محمود دولتآبادی، نویسنده سرشناس ایرانی با جسارتی ستودنی در کنسرت گروه لیان در تهران با ریتم موسیقی بوشهری و در حالیکه حاضران در کنسرت و هنرمندان روی صحنه به وجد آمدهاند، دستافشانی و پایکوبی کرده است. کیهان چاپ تهران اما از شادی محمود دولتآبادی در کنار جوانان به خشم آمده است. ابتدا رقص جانانه نویسنده آثار ماندگاری مانند «جای خالی سلوچ» را میبینیم:
محمود دولتآبادی میگوید از شنیدن موسیقی گروه لیان به وجد آمده. او میگوید شادی با وجد تفاوت دارد. به گفته دولتآبادی موسیقی بدون ادبیات و ادبیات بدون موسیقی بیمعناست.
کیهان، رسانه ولایتمداران در مقالهای اما به نویسنده «کلیدر» و «جای خالی سلوچ» و «روزگار سپری شده مردم سالخورده» تاخته، و حرکات موزون او را «ناشیانه، سبکسرانه و مبتذل» جلوه داده و ادعا کرده که دولتآبادی برای جبران ناکامیاش در ادبیات رقصیده است.
گروه لیان یکی از گروههای موسیقی مطرح در زمینه موسیقی بومی ایران است.
محمود دولتآبادی هم یکی از نویسندگان مطرح ایران در ادبیات بومیست.
کیهان چه کاره است؟
حرکات موزون او را «ناشیانه، سبکسرانه و مبتذل»
آقایان ولایتمدار اگر ناشیانه است شما که واردید خواهش کنید آیت الله سوفیالورن درستش را نشان بدهد مردم یاد بگیرند. ما که هر روز شعبده بازی رهبر رو میبینیم دلم میخواد رقص رهبر رو هم ببینم. بعد ببینم انتقاد شما بجاست یا نه.
روزبه / 22 May 2018
درود بر دولت آبادی بزرگ
دولتش آباد و دستانش افشان باد…
نیما / 22 May 2018
ایشان قبل از نویسندگی هم هنرپیشه تاتر بوده است.
خواندن “لایه های بیابانی” برای نوجوانان آن سالها برخی اوقات خشم و غضب والدین را نیز به همراه داشت.
حیف که اینجا ویدیو نمی شود گذاشت, گروه “کماکان” هم در خط موسیقی بومی بسیار, بسیار عالی می نوازند .
خصوصا “شوفی”.
نقی / 22 May 2018
البته باید به کیهان تاخت اما یادمان نرود سخنان آقای دولت آبادی را در مورد قاسم سلیمانی و ستایش آقای دولت آبادی از ایشان
احمد / 22 May 2018
جناب احمد, صحیح می فرمایید.
بعضی اوقات به نظر می رسد که استاد دولت آبادی کماکان از رگه های قوی توده ای (به معنای سیاست حزب توده در نزدیکی به مسلمین) برخوردار می باشد.
اما به هر حال ایشان همچنین کماکان از قله های عظیم ادبیات و فرهنگ نوین ایران است.
در مجموع غول زیبایی می باشد.
و این فقط در سرزمین عجایب است که رمانی مانند “زوال کلنل” خارج از ایران به زبانهای اروپایی ترجمه و چاپ می شود, اما اجازهء چاپ به زبان فارسی در ایران را ندارد.
نقی / 23 May 2018