کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای به مناسبت روز مبارزه با سانسور (۱۳ آذر)، ضمن انتقاد از دولت حسن روحانی، خواهان برچیده شدن سانسور در هر شکل و لباسی شد.
در این بیانیه با اعتراض به ادامه سانسور پنهان و آشکار دولتی، آمده: «جامعه ایران با عریان‌ترین، گسترده‌ترین و خشن‌ترین نوع سانسور روبروست. سانسوری با مضمون ایدئولوژیک – سیاسی که قانون و قدرت همه جانبه دولتی پشتوانه حیات و اجرای آن است».
این نهاد با انتقاد از برخورد دولت حسن روحانی و عملکرد بخش سانسور کتاب وزارت ارشاد اسلامی نوشت که «در چند سال اخیر “اصلاحیه” های بخش سانسور کتاب وزارت ارشاد چنان درازدامن شده است که اغلب از کتاب فقط جسدی آش و لاش شده برجای می‌گذارد که گاه برای صاحب اثر نیز قابل شناسایی نیست و فقط باید بر آن زار زد».
به باور نویسندگان این بیانیه، رویکردهای «سرکوبگرانه» دولت در حوزه‌ها و عرصه‌های گوناگون از جمله کتاب، موسیقی و فیلم جاری است. این بیانیه به طور ویژه به ممنوعیت صدای زنان اشاره کرده که باعث شده نیمی از جامعه از حق بدیهی‌شان محروم شوند.
کانون نویسندگان ایران بار دیگر با تأکید بر «آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا» خواهان برچیده شدن سانسور در هر شکل و لباس و به هر بهانه‌ای شد.
متن کامل بیانیه کانون نویسندگان به مناسبت روز مبارزه با سانسور
بیانیه دانشجوی دانشگاه سیستان و بلوچستان که مقابل روحانی خوانده شد:
ای کسانی که ایمان آورده‌اید چرا چیزی می‌گویید که انجام نمی‌دهید، نزد خدا سخت ناپسند است که چیزی را بگویید و انجام ندهید (۳و۴ سوره صف).
فریاد زدیم حقوق شهروندی، فرجامش شد سپنتا نیکنام و مینو خالقی‌ها.
فریاد زدیم حقوق قومیت‌ها و مذاهب، فرجام شد نبود حتی یک وزیر اهل سنت در کابینه.
فریاد زدیم دانشگاه بی ستاره، فرجامش شد ۲۰۰ ستاره در سپهر سیاسی دانشگاه‌های ایران.
فریاد زدیم آزادی برای همگان، فرجامش شد محدودیت برای کسی که شما را تکرار کرد.
فریاد زدیم رفع حصر ایران، سرانجام شد نبود اراده‌ی آوردن ولو یک کلام ازحصر…..
آقای روحانی دانشگاه امن و نه امنیتی شعار و وعده شما بود، چه شده است که هر روز شاهد دربند شدن هم قطارانمان هستیم؟ چه شده است که نهادهای امنیتی خارج از دانشگاه به وضوح در امور دانشگاه‌ها و آسایش دانشجویان دخالت می‌کنند و برای آنان خط و نشان می‌کشند؟ چه شده است که در دوران شما نیز سخن نگین ستاره دار کردن دانشجویان را می شنویم!؟
اگر اینگونه باشد فرق شما با فرقهی زنبیلیون بست نشین چیست؟
…..این روزها زمزمه‌های خوبی از دولت شما به گوش نمی‌رسد؛ واضحا بفرمایید آنچه که در مورد آقای جهانگیری گفته می‌شود صحت دارد؟
آقای روحانی به خودتان بیایید! چرا باید شایعه‌ی استعفای ایشان را بشنویم؟
آیا همین تزلزل در کابینه نیست که باعث شده است صداهای چندگانه از دولت شما برون آید؟!
در مساله‌ی زلزله‌ی کرمانشاه صحبت‌ها و تکذیب‌های آقای نوبخت یادمان نرفته است
در همین ایام توهین‌ها به معاون اول را یادمان نرفته است…..
ما خواهان آن هستیم که برای دقایقی چند، محافظه کاری‌تان را فراموش کرده و شفاف بفرمایید، این حصر بی فرجام چه زمانی خاتمه می‌یابد!؟
جناب مجری قانون تعلل و کوتاهی شما را در عدم اجرای قانون نمی پذیریم.
مساله بسیار ساده است. دادگاه‌شان را تشکیل دهید، خروجی آن دادگاه هرچه باشد، بسیار قابل قبول‌تر از تداوم فاجعه فعلی است.
کاری نکنید که دادگاه عدل الهی گره گشای این مشکل باشد که در آن صورت شما را نیز داوری خواهند کرد.
جناب آقای روحانی هرچند در فهم تدبیرتان!? همچنان سردرگم مانده‌ایم ولی امیدمان! ? به شما پابرجاست!.
جناب آقای روحانی، ما دانشجویان تسلیم این صحنه آرایی‌های خطرناک نخواهیم شد.
یا حق!.
Farid / 04 December 2017