سلیم ایوب زاد، نویسنده و روزنامه‌نگار بنام تاجیکستانی، مقیم پراگ، با کتاب پژوهشی “تاجیکان در قرن بیستم” بین فارسی زبانان تاجیکستان و افغانستان و تاجیکان برونمرزی شهرت ویژه پیدا کرد. این کتاب مجموع مقالات و گفت‌وگوهایی آقای ایوب زاد از چهره‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تاجیکستان است و تاریخ یک قرن اخیر تحولات سیاسی تاجیکان و کشور تاجیکستان را در بر می‌گیرد. این کتاب را نجم کاویانی، پژوهشگر افغانستانی مقیم اروپا، سال ۲۰۰۲ به خط فارسی برگردانده و در هلند بازنشر شد. متن این کتاب را در سایت خراسان‌زمین می‌خوانید.
سلیم ایوب زاد زاده سال ۱۹۶۰ در ناحیه مستچاه در تاجیکستان است و قبل از مهاجرت به پراگ به عنوان سردبیر بخش سیاسی و اجتماعی هفته‌نامه “ادبیات و صنعت” (نشریه کانون نویسندگان تاجیکستان) و نایب سردبیر “هفت‌گنج” و سردبیر نشریه “چراغ روز” مشغول به کار بوده است.
در سال‌های همکاری با هفته نامه “چراع روز” که از رسانه‌های پیشگام و از انتقادی ترین رسانه‌های تاجیکستان بود و مدتی ست که چاپ آن متوقف شده است، سلیم ایوب زاد را به عنوان ادیب غمخوار ملت تاجیک و روزنامه‌نگار جسور به جامعه تاجیک معرفی کرد.
سلیم ایوب زاد نویسنده ده‌ها رمان و مجموعه داستان کوتاه است و هم خالق اولین داستان تعاملی یا دوسویه ادبیات تاجیک است. داستان “برنا و ینتر” با کمک خوانندگان تاجیک و از طریق وبلاگ این نویسنده نوشته شده است. رادیو زمانه از تجربه نوشته شدن “برنا و یترن” با این نویسنده شناخته تاجیکان گفت‌وگو کرده است. این گفت‌وگو را می‌توانید در اینجا بخوانید.
سلیم ایوب زاد از نویسندگان سختگیر و پرکار تاجیک است. آقای ایوبزاد روی متن‌های داستان‌های خود بارها و بارها کار می‌کند. می‌شود گفت که از او از روراست‌ترین نویسندگان تاجیک است که با خواننده خود بدون ریا و صمیمانه گفت‌وگو می‌کند.
این روزها اما او داغدار مجموعه‌ای از کارهای از دست رفته خود است. روز شنبه، سیزدهم ماه ژانویه، محصول کار شبانه روز این نویسنده تاجیک، از روی رایانه او به طور غیرقابل بازیافت از دست رفت. سلیم ایوبزاد از این فاجعه‌ای که به سر او آمده در وبلاگ خود نوشت و خوانندگان منتظر کار جدید او عمیقا نگران و متاسف شدند.
در این نوشته سلیم ایوب زاد از دو نویسنده بنام دیگر تاجیک نام برد که چنین مصیبتی بر سر انها نیز آمده است. آقای ایوبزاد نوشت: “حالا درد جیگر جمعه آدینه و اندوه دوستانم بهمینار و محمدرحیم صیدر را با هر ذره هستی ام حس کردم.” و در پایان این نوشته می‌گوید که سه روز ماتم شخصی خواهد داشت. از دست دادن کارهای ادبی از این قبل نیز دو نویسنده تاجیک را دوچار افسردگی کرده که تا حال از نوشتن دست کشیده‌اند و حال مخاطب تاجیک نگران است که سلیم ایوبزاد نیز قلم را زمین بنهد.
از این نویسنده امسال سه داستان کوتاه در شبکه‌های اجتماعی و هم وبلاگ خود نویسنده منتشر شد. “تابستان تلخ”، “گردگردان” و “فانوس خیال”.
اما مدتی پیش قبل از آنکه او نوشته‌های اخیرش را از دست دهد، ایوبزاد آخرین داستان کوتاه خود را با عنوان “فانوس یاد” برای مخاطبان رادیو زمانه خوانده بود. داستان کوتاهی که بسیاری از خوانندگان تاجیک در چهره قهرمان این داستان، مرگ فاجعه بار چندین تن از روزنامه نگاران تاجیک را دیدند که در سال‌های جنگ داخلی تاجیکستان به قتل رسیدند. قتل‌هایی مرموز که هنوز قاتلان این چهره‌ها شناسایی نشده و پرونده‌های آنها به فراموشی سپرده شده است.
“فانوس یاد” یادی‌ست از این چهره‌های شناخته و جوانمرگ تاجیک که از دوستان و همکاران سلیم ایوب زاد بودند. به ویژه محی‌الدین عالم‌پور، از روزنامه‌نگاران معروف تاجیک، که در اوج جنگ‌های داخلی تاجیکستان به قتل رسید.
به داستان کوتاه “فانوس یاد” با صدای خود نویسنده، سلیم ایوب زاد می‌توانید در اینجا گوش دهید:
