دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی ایران در مصاحبه با خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) گفت: نظارت کافی بر زراعت چوب وجود ندارد و قطع درختان زراعی غیر از فصل زمستان علاوه‌بر افزایش احتمال طغیان آفات باعث وارد شدن صدماتی به حیات وحش منطقه می‌شود. هادی کیادلیری گفت: «درختانی از جمله صنوبر که برای زراعت چوب کاشته می‌شوند ‌بیش از ۱۰ تا ۲۰ سال زمان‌ می‌برد تا قابلیت بهره‌برداری را داشته باشند. بهره‌برداری این درختان در فصل‌هایی مانند بهار و تابستان علاوه‌ بر اینکه باعث طغیان آفات می‌شود صدمات بسیار مخربی به حیات وحش و ‌پرندگانی منطقه که این توده درختان را به‌عنوان اکوسیستم خود برگزیده‌اند، وارد می‌کند.» دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور در ادامه این مصاحبه افزود: «بر بهره‌برداری درختان در بخش زراعت چوب نظارت کافی وجود ندارد چراکه تصور می‌شود درختان مربوط به زراعت چوب را هر زمان می‌توان برداشت کرد.» تنها ۷ درصد از مساحت کل ایران را پوشش جنگلی تشکیل می‌دهد. پتانسیل مصرف چوب در ایران حدود ۱۳ میلیون متر مکعب برآورد شده است. زراعت چوب که از سال ۱۳۸۴ در دستور کار قرار گرفته یکی از بزرگ‌ترین طرح‌های سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور برای حفاظت از جنگل‌ها و منابع طبیعی است که بر مبنای توسعه کشت درختان سریع‌الرشد و زودبازده مانند صنوبر و اکالیپتوس قرار دارد. به گفته برخی مسئولان زراعت چوب طرح راهبردی توسعه پایدار زیست‌محیطی و به‌سبب محدودیت واردات چوب و اجرای طرح تنفس جنگل، انتخاب طرح زراعت چوب، بهترین مسیر برای تامین نیازمندی‌ها است.