پس از دو هفته سرانجام ۱۹۷ کشور حاضر در کنفرانس اقلیمی سازمان ملل در گلاسگو بر سر بیانیه نهایی توافق کردند. موضوع استفاده از سوخت فسیلی را به نوعی تقریر کردند تا سازش میسر شود. گرایش عمومی این بود که دادن یارانه برای سوخت‌های فسیلی نهی شود، اما به ویژه چین و هندوستان مخالفت کردند و فشار آنان باعث شد بیان نهایی به شکل نرمی درآید. هندوستان از موضع «کشور در حال توسعه» مصرف زغال سنگ را اجتناب‌ناپذیر می‌دانست. نمایندگی ایران هم با چین و هندوستان همراهی ‌کرده است. توافق شد که همگان حد گرم شدن جو زمین را نسبت به دوره پیشاصنعتی ۱,۵ درجه سانتی‌گراد در نظر گیرند و به این منظور در برنامه‌های زیست‌محیطی خود تا سال ۲۰۲۲ سخت‌گیری بیشتری به عمل آورند. چیزی که انتقاد فعالان زیست‌محیطی را برانگیخته این است که این امر الزام‌آور نیست، یعنی قرار است کشورها در این مورد داوطلبانه عمل کنند، که معلوم نیست نتیجه آن چه خواهد بود.