امید مهرگان، نویسنده و مترجم و مدرس علوم انسانی در پاسخ به پرسش زمانه درباره‌ انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ۱۴۰۳، فضای سیاسی ایران را امروز را در سه سطح مورد بررسی قرار می‌دهد. 

در سطح نخست و در نسبت با مناظره‌های انتخاباتی، مهرگان از همگرایی همه کاندیداها، علیرغم تفاوت‌هایشان، در مسیر و در جهت پیگیری سیاست‌های تعدیل اقتصادی، نئولیبرالیسم و پیوستن به اقتصاد جهانی می‌گوید.

در سطح دوم، او از دشواری بازاندیشی در مورد فضای سیاسی نظر به «تکه‌پارگی جامعه» می‌گوید و بر دسترسی از دست رفته به یک چشم‌انداز کلی و واحد، به یک «سپهر سیاسی واحد و وسیع» انگشت می‌گذارد. به نظر مهرگان، چشم‌اندار به تمامیت اجتماعی، و نظرگاهی مبتنی بر آن، امروز کدر و مخدوش شده است.

در سطح سوم، و عطف به تزلزل و پادرهوایی فضای سیاسی،‌ مهرگان تلاش می‌کند پلی بزند میان افق گشوده پس از جنبش ژینا و خیزش «زن، زندگی، آزادی»، که تلاشی برای بازیابی مفاهیم بنیادی زنانگی و هر شکلی از دگرباشی، زندگی و بقا و آزادی بود، با فضای سیاسی و انتخاباتی امروز. 

مهرگان تصریح می‌کند که بدنه اصلی جنبش«زن، زندگی، آزادی» مشارکت در این انتخابات را شکلی از باز کردن عرصه‌های جدید نمی‌داند، بلکه آن را نوعی باز و بسته شدن ناگهانی در خدمت نظم مستقر می‌بیند. 

با این حال، از نظر مهرگان فضای سیاسی‌ای که می‌تواند حول انتخابات متبلور شود، ونه ضرورتا خود مشارکت انتخاباتی، به سه دلیل معنادار است:

۱) می‌تواند گفتار و فضای سیاسی از چنگ اپوزیسیون خارج کشور براندار خارج کند و به درون کشور بیاورد

۲) می‌تواند نهاد تاریخی انتخابات را نه فقط برای امروز که برای آینده و دهه‌های بعد حفظ کند.

۳)  می‌تواند امر مثبتی را وارد فرهنگ سیاسی فضا کند؛ فرهنگ سیاسی‌ای که تماما در مفهوم براندازی حل شده و حتی تئوری بقایی را که یکی از محورهای جنبش «زن، زندگی، آزادی» بود خفه کرده است.

در نهایت، مهرگان می‌گوید، اگرچه رای دادن شاید دیگر امروز کنشی سیاسی نباشد،‌ اما حرف زدن در مورد انتخابات امروز و در آینده همچنان کنشی سیاسی است.

پاسخ کامل او را ببینید:‌

https://www.youtube.com/watch?v=pKLFoKh18-0&feature=youtu.be