موسیقی برزیلی، رقص سامبا، نشان دادن تاریخ این غول آمریکای جنوبی، بردهداری و شهرنشینی، آمدن مهاجران، حفاظت از محیط زیست و سیاره زمین و رژه ورزشکاران ۲۰۸ ملت و البته تیمی از پناهندگان، مسائل اصلی مراسم گشایش سی و یکمین المپیک جهان بود که چهار ساعت طول کشید و در سراسر جهان بیش از سه میلیارد نفر تماشاگر داشت.
این یکی از زیباترین آیینهای گشایش بازیهای المپیک نوین بود که با شعار «حفظ محیط زیست» و به ویژه جنگلها برگزار شد. یکی از بزرگترین جنگلهای جهان، آمازون، در برزیل قرار دارد.
مراسم گشایش المپیک ریو در ورزشگاه افسانهای و بازسازی شده ماراکانا با حضور ۸۰ هزار تماشاگر با شمارش معکوس تماشاگران، جمعه شب، در ریو برگزار شد.
سرود ملی برزیل همراه با گیتار خواننده مشهور پائولینهو داویولای ۷۳ ساله خوانده شد و پرچم سبز و زرد برزیل به اهتزاز درآمد.
۳۷ رییس و مسوولان دولتی در این مراسم حاضر بودند که بسیار کم شمارتر از بازیهای ۲۰۰۸ پکن بود که در آن ۸۰ رییس دولت حضور داشتند.
فرانسوا اولاند، رییس جمهوری فرانسه و جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا از جمله سیاستمداران حاضر در مراسم گشایش المپیک ریو بودند.
لحظه بزرگ مراسم افتتاحیه اما ورود مشعل المپیک به ورزشگاه ماراکانا بود و آخرین حمل کننده مشعل، دونده پیشین دو ماراتون در برزیل، واندرلی کوردیرودلیما بود که مشعل بزرگ ورزشگاه را روشن کرد.
پیشتر قرار بود پله، قهرمان نامدار فوتبال برزیل این وظیفه را عهدهدار شود اما او به دلیل مشکلات جسمی موفق به انجام این کار نشد.
بر اساس تازهترین گزارش منتشر شده، هزینه این بازیها روی هم رفته چهار میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار بوده است.
با وجود این سرمایهگذاری قابل توجه در بازیهای ریو اما این المپیک همچنان فاصله زیادی تا گرانترین المپیک تابستانی دارد.
لندن در سال ۲۰۱۲ با هزینه ۱۵ میلیارد دلاریاش رکورددار است.
رکود اقتصادی، رسوایی فسادهای دولتی و بنبست سیاسیای که به برکناری موقت دیلما روسف، رییس جمهوری برزیل (غایب بزرگ این مراسم) انجامید، این نخستین المپیک در تاریخ آمریکای جنوبی را به میدان نبرد با معترضان برزیلی تبدیل کرد.
زمانی که میشل تمر، رییسجمهوری موقت در سخنانی کوتاه بازیهای ریو را افتتاح کرد با سوتهای ممتد و هو کردن مردم حاضر در ورزشگاه روبهرو شد.
کارگردان برزیلی این مراسم رنگارنگ و زیبا، فرناندو میرلیس اما پس از پایان مراسم گفت که هدفش در طراحی این مراسم به وجود آوردن فضایی شاد همچون دادن یک داروی ضد افسردگی به ملت برزیل بوده است.
رژه ۱۱هزار ورزشکار از ۲۰۸ کشور شرکت کننده با ورود کاروان یونان، سرزمین زادگاه المپیکها آغاز شد.
آمریکا با ۵۵۶ ورزشکار، بزرگترین کاروان بود.
پرچم این کشور را مایکل فلیپس، شناگر ۳۱ ساله حمل میکرد که با ۲۲ مدال، ۱۸ طلا از چهار المپیک گذشته، با تشویق حاضران روبهرو شد.
برزیل میزبان آخرین تیمی بود که رژه رفت: کاروانی با ۴۶۵ ورزشکار.
آلمان با ۴۲۵ ورزشکار سومین کاروان بزرگ مراسم رژه جمعه شب بود که با استقبال توماس باخ، رییس کمیته بینالمللی المپیک روبهرو شد.
ورود تیمهای ایتالیا، فرانسه، پرتغال، فلسطین و تیم پناهندگان هم با تشویقهای شدید تماشاگران در ورزشگاه ماراکانا روبهرو شد.
ایران اما با ۶۳ ورزشکار از جمله ۹ زن در جدول کشورهایی که بیشترین ورزشکار را در المپیک دارند در رده ۴۷ ایستاده است.
پرچمدار کاروان ایران، زهرا نعمتی، ورزشکار پارا المپیک بود که روی صندلی چرخدار حرکت میکرد.
نعمتی پس از آن که در یک تصادف آسیب دید به ورزش تیر و کمان روی آورد و در المپیک ریو، هم در این بازیها و هم در پارا المپیک که پس از پایان بازیهای المپیک آغاز میشود نماینده ایران خواهد بود.
در مراسم رژه ملتهای شرکت کننده حضور چهار زن در کاروان عربستان سعودی با لباس های محلی جلب توجه کرد.
روز شنبه و در نخستین روز رقابتها ده ورزشکار ایران در تیراندازی، پینگپنگ و وزنهبرداری به صحنه رفتند.
کاروان ورزشی ایران در بازیهای چهار سال پیش لندن ۱۲ مدال به دست آورد و با چهار مدال طلا و قرار گرفتن در مکان هفدهم تابلوی مدالها، بهترین نتیجه تاریخ المپیکهای خود را ثبت کرد. ورزش ایران البته این مهم را مدیون دو رشته کشتی و وزنهبرداریست.
نکته جالب دیگر در بازیهای المپیک ریو شمار بالای زنان ورزشکار کشورهاست.
به گزارش کمیته برگزاری این بازیها، در المپیک ۲۰۱۶ چهار هزار و ۷۰۰ ورزشکار زن حضور دارند که بیش از ۴۵ درصد از ۱۰ هزار و ۴۴۴ ورزشکار حاضر در این رقابتها را تشکیل میدهند.
از ۵۵۶ ورزشکار کاروان آمریکا، ۲۹۲ ورزشکار زن هستند. از ۴۴۷ ورزشکار برزیلی هم ۲۱۵ ورزشکار زن هستند.
ریو حالا پایتخت ورزش جهان است و در ۱۵ روز رقابتها در زیر شعله مشعل المپیک باید آرزو کنیم این بزرگترین جشن روی زمین صلح و آرامش را هم به جهان آشوبزده کنونی برگرداند.
گزارشی از مراسم گشایش المپیک ریو را از اینجا بشنوید: