انتشار ویدئوی سگ‌کشی در کهریزک به اعتراضات گسترده فعالان منجر شد، و توجه کارشناسان و تحلیل‌گران مختلف را به خود جلب کرد. سه تن از این کارشناسان منافع اقتصادی پیمانکاران، سوءمدیریت در کشور، تناقض‌های فرهنگی و عقیدتی را در ادامه‌یافتن و گسترش کشتار و آزار حیوانات دخیل دانستند. سپهر سلیمی، فعال محیط‌زیست می‌گوید پیمانکاران برای کشتن هر قلاده سگ ۱۵۰ هزار تومان دریافت می‌کنند.
دوشنبه ۲۷ مرداد شماری از حامیان حقوق حیوانات در واکنش به انتشار ویدئویی که گفته می‌شود مربوط به «کشتار سگ‌ها در کهریزک» است، در مقابل شهرداری تهران تجمع کردند. این تجمع به خشونت کشیده شد و دست‌کم ۳۰ نفر شامل ۱۲ مرد و ۱۸ زن بازداشت، و به اوین منتقل شدند. جمعی از حامیان حقوق حیوانات هم در نامه‌ای به طیبه سیاوشی، نماینده مجلس، با اعتراض به کشتار سگ‌ها، خواستار پیگیری این مساله و روشن شدن موضوع شدند. تجمع‌کنندگان به «کشتار سگ‌ها با استفاده از تزریق اسید یا سم» معترض‌اند.
شهرداری تهران اعلام کرد سگ‌کشی در کهریزک با استفاده از تزریق اسید در گذشته اتفاق افتاده و مسئولان هم برکنار شده‌اند. آرش میلانی، عضو شورای شهر تهران سگ‌کشی را تأیید کرده است. میلانی با انتشار پیامی در توییتر نوشت:
«خبر تزریق اسید و کشتار غیراخلاقی سگ‌های خیابان‌گرد تهران متأسفانه صحت دارد و توسط یکی از پیمانکاران شهرداری تهران صورت گرفته است. قطعا موضوع را تا انتها پیگیری خواهم کرد و با مقصران این فاجعه در مجموعه‌ی شهرداری و پیمانکاران آن با برخورد جدی سازمانی مواجه خواهند شد.
سپهر سلیمی فعال محیط‌زیست، علی کشمیری فعال حیوانات، و رحیم محمدی، جامعه‌شناس منافع اقتصادی در گفت‌وگو با انصاف‌نیوز سوءمدیریت در کشور، و تناقضات فرهنگی ایران را در آزار و کشتار حیوانات مؤثر دانستند.
ابعاد اقتصادی کشتار حیوانات
سپهر سلیمی فعال محیط زیست و عضو هیات مدیره شبکه‌ی سازمان‌های غیر دولتی زیست محیطی اصفهان گفته است که مسئله حیوان‌کشی در چند دهه اخیر در ایران یک مسأله «کاملاً تجاری و اقتصادی» است:
«تا زمانی که شهرداری بابت کشتن هر سگ ۱۵۰ هزارتومان پول می‌دهد، سگ هم برای کشتن پیدا می‌شود»
این فعال محیط زیست روش شهرداری‌ها برای کنترل جمعیت حیوانات را غیراصولی و حتی بی‌اثر توصیف کرده است، تا جایی که با وجود ادامه آزار و اذیت حیوانات جمعیت آنها در حال افزایش است. او درباره روش‌های جایگزین با اشاره به کنترل پسماند گفت:
«در تمام کشورهای پیشرفته پسماند را مدیریت می‌کنند، یعنی تا وقتی که پسماند به عنوان منابع غذای حیوانات وجود داشته باشد، سگ، موش، کلاغ و پرندگان وحشی زیاد می‌شود»
روش دیگری که سلیمی به آن اشاره کرد کنترل وحشت و ترس مردم از حیوانات شهری است. او پیشنهاد کرد:
«برای مثال اگر اعلام کنیم چند سگی که در خیابان هستند، همه قلاده‌گذاری شدند و واکسیناسیون شدند، آن وقت مردم نمی‌ترسند که شاید سگ‌ها هار باشند»
حیوانات قربانی سوءمدیریت در کشور
علی کشمیری فعال حیات وحش نبود زیرساخت‌ها در کشور و سوءمدیریت را دلیل این شیوه برخورد با حیوانات دانست. به گفته او وزارت کشور موضوع حیوانات شهری را به شهرداری‌ها واگذار کرده و شهرداری‌ها نیز در شهرهای کلان این موضوع را به مراکز پسماند محول کرده اند.
با این شیوه مدیریتی، سگ به عنوان «یک پسماند ویژه» در نظر گرفته شده است. این در حالی است که در سایر کشورها حیوانات شهری بخشی از محیط‌زیست شهری محسوب می‌شوند. به گفته کشمیری در ایران بحث درباره محیط‌زیست شهری تنها منحصر به گسترش فضای سبز شهری است، و حیوانات نادیده انگاشته می‌شوند. کشمیری معتقد است که کشتار حیوانات به دست شهرداری، عدم کنترل پسماندهای شهری، و غذارسانی مردم به حیوانات وجوه این چرخه معیوب هستند که توازن زیستی حیوانات را از بین برده‌اند.
کشتار عقیدتی حیوانات شهری
رحیم محمدی جامعه‌شناس این شکل از آزار حیوانات را نتیجه تناقضات در فرهنگ و سنت کشور دانسته است:
«در گذشته بشریت آزار حیوانات به این شکل معنی نداشت ولی شکار و کشتن حیواناتی که به زندگی انسان ضرر می‌رسانند وجود داشته است.»
این جامعه‌شناس از طرف دیگر به رویکرد مدرن بشر اشاره می‌کند که مبتنی بر تربیت و رام کردن حیوانات است، و کشتار و آزار حیوانات رفتاری شایسته نکوهش به شمار می‌رود. بر اساس همین فرهنگ مدرن است که فعالان محیط‌زیست نسبت به بدرفتاری و کشتار حیوانات اعتراض می‌کنند.
بر اساس گفته‌های محمدی، اتفاقی که در ایران در حال وقوع است، تناقضی فرهنگی را نشانه می‌رود – ادامه «رفتارهای بنیادین و سنتی» در زمانه‌ای مدرن که از «خشم پنهان مردم» در زندگی شهری نشان دارد.