مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.
گروه پژوهش‌های ماتریالیستی دومین سمینار اینترنتی خود را با موضوع «افغانستان» در هشت روز از پنج‌شنبه ۸ فوریه ۲۰۲۴ (۱۹ دلو) تا یکشنبه ۱۸ فوریه (۲۹ دلو) برگزار می‌کند.
این سمینار از صفحه فیس‌بوک، توییتر ، یوتیوب و احتمالا اینستاگرام گروه پژوهش‌های ماتریالیستی پخش خواهد شد. پژوهش‌های ماتریالیستی، گروهی مستقل و بدون وابستگی به هیچ نهاد و سازمانی است.
نقد اقتصاد سیاسی افغانستان، نولیبرالیسم و امپریالیسم شرقی و غربی، ستم ملی و ناسیونالیسم قومی، تاریخ مبارزاتی چپ در افغانستان، سازماندهی زنان علیه طالبان و … از جمله مباحث اصلی این سمینار است که بیش از ده پژوهشگر، نویسنده و کنشگر سیاسی افغانستانی به آن خواهند پرداخت.
برای مشاهده این سمینار به طور زنده فیس‌بوک، توییتر، یوتیوب و اینستاگرام گروه پژوهش‌های ماتریالیستی را دنبال کنید. جلسات ساعت ۱۸ به وقت اروپای مرکزی (۲۱:۳۰ به وقت افغانستان) برگزار خواهد شد.
گروه پژوهش‌های ماتریالیستی در توضیح این سمینار نوشته است: شاید دو مفهوم «ادغام» و «انزوا» مقدمه‌ای برای ورود و سنجش اوضاع کنونی افغانستان باشد. از یک‌سو در داخل کشور، طالبان نیروهای پیشرو، کارگران و به ویژه زنان را – همچون دوره پیشین سلطه پنج ساله این گروه – به انزوای سیاسی کشانده است؛ از سوی دیگر، طالبان بیش از هر زمانی بر ادغام «در بازار جهانی» اصرار می‌ورزند. با همسان‌سازی توده‌ای در داخل و همزمان تحریکات مبتنی بر «به‌رسمیت‌شناسی بین‌المللی»، طالبان خواست یکدست‌شدن با منطق بازار را دارد تا به واسطه آن بتواند حضور خود را در قدرت تثبیت کند.
منطق ادغام و انزوا، منطق زیست کسانی نیز است که به تازگی کشور را ترک کرده و به مثابه پناهجو در سراسر جهان پراکنده شده است. شناسایی مهاجران افغانستانی به مثابه بدن‌هایی که ورای اسناد هویتی، شغل، ثروت، تحصیلات و غیره دارای شأنی پیشینی هستند، همتراز شده است با انزوای شدید، سرخوردگی، فروپاشی ذهنی، مستأصل از آنچه که از کف رفته و هراسان از آینده.
سمینار افغانستان همین شرایط را به پرسش می‌کشد تا بتواند و امکان‌هایی را برای آینده طرح‌ریزی کند. این طرح‌ها مبتنی بر پرسش‌هایی از گذشته تاریخی، جریان‌های سیاسی موجود، اشکال گوناگون تبعیض و ستم، و در آخر سنجش شبکه روابط قدرت در جامعه کوتاه‌مدتی به نام افغانستان است. افق این سمینار همانا بازستانی یا احیای مجدد حیات سیاسی است، امری که در این دو سال و اندی، دست‌کم در ذهن و زبان زنان معترض در داخل کشور، ذیل شعار «نان، کار، آزادی» نقش بسته بود.
تفکر طالبانی قطعاً نمی‌تواند به یک دگماتیسم مذهبی و«ذهنیت مدرسه‌ای و جهادی» فروکاسته شود. از همین اکنون می‌توان اشکال گوناگون تفکر طالبانی را ذیل نام‌هایی چون «ملی‌گرایی»، «نولیبرالیسم»، «دولت اسلامی مجاهدین: اسلام میانه‌رو» و حتی «فدرالیسم قوم‌محور» مشاهده کرد. با درنظرداشت این واقعیت که نمی‌توان بر طرح‌های محافظه‌کارانه و مرتجع و غیرمردمی، نام آلترناتیو را اطلاق کرد، هدف سمینار ترسیم آینده‌ای است که در آن به معنای حقیقی کلمه، زن، زندگی و آزادی همزمان و همتراز باهم مجال تحقق را داشته باشند.
منبع: گروه پژوهش‌های ماتریالیستی
