فريدون عباسی، رئيس سازمان انرژی اتمی ايران گفت بازرسان آژانس می‌توانند فعاليت‌های هستهای اين کشور را مورد بازرسی قرار دهند و تهران با بازرسی‌های آژانس “مشکلی ندارد.”
عباسی به خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: “برنامه هستهای ايران شفاف است و بازرسان آژانس دو ساعت قبل از بازرسی می‌توانند به ما اطلاع بدهند و از فعاليت‌های ما بازديد کنند.”
با اين حال رئيس سازمان انرژی اتمی افزود آژانس بين‌المللی انرژی اتمی آنها “بايد برای بازديد از مناطقی که می‌گويند استدلال کافی داشته باشند يا درباره مطالبی که می‌گويند بايد ادله کافی بدهند تا ما قانع شويم.”
اين در حالی است که تاکنون جمهوری اسلامی ايران با وجود درخواست آژانس برای بازديد از سايت پارچين با آن موافقت نکرده و گفته است اين سايت نظامی است و ربطی به برنامه‌های اتمی‌اش ندارد. کشورهای غربی اما نگرانی‌های خود از پيشبرد اهداف اتمی ايران در اين سايت را اعلام کرده و حتی برخی از ديپلمات‌ها گفته‌اند بر اساس تصاوير ماهواره‌ای، ايران در حال پاک‌سازی پارچين از نشانه‌های فعاليت‌های هستهای است.
دور تازه مذاکرات ايران و آژانس بين‌المللی انرژی اتمی بدون دست‌يابی به توافق خاصی پايان يافت. ايران و آژانس هر دو تأييد کرده‌اند که برخی اختلافات هنوز پا بر جا مانده است
عباسی در مورد اينکه آيا قرار است ايران سانتريفيوژهای جديدی در سايت فردو نصب کند، گفت: “روال اين است که در مورد آمارهای جديد در اين ارتباط بايد به آژانس اطلاع داده شود، آژانس در مورد آن راستی‌آزمايی کند و در واقع آن را تأييد کند و ما ترجيح می‌دهيم که مطالب در اين ارتباط از طريق کانال بازرسان آژانس اطلاع داده شود.”
ايران و آژانس تاکنون در مورد برنامه اتمی تهران چندين دور با يکديگر مذاکره کرده‌اند.
دور تازه گفت‌وگوهای هستهای هستهای بين ايران و آژانس روز جمعه سوم شهريور ۱۳۹۱ (۲۴ اوت) در وين پايتخت اتريش برگزار شد. اين مذاکرات از ساعت ۱۰ صبح به وقت محلی آغاز و تا ساعت شش بعد از ظهر ادامه داشت.
اين مذاکرات بدون دست‌يابی به توافق خاصی پايان يافت. ايران و آژانس هر دو تأييد کرده‌اند که برخی اختلافات هنوز پا بر جا مانده است.
مذاکرات هستهای بين ايران و آژانس و همچنين قدرت‌های جهانی به اين دليل برگزار می‌شود که قدرت‌های غربی و اسرائيل به برنامه‌های اتمی ايران با ديده شک نگاه می‌کنند و می‌گويند ايران تحت پوشش برنامه هستهای غير نظامی، تلاش می‌کند ابعاد نظامی را دنبال کند. ايران اين اتهام را بی‌پايه و اساس می‌داند.
کشورهای غربی بر همين اساس تحريم‌هايی را با هدف وادار کردن تهران به توقف برنامه اتمی برقرار کرده‌اند.
ايران در مقابل می‌گويد برنامه اتمی‌اش اهداف صلح‌آميز دارد و در برابر تحريم‌ها “تسليم” نمی‌شود.
تحريم‌ها عليه ايران بعد از آنکه آژانس بين‌المللی انرژی اتمی پرونده اين کشور را در سال ۱۳۸۶ به شورای امنيت سازمان ملل فرستاد، شدت گرفت.
شورای امنيت سازمان ملل از سال ۲۰۰۶ تاکنون چهاربار ايران را تحريم کرده است. اين شورا در دسامبر ۲۰۰۶ قطعنامه ۱۷۳۷، مارس ۲۰۰۷ قطعنامه ۱۷۴۷، مارس ۲۰۰۸ قطعنامه ۱۸۰۳ و ژوئن ۲۰۱۰ قطعنامه ۱۹۲۹ را عليه ايران تصويب کرد.
در اين قطعنامه‌ها “جلوگيری از انتقال فن‌آوری موشکی به ايران، ممنوعيت فروش تکنولوژی اتمی به ايران، ممنوعيت خريد تسليحات از ايران، قطع همکاری با چند بانک ايرانی و تحريم سپاه پاسداران و کشتيرانی” از موارد عمده‌ای است که به تصويب رسيده است. آمريکا و اتحاديه اروپا نيز در اين سال‌ها تحريم‌های يک‌جانبه‌ای عليه ايران اعمال کرده‌اند.