ایرج ادیب‌زاده‌ـ سال ۲۰۱۱ آغاز شده است. آغاز یازدهمین سال از قرن بیست و یکم. در بیشتر کشورهای جهان، مردم همه با نور و خنده و رقص و شادمانی به پیش‌باز این سال تازه رفته‌اند. در چنین شرایطی ایرانیان بسیاری در کشورهای مختلف جهان به یاد سرزمین خود، به یاد کسانی‌ هستند که در زندان‌های بدون نور و پنجره به سر می‌برند و برخی از آن‌ها را سیاست اعدام حکومت اسلامی تهدید می‌کند.


ایرانیان تورنتو در برف و سرما دست به اعتراض علیه اعدام‌ها زده‌اند. در لندن، کلن، بروکسل، پاریس و بسیاری از شهرهای دیگر جهان گردهمایی‌های اعتراضی برای آزادی زندانیان سیاسی و لغو حکم اعدام در ایران برپا شده است. در همین حال بیانیه‌ی اعتراضی به خطر اعدام حبیب‌الله لطیفی، دانشجوی کرد و دیگر زندانیان سیاسی با امضای صدها نویسنده، هنرمند، روزنامه‌نگار، استاد دانشگاه و فعال حقوق بشر ایرانی منتشر شده است و هر روز هم بر شمار امضاها افزوده می‌شود.

بهمن امینی، مدیر انتشارات خاوران و از فعالان حقوق بشر در پاریس درباره‌ی انتشار بیانیه‌ای که در اعتراض به خطر اعدام حبیب‌الله لطیفی منتشر شده است می‌گوید: «همه‌ی جهان می‌خواهد سال جدید را با جشن و شادی شروع کند، مردم کشور ما اما همچنان در اضطراب و نگرانی هستند از این که بهترین فرزندان این آب و خاک همچنان سایه‌ی شوم اعدام بر سرشان هست. ما امیدواریم که در سال آینده کوشش‌های همه‌ی ایرانیان و جهان آزاده بتواند کمی از این نگرانی بکاهد و جوان‌های مملکت را از این خطر رها کند.

زمانی که اعدام حبیب‌الله لطیفی برای یکشنبه ۲۶ دسامبر اعلام شد، همه‌ی جهان به تلاش افتاد تا از این اعدام جلوگیری کند و این تلاش‌ها کم و بیش مؤثر بود. ما دیدیم که به‌ویژه با تلاش خانواده‌ی حبیب‌الله لطیفی و مردم آزاده‌‌ی سنندج که زندان سنندج را محاصره کردند و در آن‌جا حضور یافتند و اعتراض کردند، این عمل به نتیجه رسید و حکم اعدام به تعویق افتاد. بلافاصله بعد از این دیدیم که دو نفر دیگر از زندانیان، آقایان صارمی و سیادت را در اوین اعدام کردند که نشان داد خشونت دولتی همچنان ادامه دارد.

به همین دلیل همه‌ی ایرانیان آزاده تصمیم گرفتند که این تلاش‌ها را ادامه دهند. بیانیه‌ی اول تبدیل شده است به بیانیه‌ی اخیر که در حقیقت لغو حکم اعدام حبیب‌الله لطیفی و همه‌ی زندانیان سیاسی را می‌خواهد. همان‌طور که اشاره کردید، صدها نویسنده، استاد دانشگاه، هنرمند و بسیاری از چهره‌های معروف ادبی و هنری و علمی کشورمان این اطلاعیه را امضاء کرده‌اند. این اطلاعیه الان روی اکثر سایت‌ها هست و امیدواریم که بتواند کار خودش را برای بسیج افکار عمومی جهانی، برای فشار به دولت جمهوری اسلامی، برای این که این احکام اعدام را لغو کند، مؤثر باشد.

این بیانیه برای کدام گروه از محافل جهانی یا دولت‌ها فرستاده خواهد شد؟

این بیانیه ظرف یکی دو روز آینده برای همه‌ی نهادهای حقوق بشری فرستاده می‌شود. چون از دو، سه روز گذشته این بیانیه در اختیار عموم قرار گرفت برای این که آن را امضا کنند. همچنین به تمام کشورهای مختلف برای نهادهای دولتی و وزارت امورخارجه و برای سفارتخانه‌ها فرستاده می‌شود تا جهان، چه جهان رسمی و دولت‌ ها و چه جهان حقوق بشری‌ـ مدنی ببیند که مردم ایران و آن بخشی که می‌تواند نظر خودش را بیان کند، آن بخشی که به نوعی می‌تواند زبان مردم ایران باشد، اکنون تحت فشار هستند و نمی‌توانند حرف‌شان را بزنند. آنها مخالف این اعدام‌ها و مخالف اعدام هستند. آنها می‌خواهند که این احکام هرچه زودتر لغو شود و مردم ایران بتوانند مثل مردم همه‌ی جهان کمی با شادی آشنا باشند و همواره با ترس و نگرانی و اضطراب همنشین نباشند.

در آغاز سال جدید ۲۰۱۱ به‌عنوان یک فعال حقوق بشر آرزوی شما چیست؟

فکر می‌کنم آرزوی من هم مثل آرزوی فرد فرد ایرانی‌ها و مثل همه‌ی هم‌میهنانم آزادی برای کشور و آزادی برای همه‌ی زندانیان سیاسی است. آرزوی من دموکراسی است که سال‌هاست همه‌ آرزوی آن را داریم و همچنین شادی. ما ملتی هستیم که می‌توانیم شاد باشیم و جشن داریم. همه‌ی اینها از ما گرفته شده است. امیدوارم که در این سال بتوانیم گام‌های بلندی را به سمت آزادی، به سمت آزادبودن همه‌ی زندانیان سیاسی و به سمت شادی و زندگی برداریم و کمی از عزا و مرگ و سیاهی‌ها فاصله بگیریم.