مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.
پرونده قضایی فعالان محیط زیست در ایران در پنجمین سال خود همچنان باز است؛ گرچه قوه قضاییه مدعی بسته شدن آن باشد. مراد طاهباز، طاهر قدیریان، سام رجبی، امیرحسین خالقی، هومن جوکار، سپیده کاشانی دوست و نیلوفر بیانی، هفت فعال و متخصص حوزه محیط زیست در ایران هستند که زمستان سال ۹۶ از سوی سپاه پاسداران بازداشت شدند و دو سال در سلول‌های انفرادی بند دو-الف تحت شدید‌ترین شکنجه‌ها و بازجویی‌ها قرار گرفتند.
این فعالان پس از برگزاری دادگاه در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی، مجموعا به ۵۸ سال زندان محکوم شدند و تاکنون مشغول سپری کردن دوران محکومیت خود در زندان اوین هستند.
کاووس سید امامی، یکی دیگر از بازداشت‌شدگان این پرونده بود که در بازداشتگاه سپاه پاسداران در زندان اوین و حین گذاراندن پروسه بازجویی کشته شد و افکار عمومی را در بهت و تأثر فروبرد.
بازداشت و محکومیت فعالان محیط زیست در ایران تاکنون واکنش‌های متعددی را در داخل و همچنین در فضای بین‌المللی برانگیخته است.
دفتر محیط زیست سازمان ملل، سازمان عفو بین الملل، سازمان دیده‌بان حقوق بشر، معاون دبیرکل سازمان ملل، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران و معاون مدیر بخش خاورمیانه سازمان دیده‌بان حقوق بشر از جمله نهاد‌ها و افرادی هستند که نسبت به این پرونده واکنش نشان داده‌اند.
همچنین تاکنون ۳۴۶ تن از فعالان جهانی محیط زیست و ۱۰۱ تن از استادان دانشگاه و اعضای هیأت‌های علمی در ایران، طی دو نامه جداگانه خواستار آزادی این فعالان و متخصصان دربند شده‌اند و ضمن حمایت از آنان بر بیگناهی‌شان صحه گذاشته‌اند.
در نامه مورخ چهارم تیر ماه ۱۳۹۸، استادان دانشگاه و اعضای هیأت‌های علمی در ایران آمده است: «در میان بازداشت‌شدگان، متخصصان توانمند و شناخته شده حوزه حیات وحش کشور نظیر طاهر قدیریان، امیرحسین خالقی و هومن جوکار حضور دارند که سال‌هاست در راه خدمت به میهن و حفاظت از طبیعت این مرز و بوم تلاش کرده و در بسیاری از طرح‌های حفاظتی گونه‌های در معرض خطر انقراض، با همکاری ادارات کل محیط زیست استان‌ها و دانشگاه‌ها نقش تأثیرگذار و تعیین‌کننده‌ای در بقای آنها داشته و همچنین در تمام سال‌های خدمت خود به طبیعت این سرزمین، به عنوان الگوی تلاش خالصانه برای آبادانی وطن، موجب ایجاد انگیزه و امید در دل نسل جوان و دانشجویان محیط زیست ایران شده‌اند.»
همچنین درنامه‌ای که به امضای فعالان جهانی محیط زیست رسیده آمده است: «هرگونه استفاده از موضوع حیات وحش توسط کارشناسان این حوزه به منظور مقاصد سیاسی یا جاسوسی را به شدت محکوم می‌کنیم و این افراد هم به هیچ وجه چنین رفتارهایی را حمایت نمی‌کنند.»
آنان در ادامه تصریح کرده‌اند: «همکاران ما که به دلیل به کارگیری دوربین‌هایی که در کار ما ضروری هستند به فساد فی الارض متهم شدند، چهره ایران را در خانواده زیست محیطی جهان و در امر حفاظت و جلوگیری از انهدام گونه نادر یوزپلنگ آسیایی ارتقا دادند. ما ضمن ارج نهادن به تلاش‌های شبانه‌روزی آنان، صریحا اعلام می‌کنیم فعالیت این متهمان به هیچ وجه مقاصد غیر محیط زیستی و خارج از دنیای حیات وحش نداشته است.»
در کارنامه این متخصصان حوزه محیط زیست، فعالیت‌های برجسته‌ای نظیر پروژه‌های حفاظت از یوزپلنگ آسیایی، حفاظت از پلنگ ایرانی در پارک ملی گلستان، کمپین یوز تا ابد، حفاظت از ارزش‌های طبیعی جزیره هنگام، حفاظت از پرندگان جنگل‌های حرا، حفاظت از آخرین زیستگاه خرس سیاه آسیایی، حفاظت از گوسفند وحشی لارستان، حفاظت از لاک‌پشت‌های دریایی در جزیره قشم، حفاظت از پلنگ ایرانی و بسیاری نمونه‌های دیگر دیده می‌شود.
پنجم ژوئن، روزجهانی محیط زیست فرصتی دوباره بود تا ضمن نام بردن از هفت فعال محیط زیست زندانی و قدردانی از زحمات بی‌نظیرشان در دنیای حیات وحش ایران و جهان، بار دیگر بر لزوم آزادی کامل آنان پافشاری کنیم.
