عفو بین‌الملل می‌گوید مجموعه‌ای از فیلم‌هایی که در هفتههای اخیر در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده، آزار و اذیت‌های روزانه و حملات خشونت‌آمیز پلیس امنیت اخلاقی و هواداران حکومت به زنان ایرانی را نشان می‌دهد.
این فیلم‌ها نشان می‌دهد که اعضای پلیس امنیت اخلاقی عمومی یا لباس شخصی‌ها، برای مقابله با زنان به آنها حمله می‌کنند. این حملات به زنان به نام دفاع از «عفت عمومی» صورت می‌گیرد و به نظر می رسد عاملان چنین حملاتی در واکنش به تلاش زنان برای فیلم‌برداری از خشونت‌هایی که با آن روبه‌رو می‌شوند و جلوگیری از انتشار این فیلم‌ها در رسانه‌های اجتماعی، با آنها درگیر می‌شوند.
فیلیپ لوتر، مدیر تحقیقات خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید: «فیلم‌هایی که در هفتههای اخیر منتشر شده است، نشان می‌دهد که سطح تکان‌دهنده‌ای از خشونت به زنان در ایران روزانه از سوی پلیس اخلاقی یا اراذل و اوباش طرفدار دولت، به دلیل نقض قوانین حجاب اجباری در کشور صورت می‌گیرد.»
به گفته سازمان عفو بین‌الملل، زنان در ایران به طور تصادفی توسط پلیس امنیت اخلاقی متوقف می‌شوند که به آنها توهین و آنها را تهدید می‌کند. پلیس آنها را وادار می‌کند تا روسری خود را به جلو بکشند و رشته‌های موی خود را پنهان کنند یا آرایش خود را پاک کنند. زنان اغلب به صورت فیزیکی مورد حمله قرار می‌گیرند، از جمله با چاقو، کتک زدن، دستبند زدن و انتقال به ون‌های پلیس.
در یکی از فیلم‌هایی که در هفتههای اخیر منتشر شده به صورت زنی که مورد اعتراض یک فرد لباس شحصی قرار می‌گیرد، اسپری فلفل پاشیده می‌شود و در فیلمی دیگر، زنی با شوکر تهدید می‌شود.
در نمونه‌ای دیگر، به دنبال توقف خودروی یک زن در اتوبانی در تهران و درگیری مردم با پلیس امنیت اخلاقی، یکی از ماموران اسلحه خود را از فاصله نزدیک به سمت مردم می‌گیرد.
به گفته سازمان عفو بین‌الملل، زنان ایرانی این صحنه‌ها را در کمپینی به عنوان «دوربین ما اسلحه ما» منتشر می‌کنند. هدف این کارزار این است که آگاهی زنان را نسبت به توهین و آزاری که زنان هر روز در خیابان‌ها با آن مواجه هستند بالا ببرند.
فیلیپ لوتر گفته نگرانی‌های جدی وجود دارد که در واقع، مقامات ایران این حملات را تحریک می‌کنند تا آنها را در این مقطع حیاتی وادار به سکوت کنند: «یعنی درست همزمان با آن که این زنان شجاعت اعتراض عمومی علیه حجاب اجباری و تقویت صدای خود را از طریق رسانه‌های اجتماعی به دست می‌آورند». به‌گفته او «این حملات وحشیانه و هدف قرار دادن زنان و دختران، نقض حق آزادی آنها با رفتار بی‌رحمانه، غیرانسانی و نفض قوانین بین‌المللی است».
بر اساس قوانین ایران زنان و دختران بالای ۹ سال اگر بی‌حجاب در فضای عمومی ظاهر شوند با مجازات زندان بین ۱۰ روز تا دو ماه یا جریمه روبه‌رو می‌شوند. در عمل، حجاب اجباری به دختران ۷ سال به بالا تحمیل شده است.
در سال‌های گذشته اعتراضات به حجاب اجباری شدت گرفته و در یک اقدام شوکه‌کننده، قوه قضاییه ایران نسرین ستوده، حقوقدان و وکیل دختران خیابان انقلاب را به ۳۳ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم کرده است. یکی از اتهامات خانم ستوده، مخالفت با حجاب اجباری است.
اتهاماتی که به نسرین ستوده وارد شده شامل «تحریک فساد و فحشا» و «ارتکاب به گناه با حضور در جامعه بدون حجاب» می‌شود.
برخی از فعالیت‌هایی که مقامات به عنوان «شواهد» علیه او ذکر کرده‌اند عبارتند از: «مخالفت با حجاب اجباری؛ برداشتن روسری در طی ملاقات‌ها در زندان؛ دفاع از زنانی که به صورت صلح‌آمیز به حجاب اجباری اعتراض کردند؛ مصاحبه با رسانه‌ها در مورد دستگیری و بازداشت خشونت آمیز زنان معترض به حجاب اجباری؛ و قرار دادن گل در محلی که زن معترض به حجاب اجباری، ویدا موحد در آن محل دستگیر شد».
متاسفانه فشارهای بین‌المللی متوجه جمهوری اسلامی نیست و همچنان به خشونت و نقض
حقوق بشر ادامه می‌دهند. لطفاً از راه دیگر فشارها را حداکثری کنید. جوانان بیگناه زیادی
قربانی ایدئولوژی مخرب این رژیم می‌شوند.
حمیدرضا / 12 March 2019