صبح روز پنج‌شنبه ۹ فوریه / ۲۱ بهمن در سایت نیروگاه اتمی فلامانویل یک انفجار شدید رخ داد. پنج نفر زخمی شدند. مقامات نیروگاه گفته‌اند خطر تشعشعات هسته‌ای وجود ندارد زیرا «انفجار در خارج از منطقه هسته‌ای رخ داده است».
خبرگزاری فرانسه گزارش داده است که مقامات نیروگاه گفته‌اند، در این حادثه پنج نفر دچار مسمومیت شدند اما مصدومیت شدید وجود نداشته و نیروگاه نیز به دلیل وقوع این انفجار خاموش شده است.
یک مقام مسئول گفته است: «این یک حادثه فنی قابل توجه بود، اما حادثه هسته‌ای نبود.»
نیروهای امدادگر و آتش‌نشانی در ساعت ۱۰ صبح به وقت محلی از وقوع حادثه مطلع شده و خود را به محل رساندند.
آتش‌نشانی گفته است انفجار در یک سالن دستگاه‌های انرژی برق نیروگاه که در آن بخار تولیدشده در راکتور به برق تبدیل می‌شود، رخ داده است. آتشی که بر اثر انفجار شعله‌ور شده بود تا ظهر پنج‌شنبه خاموش شد.
یک سخنگوی دولتی بخش «مانش» فرانسه اعلام کرد که «هیچ خطر هسته‌ای» مردم منطقه را تهدید نمی‌کند. این سخنگو جزئیات بیشتری ارائه نداد و آن را به مقامات شرکت انرژی فرانسه (EDF) واگذار کرد اما از سوی این شرکت هنوز اظهارنظری نشده است.
نیروگاه اتمی فلامانویل در ناحیه نُرماندی در حدود ۲۵ کیلومتری بندر شمالی فرانسه، شربورگ، قرار دارد. در این نیروگاه دو راکتور اتمی وجود دارد که یکی در سال ۱۹۸۵ و دیگری در سال ۱۹۸۶ راه‌اندازی شده‌اند.
این دو راکتور حدود ۴,۵ درصد انرژی هسته‌ای فرانسه را تولید می‌کنند.
ساخت راکتور سوم این نیروگاه از سال ۲۰۰۷ آغاز شده و قرار است در پایان سال ۲۰۱۸ راه‌اندازی شود.
در نیروگاه‌های هسته‌ای فرانسه بارها حوادث این‌چنینی رخ داده است. فرانسه به‌شدت به انرژی هسته‌ای وابسته است. ۵۸ راکتور اتمی حدود ۷۵ درصد نیازهای برقی کشور را تأمین می‌کنند. این میزان در مقایسه با آلمان بسیار بالاست. در آلمان سهم برق تولیدشده از انرژی هسته‌ای در سال گذشته میلادی ۱۳,۱ درصد بود.
در سال ۲۰۱۵ قانونی درباره تغییر منابع انرژی در پاریس به‌تصویب رسید که براساس آن سهم انرژی هسته‌ای در فرانسه تا سال ۲۰۲۵ به ۵۰ درصد کاهش می‌یابد، از جمله با گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر.
باعثدتاسف است. اینکه فرانسوی ها متوجه خطرات و وابستگی شدی به نیروگاه های هسته ای شده اند جای امیدواری است.
متاسفانه در اثر جاه طلبی هسته ای، نظریات متوهمانه در ایران چه دوره قبل از انقلاب 57 و چه بعد، رویکردی برخلاف منافع ملی و مزایای نسبی ایران به سمت نیروگاه هاتمی رفته است. به دلیل کمبود رسان های مستقل و منصف داخلی (می گویم منصف و نه بی طرف/بی طرفی معنی ندارد در عالم آزادی بیان!) ، توهم جاه طلبانه ای برای نیروگاه هسته ای شده است، برای کشوری که بزرگ ترنی ذخایر گزای جهان دارد و مجموع ذخایر سوخت فسیلی ایران بزرگ ترین در جهان است!
نیروگاه اتمی، یک نقطه ضعف امنیت بالقوه هستند، با افزایش توانیی تروریست هاف این خطرات بیشت رمی شود!
کشور ایران خوشبختانه علاوه بر داشتن منبع گاز ی و نفتی و کروژن (گاز-نفت شنی/شل)، فناوری ساخت نیروگازی کاملا بومی دارد و می تواند با منابع داخلی و اندکی کمک خارجی تعداد زیاد نیروگاه گازی بسازد. قدرت ساخت نیورگاه گزای در ایران با تامین به موقع بودجه، به زیر دوسال رسیده، یعنی می تواند نیروگاه گازی با قدرت نیروگاه هسته ای ظرف دوسال بسازد! این سرعت ساخت 5 برابر سریع تر از نیروگاه اتمی است کلی هزینه و دردسر و مخاطره دارد!
ایران مزیت اصلی اش در نیروگاه گازی است و حتی نیروگاه های اتمی و آبی و بادی و خورشیدی هم هرگز این مزیت ندارند.
ممد اندیش / 10 February 2017
هر وقت انتقاد می شود، می گیوند روسیه و امریکا هم ذخایر سوخت فسیلی دارند ولی کلی نیروگاه اتمی دارند! یعنی کشور عقب مانده ای مثل ایران به روسیه و امریکا مقایسه می کنند! نه اینکه همه چیز ایران مثل روسیه و امریکا است فقط مانده نیروگاه اتمی اش! روسیه و امرکیا قبل دوره اتمی، هم چندین برابر اقتصاد ایران بزرگ و صنعتی بود، کل ذخایر فسیلی انها اگر به خدمت بگیرند در رعض یک نسل تمام می شود، انها باید همزمان به اتمی هم اهمیت بدهند، ولی در مورد اقتصاد کوچک ایران این اولویت نیست با عجله به سمت اتمی بورد در حالی مزیت گازی اش تمام و کمال استفاده نکرده!
500 میلیارد دلار گفته می شود سر بحران چرخ سوخت و غنی سازی اورانیوم خسارت بر ملت ایران تحمیل شد، این مقدار می توانست برای معادل چهارصدتا نیروگاه اتمی بوشهر باشد صرف ساخت نیروگاه گازی می شد! بله! در هیمن 12 سال بحران می توانستند معادل چهارصدتا نیروگاه گازی بسازند فقط با جلوگیری از خسارت بحران هسته ای!
توهمات اشتباه الودگی هوا، تمام شدن منابع سوخت فسلی و اینها، همه اش آدرس غلط است. کشوری با همین مصرف فعلی دویست سال ذخیره دسترس فقط گاز طبیعی با منابع شناخته شده فعلی دارد/با دوبرابر مصرف فعلی، یک صد سال ذخیره دارد فقط گاز شناخته شده، دیگر نباید از آینده بترسد! صد سال دیگر، تا آن موقع حتما فناوری هسته ای و دیگر فناوری ها مقرون به صرفه می شوند، چرا این همه عجله، چرا فرصت سوزی.
تا همین جا به صورت نمونه خوب است روی منابع تجدید پدیر و هسته تحقیقات شده و ادامه یابد تا کسب تجربه و دانش شود، اشکالی ندارد یک سقف 10 درصد هم برای تولید منابع تجدیدپذی رو هسته ای در نظر گرفت ولی باید 90% را داد به نیروگاه گازی، چون به صرفه و زودبازده است.
https://www.radiozamaneh.com/323894
ممد اندیش / 10 February 2017