داریوش مظفریان، پژوهشگر دانشگاه هاروارد با گردآوری و بررسی دادههایی از ۶۶ کشور جهان نشان داده که مصرف بیش از حد نمک طعام، جان ۱/۶۶ میلیون نفر را به خطر انداخته است. این پژوهش، چهارشنبه ۱۲ اوت در نشریه علمی «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شده است.
برای پژوهش پیرامون پیامدهای زیانبار مصرف بیش از حد نمک طعام، داریوش مظفریان و همکارانش اطلاعاتی از ۶۶ کشور جهان را گرد آوردهاند. آنها موفق شدند در این پژوهش، از نظر آماری ۷۵ درصد ساکنان کره زمین را پوشش دهند.
نمک طعام از سدیم و کلرید تشکیل شده و میزان سدیم در ادار قابل اندازهگیری است. پژوهش مظفریان هم، بر اندازهگیری میزان سدیم در ادرار استوار است و نه فقط بر اساس گفتههای اشخاصی که در این پژوهش شرکت کردهاند.
داریوش مظفریان علاوه بر این به نتایج ۱۰۷ پژوهش علمی دیگر درباره تأثیرات نمک طعام بر افزایش فشار خون و بیماریهای عروق مراجعه کرده است. او و همکارانش علاوه بر این میزان ابتلا به بیماریهای قلبی به عنوان پیامد فشار خون را هم در نظر گرفتهاند و سپس هر سه این دادهها را با توجه به عادتهای ۷۵ درصد ساکنان کره زمین در مصرف نمک طعام بررسی کرده و به نتیجه رساندهاند.
بر اساس پژوهش مظفریان ۹۹/۲ درصد ساکنان کره زمین بیش از حد نمک طعام مصرف میکنند.
سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده است که هر نفر روزی ۲ گرم «سدیم» مصرف کند، در حالیکه میزان مصرف سدیم در جهان به طور متوسط بالغ بر ۳/۹۵ گرم است. از این میان ساکنان قاره آفریقا با مصرف ۲ گرم سدیم در روز از کمترین میزان مصرف نمک و ساکنان قاره آسیا با مصرف ۵/۵۱ گرم از بالاترین میزان مصرف نمک در جهان برخوردارند.
مصرف بیش از حد نمک طعام باعث شد که در سال ۲۰۱۰، ۱/۶۵ میلیون نفر در سراسر جهان به بیماریهای قلب و عروق مبتلا شوند.
داریوش مظفریان ثابت کرده است که این عده به دلیل مصرف بیش از ۲ گرم «سدیم» در روز به بیماریهای قلب و عروق مبتلا شدهاند. از سوی دیگر بر اساس این پژوهش مصرف به اندازه نمک طعام مطابق پیشنهاد سازمان بهداشت جهانی باعث کاهش فشار سیستولیک خون به میزان ۳/۸ میلیمتر جیوه میشود. بر اساس این پژوهش چنانچه اشخاص سالخورده و همچنین بیماران قلبی از نمک پرهیز کنند، فشار سیستولیک خون آنها به طور مؤثری کاهش پیدا میکند.
کشف مجدد چرخ در هاروارد! مگر کسی در این امر شک داشت؟ نوآوری این تحقیق ارایه یک برآورد از تعداد مرگ های احتمالی است که آن هم خیلی معلوم نیست چقدر منطبق با واقعیت باشد. ماجرای تعیین مرکز زمین شده.
محققین بهتر است بجای اتلاف پول برای یافتن یافته های قبلا یافته شده، به تولید نمک بیخطر یا ماده ای که ذایقه را تغییر دهد بپردازند که بسی کاربردی تر است. البته تخصص این محقق محترم در زمینه کارهای بالینی نیست و بر او حرجی نیست.
Samrad / 15 August 2014