلویزیون‌های بی‌بی‌سی و ایران اینترنشنال مورد تهدید جانی قرار گرفته‌اند. در اقدامی کم‌سابقه وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی اعلام کرده که شبکه ایران اینترنشنال از سوی دستگاه امنیتی ایران به‌عنوان «سازمان تروریستی» شناخته می‌شود و «عوامل آن شبکه تحت تعقیب وزارت اطلاعات قرار خواهند گرفت و من‌بعد، هر نوع ارتباط با این سازمان تروریستی به‌عنوان ورود به حوزه تروریستی و تهدید امنیت ملی تلقی خواهد شد». به دنبال این تهدیدات است که اکنون الهام افکاری، خواهر نوید افکاری، کشتی‌گیر اعدام شده از سوی جمهوری اسلامی، از «عوامل اصلی شبکه ایران اینترنشنال» در داخل ایران خوانده شده و او را با این اتهام که در اعتراضات اخیر «نقش داشته است» بازداشت کرده‌اند. اتهام به «ارتباط با مدیران برخی شبکه‌های معاند و چهره‌های مخالف نظام» نیز علیه خواهر نوید افکاری مطرح شده است.
به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی در تلاش است در تنگنایی که در آن افتاده، با ایجاد فضای رعب و وحشت، هم روزنامه‌نگاران را از میدان به در کند، هم هزینه ارتباط با رسانه‌ها و گزارشگری و اطلاع‌رسانی را برای عموم شهروندان بالا ببرد. برای رژیم اختناق، اطلاع رسانی یک عمل «تروریستی» محسوب می‌شود.
ما روزنامه‌نگاران «زمانه» در این شرایط حساس اعتراضی و انقلابی، همبستگی خود را با همکاران‌مان در داخل و خارج از ایران اعلام می‌کنیم. بر این تأکید می‌کنیم در چنین شرایطی جریان آزاد اطلاعات، گزارشگری دقیق و مقاومت در برابر اختناق رسانه‌ای حاکم در ایران، وظیفه تک‌تک روزنامه‌نگاران است، و در حالی که جمهوری اسلامی می‌کوشد با سرکوب رسانه‌ها و مسدود کردن اینترنت همه راه‌ها را برای اطلاع‌رسانی ببندد، این وظیفه سنگین‌تر شده است.
روزنامه‌نگاران «زمانه» به صراحت اعلام می‌کنند که در نبرد جمهوری اسلامی با روزنامه‌نگاران داخل و خارج کنار همکاران خود می‌ایستند و از مرزهای آزادی بیان و آزادی اطلاع‌رسانی حفاظت می‌کنند.
ما روزنامه‌نگاران برای شکستن این استبداد و خفقان رسانه‌ای در کنار هم می‌ایستیم و معتقدیم روزنامه‌نگاری جرم نیست و جای روزنامه‌نگار، زندان نیست.
تحریریه زمانه