خودکشی فراگیرِ کشاورزان در هند افکار عمومی را تکان داده است و آمار خودکشی در این کشور را از سال ۱۹۸۰ تا کنون به دو برابر افزایش داده.
از آنجایی که مسئله خودکشی به شدت به دلایل فردی گره خورده، ریشه‌یابی آن بسیار دشوار است.
با این حال بدهی، سلامت روانی، فقدان خدمات اجتماعی، نوسانات اقلیمی و حتی پوشش رسانی می‌توانند بخشی از این مشکل باشند.
اما اکنون نتایج یک پژوهش علمی نشان می‌دهد که تغییرات آب‌وهوایی هم می‌تواند در این مسئله نقش داشته باشد.
بنابر این مطالعه بین تعداد خودکشی و افزایش دما در فصول گرم ارتباط معناداری وجود دارد.
یافته‌ها جدید بیش از ۵۹ هزار خودکشی در هند را از ۱۹۸۰ به افزایش دما نسبت می‌دهد.
با توجه به روند فزاینده افزایش دما، نتایج این مطالعه «انطباق‌پذیری» را به عنوان یک عامل کلیدی در کمک به کشاورزان هندی بر شمرده.
تاما کارلتون، نویسنده این پژوهش و دانشجوی دکتری دانشگاه برکلی می‌گوید: «خودکشی یکی از نشانگرهای غم‌انگیز مشقت‌های بشر است و من حس کردم اگر این پدیده واقعاً از تغییر آب و هوا متأثر باشد، برشماری تأثیرات آن و در نظر گرفتن این نسبت در تدوین سیاست‌های آب‌وهوایی در آینده بسیار پر اهمیت است».
کشاورزی ۱۴ درصد تولید ناخالص ملی هند شامل می‌شود و ۲۳۰ میلیون نفر(۳۲ درصد جمعیت روستایی) از مردم هند به کشاورزی اشتغال دارند.
دو سوم این کشاورزان دسترسی محدودی به سیستم آبیاری دارند و به کشاورزی دیم اتکا می‌کنند که این خود قماری است بر سر باران‌های موسمی هند.
این امر نه تنها آنها را در مقابل خشکسالی بلکه در برابر هر تکانه آب‌وهوایی دیگری نیز آسیب‌پذیر می‌کند.
نمودار منتشر شده در این مقاله تعداد مرگ‌ومیر سالانه را در مناطق مختلف هند از ۱۹۸۰ تا کنون نشان می‌دهد.
در همین زمینه