این طرح با همکاری دانشگاه علوم پزشکی و اداره کل آموزش و پرورش در سطح ایران به اجرا درمی آید و توسط پزشکان مراکز بهداشتی درمانی در سطح شهر و روستا پیگیری می‌شود. اهداف این طرح پیشگیری از بروز و تشدید بیماری‌ها، کمک به بهبود کیفی آموزش و کنترل افت تحصیلی، تشخیص به موقع کودکان با نیازهای ویژه و جایگزینی صحیح آنان در نظام آموزشی، بررسی میزان شیوع اختلالات جسمانی و روانی کودکان، ارتقای کارآیی جامعه، تهیه شناسنامه بهداشتی کامل برای تمامی کودکان به‌ منظور استفاده در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و بهداشتی، فراهم نمودن زمینه‌های مناسب تحقیقاتی و پژوهشی و ارائه توصیه‌های بهداشتی، آموزشی و روان‌شناختی به کودکانی که از مشکلات جزئی رنج می‌برند اعلام شده است.

گفتنی است که طی سال‌ها، طرح‌های مشابه در کشور‌های دیگر با برخورد شدید منتقدین دخالت دولت‌ها و حکومت‌ها در پروژه‌های تادیبی بهداشت-محور روبرو شده است. این منتقدین بر این باور هستند که آزمایش‌های اینچنینی، به ویژه در حوزه روان‌شناسی و روان‌پزشکی کودکان را در مقابل آزمون‌های استانداردسازی شده، بدون درنظر گرفتن پیچیدگی‌های فرهنگی و پیشنه‌ی آموزشی آن‌ها قرار می‌دهد. در چنین شرایطی کودکانی که از پیشینه‌ی آموزشی-فرهنگی متفاوتی نسبت عرف استاندارد شده برخوردار‌اند، برچسب «کودکان با نیازهای ویژه» می‌خورند و از حق تحصیل برابر محروم می‌شوند. این منتقدین بر این باور هستند که علم پزشکی و روان‌پزشکی با توجه به برخورداری از قدرت فرهنگی در جوامع مدرن در حوزه تادیب بهداشت-محور به قدرتی سرکوبگر تبدیل شده است.

به عنوان مثال در این طرح نیز غربال علم پزشکی و قدرت پزشکی در کار است. نوآموزانی که نیاز به ارزیابی تخصصی نداشته باشند پس از دریافت شناسنامه‌ی سلامت به دبستانی که تقاضا کرده‌اند برای ثبت نام معرفی می‌شوند اما نوآموزانی که در مرحله مقدماتی مشکوک به مشکل تشخیص داده شوند پس از اجرای آزمون‌های تخصصی مورد نیاز و تعیین جایگاه آموزشی به واحد آموزشی مربوطه معرفی خواهند شد.