داریوش مختاری، از کارشناسان حوزه آب به خبرگزاری ایلنا گفت گه سرزمین ایران وارد دوره کمیابی بلندمدت منابع آبی شده است: «با توجه به اینکه همچنان بارش‌های سالیانه از میانگین بارش‌های بلندمدت پی در پی کمتر و کمتر می‌شود، با اندکی چشم‌پوشی می‌توان گفت اقلیم و جغرافیای ایران کم‌کم وارد یک مرحله کم‌آبی پایدار می‌شود و یا به تعبیری می‌توان گفت کشور وارد دوره‌های خشکی و کمیابی منابع آب در بلندمدت شده است». او گفت که کمیابی آب به معنای کمبود بلندمدت و مزمن منابع آب در کشور است و «جزء ویژگی‌های پایدار یک اقلیم یا گستره جغرافیایی می‌شود». این کارشناس حوزه آب از سیاست سدسازی در جمهوری اسلامی انتقاد کرد و گفت به رغم ساخت ۶۰۰ سد تغییری در وضعیت نگران‌کننده آب ایجاد نشده است: « ساخت سدها به دنبال پاسخ به کمبود منابع آب (عرضه آب) بوده است ولی در عمل و پس از ساخت حدود ۶۰۰ سد همچنان با افت بارش‌ها در حدود یک دهه اخیر و کم‌آبی‌های نگران‌کننده روبرو هستیم. پژوهش‌های تکمیلی برای تاثیر ساخت سدها بر تغییرات اقلیمی کشور لازم است. برای نمونه تاثیر خشکی آب رودخانه‌ها که به دنبال ساخت سدها پدید آمده است بر تغییرات اقلیمی جغرافیای ایران موثر بوده است. نشانه‌های دیگر را نیز می‌توان یافت که از کمبود منابع آب تاثیر می‌پذیرند. به طوری که بر خلاف انتظاری که از ساخت سدها داشته‌ایم، اکنون نه تنها کم‌آبی‌های کشور با ساخت سدها برطرف نشده است بلکه وارد مرحله کمیابی منابع آب شده‌ایم که وضعیت به مراتب خطرناکتری است.»