برندگان دهمین دوره جایزه ادبی بنیاد هوشنگ گلشیری در قلمرو رماننویسی معاصر ایران معرفی شدند.
به گزارش بخش فرهنگ و هنر رادیو زمانه برندگان دهمین دوره جایزه ادبی هوشنگ گلشیری از میان ۱۲ اثری که در قلمرو رمانها و مجموعهداستانهایی که در سالهای ۱۳۸۷و ۱۳۸۸در ایران منتشر شده و در این مسابقه ادبی شرکت داده شده بودند، مشخص شد.
داوران جایزه ادبی هوشنگ گلشیری از میان این آثار «نگران نباش» نوشته مهسا محبعلی را در بخش رمان و «احتمالاً گم شدهام» نوشته سارا سالار را در بخش رمان اول بهعنوان برگزیدگان دهمین دوره جایزه ادبی بنیاد گلشیری معرفی کردند.
در این دوره به هیچیک از مجموعه داستانهایی که در این مسابقه ادبی شرکت داده شده بودند، جایزهای تعلق نگرفت.
مراسم پایانی جایزه گلشیری عصر امروز (جمعه، سوم دیماه) بهطور خصوصی در لواسان برگزار شد. در این مراسم از علیاشرف درویشیان، داستاننویسان پیشکسوت ایران و از اعضای کانون نویسندگان ایران و از کوشندگان آزادی بیان تقدیر بهعمل آمد.
جمعی از ارزیابان از میان ۱۰۸ رمان منتشرشده در سالهای ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ رمانهایی را که به بالاترین امتیاز دست یافته بودند، بهعنوان نامزدهای این دوره از جایزه ادبی هوشنگ گلشیری اعلام کردند. سپس گروهی از داوران از میان این آثار، دو رمان «نگران نباش» نوشته مهسا محبعلی و «احتمالا گم شدهام» نوشته سارا سالار را بهعنوان بهترین کتابهای منتشر شده برگزیدند.
این شیوه ارزیابی ادبی با اعتراض فرهاد حیدری گوران مواجه شد که رمان نفس تنگی او در فهرست بنیاد قرار نداشت، و اعتراض او به حاشیهها و بحثهایی دامن زد. گروهی از مافیای ادبی و گروهی از شبکه ادبی سخن به میان آوردند. بخشی از این حاشیهها در سایت رادیو زمانه بازتاب گستردهای یافت.
جایزه بنیاد گلشیری از سال گذشته بهطور دوسالانه برگزار میشود. یونس تراکمه، از اعضای هیأت اجرایی بنیاد گلشیری در این باره گفت: «مجوز دادنهای سخت به انتشار و كمیت آثار لطمه زده است و همین تعداد كم آثار باعث شد تا بنیاد گلشیری سال گذشته تصمیم بگیرد كه به صورت مقطعی و موقت، دو سال یكبار جایزه برگزار شود؛ چون تعداد رمانها و داستانها كم بود و ما فكر كردیم اگر جایزه دوسالانه برگزار شود، به قضاوت بهتری میرسیم.»
او در ادامه به جایزه گلشیری در مقایسه با جوایز دولتی و به محدودیتها و تبعیضهایی که بنیاد گلشیری با آن درگیر است اشاره کرد و گفت: «برخی با جایزه گلشیری مشكل اساسی دارند و انگار میخواهند این جایزه از بین برود. حتی مكانی برای برگزاری مراسم اختتامیه این جایزه نمیدهند؛ بنابراین پارسال این جایزه به صورت خصوصی برگزار شد و امسال نیز معلوم نیست بتوانیم مراسم پایانی این جایزه را برگزار كنیم یا نه.»
هوشنگ گلشیری در ۱۳۷۷تصمیم گرفته بود، جایزه بهترین رمان و مجموعهداستان سال را بنیان گذارد. او قصد داشت این جایزه را «شهرزاد» یا «هدایت» بنامد. اما با آغاز بیماریش در اواخر ۱۳۷۸طرحاش نیمهکاره ماند.