پزشک معالج میرحسین موسوی، از سران مخالفان دولت دهم جمهوری اسلامی ایران، نسبت به پیامد وقفه در درمان وی هشدار داد.

وی در گفت‌وگویی با وب‌سایت «کلمه»، نزدیک به اصلاح‌طلبان داخل ایران که روز شنبه، ۲۰ اردیبهشت منتشر شده، نسبت به وضعیت جسمی موسوی ابراز نگرانی کرد.

Mir Hossein Mussawi1

این پزشک در باره یادآوری‌ها به مأموران امنیتی در زمینه سلامت بیمار خود گفت: «شیوه درمان مشکل میرحسین موسوی کاملاً روشن است و همان‌طور که به آقایان هم گفته شده، اگر بخواهند به‌راحتی می شود.»

وی از این موضوع ابراز نگرانی کرده که به ادامه درمان وی «بی‌توجهی شود و اراده بر عدم پیگیری درمان باشد».

او در مصاحبه با وب‌سایت کلمه در مورد اقدام مأموران امنیتی مراقب حصر نخست وزیر سابق ایران گفت: «ظاهرا قصد ندارند ایشان را به بیمارستان منتقل کنند.»

وی همچنین در مورد ادامه وقفه در درمان موسوی افزوده است: «‌[این کار] قاعدتا خطرناک است و نمی‌بایست این وقفه رخ می‌داد و باید هرچه سریع‌تر درمان ایشان در شرایط استاندارد آغاز شود.»

«توقف درمان»

مدتی پیش از این، پزشکان هشدار داده بودند که روند درمانی میرحسین موسوی باید طی شود که طبق گزارش وب‌سایت کلمه با توجه ماموران امنیتی روبه‌رو نشده است.

به گفته پزشک معالج موسوی ارتباط با ماموران حصر خانگی او «یک‌طرفه» و پیگیری وضع جسمی وی دشوار است. او در این زمینه گفته است: «ارتباط‌ها فقط یک طرفه است و عملا نمی‌توانیم پیگیری کنیم. آنها هم با ما تماسی نگرفته‌اند. حتی قرار گذاشته بودند که ما هفته‌ای یک بار برویم ایشان را در منزل ببینیم و معاینه کنیم که این اتفاق هم نیفتاده است و دیگر نه تماسی گرفته‌اند و نه پیگیری کرده‌اند.»

وب‌سایت کلمه می‌افزاید که ظاهراَ فرایند درمان نخست وزیر سابق ایران متوقف شده است. همزمان پزشک وی نسبت به توقف درمان او هشدار داده است.

ماموران امنیتی آخرین بار، صبح سه‌شنبه، نهم اردیبهشت، میرحسین موسوی را به‌دلیل عارضه قلبی به بیمارستان برده بودند. به گفته پزشکان او در زمینه عارضه قبلی خود به معالجه نیاز دارد.

نرگس موسوی، دختر وی، پیش‌تر ضمن اشاره به وضعیت پدر خود، در صفحه فیس‌بوکش از «تعلل غیر عادی مسوولان در رسیدگی به درمان» نوشته بود.

میرحسین موسوی، همسرش زهرا رهنورد و مهدی کروبی، از سران معترضان به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ بیش از سه سال است که بدون حکم رسمی دادگاه، در حصر خانگی هستند.

روند حصر آن‌ها در پی دعوت‌شان از مردم برای تظاهرات، از روز ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ آغاز شد.