شورای فدراسيون روسيه (مجلس بالايی پارلمان روسيه) لايحه جنجالبرانگيزی را که بر اساس آن قرار است جريمههای سنگينی برای تظاهرات بدون مجوز صادر شود، تصويب کرد.
به گزارش لسآنجلس تايمز، ولاديمير پوتين، رئيس جمهور روسيه اين لايحه را که روز گذشته، ششم ژوئن (۱۷ خرداد) به تصويب رسيد، در روزهای آتی به مرحله اجرا میگذارد.
بر اساس اين لايحه، سازماندهندگان تجمعاتی که بدون مجوز يا با حضور جمعيتی بيش از حد مجاز برگزار شود يا اينکه ممنوع اعلام شده باشد با جريمهای معادل ۲۰ هزار دلار مواجه خواهند شد.
همچنين برای افرادی که فقط در اينگونه تظاهرات شرکت کرده باشند جريمهای معادل ۱۰ هزار دلار وضع میشود.
اين لايحه در همين حال، مجازات حداکثر ۲۰۰ ساعت کار اجباری را برای متخلفان در نظر گرفته است.
سرعت تصويب اين لايحه مذکور در شورای فدراسيون روسيه حکايت از دخالت مستقيم کرملين در آراء آن دارد و همچنين نگرانیهای دولت روسيه را در مورد اعتراضهايی که از زمان انتخابات جنجالی پارلمان روسيه ادامه يافت، نشان میدهد
با وجود آن که صدور لايحه مذکور، اعتراض عمومی فعالان را در سراسر روسيه به دنبال داشت، شورای فدراسيون اين کشور تنها پس از دو ساعت بحث، آن را تصويب کرد. حال آنکه همين لايحه روز سهشنبه در مجلس پايينی پارلمان روسيه (دومای روسيه) بحثی شديد و داغ را برانگيخته بود.
قانونگذاران عضو احزاب مخالف در دومای روسيه – که آن نيز همچون شورای فدراسيون روسيه تحت نفوذ حزب “روسيه متحد” از احزاب طرفدار پوتين است – سعی کردند با طرح بحثی طولانی و پيشنهاد حدود ۴۰۰ اصلاحيه بر اين لايحه، تصويب آن را به تعويق بيندازند.
پس از ۱۱ ساعت بحث، افراد مخالف لايحه که از اعضای حزب “روسيه عادل” بودند، کمی پيش از نيمهشب، جلسه را به نشانه اعتراض ترک کردند و در رأیگيری در مورد فرستادن لايحه به مجلس بالايی (شورای فدراسيون) شرکت نکردند.
اغلب اعضای شورای فدراسيون ادعا میکنند که اين لايحه همان چيزی است که مردم روسيه میخواهند.
با اين حال همزمان با بحث بر سر اين لايحه تظاهراتی از سوی مخالفان در خارج از پارلمان برگزار شد که پليس گروهی از آنان را بازداشت کرد.
سرعت تصويب لايحه مذکور در اين شورا حکايت از دخالت مستقيم کرملين در آراء آن دارد و همچنين نگرانیهای دولت روسيه را در مورد اعتراضهايی که از زمان انتخابات جنجالی پارلمان روسيه در ماه دسامبر و انتخاب پوتين بهعنوان رئيس جمهور در ماه مارس همچنان ادامه يافت، نشان میدهد.
آیا این پارادوکسیال نیست که ارتش سایبری یک رژیم به جای دشمن بر انداز به مخالف میانه رو حمله کند ؟ ***** من مدتهاست که راز این حمله های سادیستی به هر چه غربی یا لیبرال یا ملی هاست را دنبال میکنم به این نتیجه رسیده ام که همه این اخلاق****فقط یک توجیه دارد***** . دقت کنید که اینها وقتی میخواهند مخالفان خودشان را که لیبرال ها هستند و ملیون بکوبند آنها را به حمایت از رژیم ج ا و مذهبی بودن یا شرکت در تاسیس ج ا متهم میکنند و یا فراتر رفته آنها را ارتش سایبری رژیم مینامند و حمله خودشان را از مو ضع بر اندازانه مطرح میکنند تا طلبکار باشند و کسی به همکاری استراتژیک آنها با ج ع شک نکند اما اگر به قبل از سال ۵۷ برویم میبینیم که اینها زیر پرچم اسلام انقلابی و خط امامی به لیبرال ها و ملیون حمله بردند پس الان بدیهی است که پشت نقاب سلطنت طلبی به همان رذالت ها ادامه دهند چون نقاب حقوق بشر طلبی و دموکراسی خواهی زیاد به آنها اجازه ترور شخصیت نمیدهد
کاربر مهمان JNBESH KOUR / 07 June 2012