سوم ماه می، روز جهانی آزادی مطبوعات است. این روز به دلیل رابطه مستقیم آزادی مطبوعات با آزادی بیان اهمیت ویژه‌ای دارد. علی‌الخصوص در شرایطی که در جامعه‌ی ما، مطبوعات، نقش و جایگاهشان را به عنوان رسانه‌ای تاثیرگذار، با توجه به وضعیت اسفناک آزادی بیان، هر روز بیش از پیش از دست می‌دهند. کاهش گسترده‌ی تعدادمخاطبان به دلیل سلطه‌ی سانسور را می‌توان عامل اصلی کم‌رنگ شدن جایگاه مطبوعات در جامعه دانست. بر اساس آمارهای ارائه شده از سوی گزارشگران بدون مرز، طی چند دهه‌ی اخیر حاکمان کشورمان، بیش از ۸۹۰ روزنامه نگار و خبرنگار را به زندان انداخته و یا حتا حکم اعدام را برای بعضی از آنان اجرا کرده‌اند. با نگاه به چنین آماری چرایی وضعیت تاسف‌بار مطبوعات در ایران را می‌توان به سادگی درک کرد و همچنین می‌توان درک کرد که چگونه است که در میان ۱۸۰ کشور جهان، ایران به لحاظ رتبه‌ی آزادی رسانه‌ها، در رده‌ی صد و هفتاد و سوم قرار گرفته است.
تاثیرات مخرب نبودِ آزادی بیان بر ساختار و بنیان‌های حیاتی جامعه، امری اثبات شده و غیر قابل انکار است. سانسور به عنوان یکی از وجوه نقض آزادی بیان، عاملی مهم در انحطاط فرهنگی جامعه و امری کلیدی در گسترش و همه‌گیر شدن فساد، دزدی، چپاول و رانت خواری‌ست. سانسور همدست فقر و تنگدستی آحاد ملت و دشمن سعادت جامعه است و در عین حال مانع تامین معیشت و حقوق مادی اهالی قلم برای برخورداری از حداقل‌های زیست و زندگی‌‌ست.
کانون نویسندگان ایران به همین مناسبت، همراه با همه‌ی آنان که در چنین شرایطی برای برخورداری جامعه از مطبوعاتی آزاد می‌کوشند، روز جهانی آزادی مطبوعات را گرامی می‌دارد.
کانون نویسندگان ایران
۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۹
در همین زمینه
