یک کارگر پیمانی شهرداری اهواز قصد داشت به دلیل مشکلات معیشتی ناشی از عدم پرداخت دستمزدش خودکشی کند، اما حاضران او را منصرف کردند. این حادثه یکشنبه ۲۰ خرداد در میدان چهارشیر اهواز روی داد.
بیش از ۵ هزار کارگر پیمانی فضای سبز شهرداری اهواز ماههاست که خواهان تبدیل وضعیت قرارداشان از پیمانی به مستقیم هستند. استانداری و مدیریت شهرداری اهواز نه تنها این درخواست را بیپاسخ گذاشتهاند، بلکه همان مزد مقرر را هم به موقع نمیپردازند.
مشکل نپرداختن مزد به کارگر پیمانی بدین گونه زندگی رو به کامش تلخ میکنه ولی مشکل ما بزرگتر از از مشکل ایشان هست نه تنها با کمترین حقوق بکارگیری شدیم از طرفی مورد برچسب زنی کارفرمایان قرار گرفتیم که دستمون به جائی بند نبوده و همچنان رویه سرکوبگری بر علیه ما در پیش گرفته اند تا رانت خواریهاشون رو با برچسب زنی رو ما ماله کشی کنند.
اسم این استثمار نیست پس چیه؟
کارفرما با هماهنگی پیمانکار بدون اینکه سندی دستمون بده بر علیه ما دست به هر کاری میزنه تا تخلفات خودشو ماله کشی کنه.
مثل اینکه مسئولین دولتی که این پیمانها رو طراحی کردند عمدی دست به چنین کاری زده اند.
در طول چند ساله گذشته بجای دولت عدالت محور عملا دولتی سرکوبگر که مردم خودشو واسه پر کردن جیب رانت خوارهای دولتیش بدین گونه سرکوب میکنه و روشون برچسب میچسبونه
وقتی هم اعتراضی میکنی عملا مسئولین دولتی مثل اینکه گوشاشون کر شده.
دستمون به کجا بنده؟
صدای ما رو کی میشنونه؟
آیا کارمند دولتی که عملا از سوی دولت دستشو باز گذاشتن با چه مجوزی و از طرف چه کسی و کدوم مقام مسئولی هر سمتی به دلخواه برای تبرعه کردن خودش رو پاچه کارگری میکنه که نه استخدام و نه قرارداد مستقیم و نه طرف حساب با تشکیلات دولتی نیست ولی عملا از سوی کارفرمایان هر اتهام و هر رویه سرکوبگری بر علیه وی در نظر میگیرن و هیچ سند یا مدرکی بر علیه کارفرما و پیمانکار در دست کسی نیست و لی در مقابل نامه های اتهام از سوی کارفرما بر علیه کارگر سرازیر میشود و گویا مسئولین خودشونو به کر و لالی زدند.
کارگر پیمان حجمی / 16 July 2018