لطیفه رحمانی، دختر ۱۲ ساله افغانستانی که در بیمارستان نمازی شیراز بستری بود، به دلیل ممنوع بودن عمل پیوند برای اتباع غیرمجاز در ایران، درگذشت.
این دختر افغانستانی از مدتی قبل دچار مشکل کبد شده بود و باید از کبد پدرش به او پیوند زده می‌شد اما بیمارستان نمازی شیراز به دلیل «غیرمجاز بودن» لطیفه و خانوادهاش این عمل را انجام نداده است.
پدر لطیفه به باشگاه خبرنگاران جوان گفته بود که دخترش تقریبا دو هفته در بیمارستان نمازی شیراز بستری بوده تا از دنیا رفته است.
او همچنین گفته که بیمارستان اکنون حتی جنازه او را هم تحویل نمی‌دهد و تقاضای ۱۷ میلیون تومان برای تحویل دادن جسد کرده است.
به گفته پدر لطیفه، مسئولان بیمارستان غیرمجاز بودن این خانواده، عدم تمکن مالی و نبود تخت خالی برای عمل را به عنوان موانع عمل این دختر ۱۲ ساله عنوان کرده بودند.
پیش‌تر خبرگزاری فارس گزارشی از این پدر تهیه کرده بود که در آن گفته شده بود او کارگر است و روزی ۳۰ هزار تومان درآمد دارد.
پیوند عضو به غیر‌ایرانی ممنوع!
در سال ١٣٧٢ و به دنبال مراجعه مکرر شهروندان سایر کشورها به ایران برای دریافت پیوند کلیه از اهدا کننده زنده، «انجمن حمایت از بیماران کلیوی» از «سازمان نظام پزشکی کشور» ابعاد قانونی این مساله را جویا شد.
طبق نظر این سازمان و بر اساس مصوبات شورای عالی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، «فرد ایرانی نمی‌تواند دهنده کلیه به فرد خارجی باشد، این عمل مغایر شئون ملت ایران است.»
به این ترتیب اهدا کلیه از طرف یک فرد زنده ایرانی به یک فرد زنده خارجی ممنوع شد.
در سال ۱۳۷۷، ایران بخش‌نامه دیگری را تصویب کرد. مطابق این بخش‌نامه پیوند کلیه اتباع خارجی فقط به فردی با همان تابعیت در بیمارستان‌های ایران مجاز و پیوند از یک فرد به فرد دیگر با تابعیت متفاوت ممنوع شد.
این بخش‌نامه پس از آن ابلاغ شد که تعداد زیادی از بیماران خارجی برای انجام عمل پیوند کلیه به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی ایران مراجعه کردند.
متقاضیان عمدتا از کشورهای حوزه خلیج فارس، آذربایجان، افغانستان، هند و برخی دیگر از کشورهای همسایه بودند.
ایران با این بخش‌نامه سعی کرد مانع از قاچاق اعضای بدن شود. به این ترتیب مثلا یک فرد کویتی می‌‌تواند در یک بیمارستان ایران عمل پیوند کلیه انجام دهد به شرطی که اهدا کننده کلیه نیز فقط و فقط اهل کویت باشد.
طبق این بخش‌نامه احراز هویت و تابعیت افراد در مورد پیوند کلیه بر عهده «مرکز دیالیز و پیوند اعضای ایران» قرار گرفت.
دو سال قبل، در جلسه‌ای با حضور وزیر بهداشت و جمعی از پزشکان و جراحان در وزارت بهداشت، در دو مصوبه جداگانه، جراحی پیوند اعضا به اتباع غیر ایرانی و همچنین جراحی پیوند در بیمارستان‌های خصوصی، چه پیوند عضو از فرد زنده و چه از فردی که مرگ مغزی شده است ممنوع اعلام شد.
پیش از این مصوبه، اتباع غیر ایرانی می‌توانستند فرد دهنده عضو را با خود از کشورشان به ایران بیاورند و از خدمات جراحی پیوند در ایران بهره‌مند شوند، اما بر اساس مصوبه جدید وزارت بهداشت، پیوند عضو به اتباع خارجی در بیمارستان‌های سراسر کشور ممنوع شد.
همچنین برای جلوگیری از هرگونه تخلف در پیوند اعضای بدن، جراحی‌های پیوند اعضای بدن فقط به بیمارستان‌های دولتی و دانشگاهی واگذار و اجرای آن در بیمارستان‌های خصوصی سراسر کشور ممنوع شد.
استثنایی که به درد لطیفه نخورد
اما پس از گذشت حدود شش ماه به دنبال مطالبه اتباع کشورهای همسایه مانند عراق و افغانستان، تصمیم و مصوبه قبلی شورای عالی پیوند تغییر کرد.
در اسفند سال ۱۳۹۳ سید احمد تارا، مدیرکل سابق دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی وزارت بهداشت از آزاد شدن پیوند کلیه برای اتباع افغانستانی در ایران خبر داد و عنوان کرد که اتباع دیگر کشورها نیز به صورت موردی و با اجازه شورای عالی پیوند می‌توانند در ایران پیوند کلیه کنند.
این مساله از وزیر بهداشت هم پرسیده شد و سید حسن هاشمی با تایید آزاد شدن پیوند اعضای اتباع افغانستان در ایران گفت: «البته طبق شرایطی این کار باید صورت پذیرد؛ از جمله برای اتباع افغانستانی که در ایران ازدواج می‌کنند یا این‌که به صورت قانونی در ایران در حال زندگی هستند.»
قوانین ضد انسانی و رژیم ضد بشر از آموزش پرورش و بهداشت و درمان و اینها دم از انسانیت و دین آیین انسانی و هدایت دنیا میزنند شرم بر این دنیا پرستان ضد بشر و انسانیت حکم بر ایران باد
جهان / 20 August 2016
در تمام دنیا پزشکان موظفند جان بیمار را نجات دهند و این بالاترین قانون است.
شهروند / 20 August 2016
تی اگر این تصمیم ممنوع کردن پیوند عضو به غیر ایرانی برای جلوگیری از تجارت ارگان گرفته شده باشد باید بگوییم که قانون نقص جدی دارد زیرا می شد یک استثنا هایی مثل عیر از مواردی که فامیل درجه اول عضو را می دهند و یا در زمانی که بیمار با خطر مرگ روبروست در قانون پیش بینی کرد صفحه فیس بوک من افغانم ،من ایرانم، من انسانم
صفحه فیس بوک من افغانم می ایرانم من انسانم / 20 August 2016
این ننگِ انسان ستیزی و برده داری و توهین به همنوع
را اسلام عزیز برای ما به ارمغان آورد وگرنه ما ایرونی ها
چه درزمان کوروش وچه درزمان معاصر از یهودی ها ولهستانی
و…با آغوش باز استقبال کرده ایم چه رسد به ملت شریف و برادر
که پیش ازاین یک کشورویک ملت بوده ایم.
reza / 20 August 2016
واقعا متاسفم برای کشوری کی دم از مسلمان بودن میکنه
Moryeza / 20 August 2016
فقط میشه تأسف خورد واسه قانون و قانون گذارانی که جون آدما براشون ارزشی نداره. نگران سلامت زمین باید بود با این پزشکان و قانون گذاران …
بنده خدا تو کشوری غیر اسلامی مثل سوئد راهی بیمارستان میشه و هزینه عمل میشه تقریبا ٢٠٠,٠٠٠ کرون ک مطابق با تقریبا ٦٠ تا ٧٠ میلیون میشه, کاری که پزشکا میکنن چیه؟
طرف رو عمل میکنن و بعد از عمل بهش قبض میدن که پرداخت کنه از طرفی هم شورای محلی شهری ک بیمار توش زندگی میکنه پرداخت این مبلغ رو به عهده میگیره فقط چون ون خونواده توانایی پرداخت نداشتن …
مسلمون نبودن ولی انسان بودن…
نجات جون ی موجود زنده (از حیوان تا انسان) نشان انسانیت نیس؟
متاسفم .
Azade / 20 August 2016
وقتی جان یک انسان در میونه که ایرانی خارجی نداره اگه می تونستن بهش پیوند بزنن اینکارو به بهانه ممنوع کردن نکردن که جنایت کردن
a / 20 August 2016
مرگ و لعنت خدا بر این رژیم جنایتکار فاسد دزد منافق.
ایران آزاد / 20 August 2016
لعنت خدا بر قانون گذاران ایران ، رهبران و شیخ های تبیض گرای تان و لعنت خدا بر دکتر های پست فطرت ایران که باعث مرگ این دختر معصوم شدند خداوند قاتلین را به جزای اعمال شان برساند
فاطمه / 21 August 2016
خجالت آوره. من شخصا از روی دوستان افغانی که در ایران متولد شده اند و هیچ حق و حقوقی ندارند شرمساااارم. کاش به جای فضولی تو کار همه دنیا مینشستیم و سیستم زندگی و قوانین خودمون رو درست میکردیم .
هلیا / 21 August 2016
وحشی گری خودرابه دنیاثابت کردید.هرگزباورنمیکردم چنین قانونی درایران وجودداشته باشد
رضا / 27 August 2016
لطیفه خاموش و ناامید پرپر گشت در میان چشمهایی که درد و رنج او را تماشا نمودند و دستهایی که هرگز یاریش نکردند اما پدر لطیفه فهمید جمله ی هل من ناصر ینصرنی چه معنایی دارد و جواب آن چیست.
جلیل / 11 June 2017
خدایا آیا تو راضی میشوی از کسانی که به رنج و مرگ لطیفه راضی شدند؟آنهایی که دیده ی امید او را با نگاهی از نفرت و بغض جواب دادند. آنهایی که قلب پدری درمانده را شکستند و داغ لطیفه را بر دلش نهادند.
جلیل / 11 June 2017
لطیفه در دل خاک از رنج و مرارت رها شد اما لطیفه هایی دیگر در انتظار رهایی هستند.
جلیل / 11 June 2017
عرض سلام وادب دارم خدمت ملت شریف ایران!!
درزمان شاه فقید درایران صیغه ممنوع بود . ونسل آن زمان نه لار دوش وسبب اذیت ایرانیان ونه سبب اذیت دیگر ملتهابودند . اما با آمدن امام خمینی که آنهم توسط همین امریکا واسرائیل بصورت خیلی ماهرانه صورت گرفت صیغه آزاد شد. یکتعداد کمی از مردم ایران که امروز هویت اصلی خود را گم کرده اند از طریق صیغه بدنیا آمده اند وخودشان راانداخته اند بغل آخوند ها که از دست همین نسل صیغه هم ملت ایران روز خوشی ندارند ونه ملتهای خاور میانه .امیدواریم که ملت ایران متحد شوند وقدرت را دوباره بدست بگیرند و به حکمروایی نسل صیغه خاتمه دهند تا هم ایران وهم کشورهای دنیا ازشر اینها نجات پیدا کنند.
شناب / 09 July 2019