دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفته است جامعه مدنی باید بتواند هر جا که اعتراضی دارد، در چارچوب قانون و ضوابط یک جامعه مدنی، اعتراض خود را بیان کند. این در حالی‌ست که بر اساس مجموعه تحلیل‌ها و اظهارنظر کارشناسان، جامعه مدنی در ایران بنیه و توان خود را از دست داده و پیوسته زیر ضرب و فشار نهادهای امنیتی و قضایی قرار گرفته است. سعیدرضا عاملی اما خواستار تعیین شرایط حقوقی و قانونی در مجلس به منظور در نظر گرفته شدن یک مکان مشخص برای اعتراضات شده است؛ گرچه طرح در نظر گرفته شدن یک مکان مشخص برای اعتراضات در مجلس رد شده است. او در پاسخ به سوال خبرگزاری کار ایران (ایلنا) که در آن بر ضرورت وجود مکان مشخص برای اعتراضات به منظور به خیابان‌ها کشیده نشدن آن تاکید شده، گفته است: «به هر حال زمانی که لازم است صدای جامعه شنیده شود، باید با یک روشی این اتفاق بیافتد. اگر صدای جامعه در یک جایگاه مشخصی شنیده نشود، ممکن است تبدیل به یک اعتراض بد و خشن شود و برای جلوگیری از اعتراضات خشن، یکی از راه‌حل‌ها این است که مردم بتوانند در یک مکان مشخص حرفشان را بزنند.» این در حالی است که بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی، تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است.»