منيرالدين بيروتی؛ نويسنده ايرانی برنده دو دوره جايزه گلشيری به دليل رد شدن پنج داستان کتابش از انتشار آن، صرفنظر کرد.
به گزارش خبرگزاری کار ايران (ايلنا) روز دوشنبه ۱۹ تيرماه، منيرالدين بيروتی؛ نويسنده و برنده دو دوره جايزه گلشيری گفت پرونده انتشار مجموعه داستانش به نام “خشاب خالی” بهطور کامل بسته شده است.
بيروتی افزود:” اين کتاب که دارای ١٠ داستان است، مدتها برای دريافت مجوز نشر در وزارت ارشاد معطل ماند و سرانجام پنج داستان اين مجموعه بهطور کامل و بخشهای زيادی از بقيه داستانها رد شد.”
وی با بيان اينکه “حاضر نيست برای دريافت مجوز نشر، کوچکترين تغيير؛ حتا در حد ويرگول، در نوشتههايش ايجاد کند”، افزود: “بهتر است اين کتابها را برای خودم نگهداری کنم.”
بيروتی همچنين خبر داد کار نگارش کتاب تازهاش به نام “مثله” هنوز به پايان نرسيده است.
وی در همين رابطه گفت: “اما وقتی به جملهای مثل “شلوار لی تنگ” به خاطر وجود کلمه “تنگ” ايراد میگيرند، مشخص است برای دريافت مجوز چه سرنوشتی در انتظار اين کتاب است.”
محمد حسينی، وزير ارشاد: بايد مراقب باشيم همه چيز منتشر نشود؛ بعضی کتابها برای جامعه ضرر دارند يا کتابهای سياسی هستند در چهره زيبای فرهنگ، و بعضی دنبال اهداف ديگری هستند و با بحث نظام مشکل دارند
اين رماننويس گفت: “بهنظر میرسد در اين کشور ديگر نيازی به ادبيات و نويسنده نيست و مسئولان هم نيازی به آن ندارند. ما بايد نويسندگی را کنار بگذاريم و به دنبال کارهای ديگری برويم.”
بيروتی، مهرماه سال گذشته، در مورد وضعيت مجموعه داستان “خشاب خالی” گفته بود: “اين مجموعه داستان از سال ۱۳٨۹همچنان در اداره کتاب وزارت ارشاد مانده و آنها هيچ توضيحی پيرامون انتشار يا عدم انتشار آن ارائه نکردهاند.”
منيرالدين بيروتی، زاده خردادماه ۱۳۴۹ است. سال۱۳۸۳ وی با ارائه مجموعه داستان “تک خشت” همراه با مجموعه داستان “نهست” نوشتهٔ ابراهيم دمشناس، جايزه بهترين مجموعه داستان اول دوره چهارم جايزه هوشنگ گلشيری را دريافت کرد.
افزون بر اين، در سال ۱۳۸۵ رمان “چهاردرد” نوشته اين رماننويس، موفق به دريافت جايزه بهترين رمان دوره ششم جايزه هوشنگ گلشيری همراه با “رؤيای تبت” نوشته فريبا وفی شد.
سال ۱۳۸۵ مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رمان “چهاردرد” اين نويسنده را غيرمجاز اعلام کردند و اجازه نشر دوباره آن را صادر نکردند.
تيرماه سال گذشته، محمد حسينی، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی ايران گفته بود: “ما در مورد کتاب خوب، مميزی نداريم؛ اما بايد مراقب باشيم همه چيز منتشر نشود؛ بعضی کتابها برای جامعه ضرر دارند يا کتابهای سياسی هستند در چهره زيبای فرهنگ، و بعضی دنبال اهداف ديگری هستند و با بحث نظام مشکل دارند.”
در طول سه سال اخير آثار بسياری از شاعران، نويسندگان و مترجمان ايرانی از جمله محمدعلی سپانلو، شاعر، مترجم و منتقد ادبی ايرانی، صالح حسينی، مترجم پيشکسوت ادبيات جهان در ايران، حافظ موسوی، شاعر نامآشنا و از اعضای کانون نويسندگان ايران و برخی ديگر به دليل سياستهای اعمال شده از سوی مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از جمله طولانی بودن مدت صدور مجوز انتشار کتاب، سختگيریها و سانسورهای مسئولان اداره کتاب وزارت ارشاد منتشر نشده يا همچنان در انتظار مجوز نشر بهسر میبرند.