تهدید به افشاگری محمود احمدی‏نژاد در پی گسترش فشار علیه نزدیکان او، بار دیگر مسئله کهنه قاچاق گسترده کالا توسط سپاه پاسداران و نهادهای مختلف در جمهوری اسلامی را زنده کرد.

آقای احمدی‏نژاد، رئیس جمهوری اسلامی می‏گوید: «شماری از نهادها و سازمان‏ها از طریق اسکله‏ها و مرزهای غیر قانونی کالا وارد می‏کنند و باید جلوی آن‏ها گرفته شود.»


او که در همایش «راهبردهای نوین در پیشگیری و مبارزه با قاچاق کالا و ارز» سخن می‏گفت، به نهادهای امنیتی هم اشاره کرد و گفت: «تمام مرزهای غیر قانونی باید بسته شود. فلان سازمان، فلان نهاد، فلان دستگاه، هرکس یک‏جا را سوراخ کرده و برای خودش می‏برد و می‏آورد. این غلط است. این فساد می‏‏آورد. هیچ‏کس نباید مصونیت داشته باشد.»

این سخنان واکنش تند فرمانده سپاه پاسداران، محمدعلی جعفری را به همراه داشت. او سخنان آقای احمدی‏نژاد را انحرافی خواند و گفت: «در اسکله‏های نظامی که در اختیار سپاه قرار دارد، تبادل کالا صورت نمی‏گیرد.»

«سازمان بنادر کشتیرانی» در سال ۱۳۸۳ گزارشی تهیه کرده بود که نشان می‏داد ۵۷درصد از اسکله‏های غیر قانونی در استان هرمزگان، ۲۵درصد در استان بوشهر، ۱۱درصد در سیستان و بلوچستان و پنج‌درصد در استان‏های خوزستان و مازندران هستند.

محمود احمدی‏نژاد گفت: «عده‏ای پای‏شان را از قانون گذاشته‏اند آن‏‏ور و برای خودشان اختیارات فراقانونی قائل شده‏اند، استثنا قائل شده‏اند. آن‏جا فساد درست می‏شود. رقم‏ها هم یک قران و دوهزار نیست، دوهزار میلیارد تومان فقط مصرف سیگار در ایران است.»

وی افزود: «۱۸۰۰ تا دوهزار میلیارد، همه و حتی قاچاقچی‏های درجه‏یک دنیا را به طمع می‏اندازد، چه برسد به قول معروف به برادران قاچاقچی خودمان.»

برای بررسی بیشتر این مسئله، با ژاله وفا، روزنامه‏نگار و فعال سیاسی در آلمان و نویسنده مقالاتی با عنوان «رادیواسکوپی پیکره فساد در نظام ولایت فقیه”، گفت‏وگویی انجام داده‏ام.

دست کم ده، پانزده سالی هست که هرچند وقت یک‏بار، بحث اسکله‏های غیر مجاز کالاها که متعلق به سپاه، نهادها و حوزه‏های علمیه هستند، بالا می‏گیرد و بعد از مدتی فراموش می‏شود. به‏نظر شما، این‏بار با چه هدفی این مسئله‏ دوباره مطرح شده است؟

ژاله وفا: هدف مشخص است. حاکمیت کنونی در دوره‏های مختلفی این عمل را علیه مخالفان درونی نظام انجام داده است. منتها در مقاطع بسیار کمی، دست به افشاگری «درون‌نظامی» زده است. در دو مقطع ما با افشاگری‏هایی مواجهه هستیم که دقت بر آن، می‏تواند به درد ملت ایران بخورد، به‏خاطر این‏که شیوه‏های فساد را شناسایی کند.

یک بار در سال ۱۳۷۷ و در دادگاه آقای کرباسچی بود که با یک‌سری اقرارهای آقای کرباسچی در دادگاه در ارتباط با رانت‏خواری و فساد مواجهه شدیم و دیگری هم اکنون است که مقاصد مشخص پرونده‏‏سازی در میان است.

البته من چون در مقام قاضی قرار ندارم، نمی‏توانم بگویم پرونده‏هایی که در مورد افراد نزدیک به آقای احمدی‏نژاد، توسط برخی سایت‏های اصول‏گرا منتشر شده است، واقعیت و سندیت دارد یا نه. این امری جداست. کار ما به عنوان ناظر از بیرون، شناسایی شیو‏ه‏های فساد و رانت‏خواری است‏ که در طول نظام ولایت فقیه مستمر بوده و تنها با قرار دادن آن در معرض قضاوت مردم است که می‌شود با این نوع شیوه‏ها مبارزه همه‏گیر کرد؛ شیوه‌هایی که از رانت سیاسی، منافع اقتصادی می‏برند.

بنابراین در حال حاضر قصد گروهی در حکومت، حذف نزدیکان آقای احمدی‏نژاد با بیرون دادن پرونده‏هاست. البته می‏دانیم که این نوک کوه فسادی است که در معرض دید مردم قرار می‏گیرد.

طرف مقابل، یعنی آقای احمدی‏نژاد و نزدیکان سیاسی‏اش هم پرونده‏های سنگینی از اصول‏گرایان دارند. ایشان به دو نمونه کوچک اشاره کرد. یکی از آن‏ها همین نمونه‏ای است که شما به درستی به آن اشاره کردید، در مورد دست داشتن سپاه در قاچاق از مرزها و اسکله‏های غیر قانونی.

دومین مورد هم مسئله‏ای است که آقای جوانفکر، معاون رسانه‏ای آقای احمدی‏نژاد و مدیرعامل ایرنا بیرون دادند که به کمک حدود ۷۵۶ میلیارد تومانی دولت به دستگاه روحانیت و حوزه‏های علمیه قم اشاره داشت. به دو نمونه‏‏ کوتاه دیگر هم اشاره کرده‏اند و نشان داده‌اند اگر قرار بر این نوع افشاگری‏ها باشد، آن‏ها هم چنین پرونده‏هایی را در دست دارند.

فعلاً به نظر من، برخورد بین دو دسته است؛ دو دسته مافیایی. بهترین نفع را در چنین مقطعی ملت ایران می‏برند که ببینند سرتاسر یک نظام چگونه آغشته به فساد شده است. چون استبداد ماهیتاً ضد رشد است و در هیچ مقطع زمانی نمی‏تواند از رانت‏خواری بری باشد.

می‏دانیم که رئیس «ستاد مبارزه با کالا و ارز»، کسی نیست جز قاضی سعید مرتضوی که نامش با تعطیلی مطبوعات و شکنجه و کشتار در بازداشتگاه کهریزک همراه بوده است.

او یک‌سال پیش گفته بود که دیگر اسکله غیر مجاز در کشور وجود ندارد، اما حالا محمود احمدی‏نژاد از واژه «برادران قاچاقچی خودمان» استفاده کرده و گفته است: «هرکسی یک جایی را سوراخ کرده و برای خودش می‏برد و می‏آورد.» فکر می‏کنید آقای احمدی‏نژاد بتواند جلوی همه این‏ها بایستد؟

من بر این گمان نیستم که ایشان در موقعیتی قرار داشته باشد که بتواند جلوی این‏ها بایستد. شما زمانی می‏توانید جلوی فساد را بگیرید ‏که شخص خودتان و اطرافیان‏تان پاک و منزه باشند. یعنی در جرگه مردم قرار داشته باشید و پرونده‏هایی علیه شما در دست نظام نباشد. آن موقع حتی اگر منجر به حذف سیاسی شما هم بشود، وجدان جامعه وجدان بیداری است و می‏داند افشاگری شما حتی اگر در موضع اپوزیسیون هم انجام بشود، ضربه‏ای بر نظام خواهد بود.


منتها خود آقای احمدی‏نژادی در یک تقلب بزرگ انتخاباتی دست داشته است. البته توجه داشته باشیم که این بزرگ‏ترین حربه‏ای است که آقای احمدی‏نژاد علیه دارودسته اصول‏گرایان و در رأس آن‏ها آقای خامنه‏ای دارد. یعنی این بزرگ‏ترین حربه است، جدا از پرونده‏های فسادی که طی این شش‌سال ایشان در وزارت اطلاعات به آن‏ها دسترسی داشته است. منتها بزرگ‏ترین حربه‏اش این است که ما به طور مشترک این تقلب بزرگ را با هم انجام داده‏ایم.

ایشان یک‏تنه نمی‏تواند بایستد و الان هم نزدیک به ۳۰ نفر از نزدیکانش را بازداشت کرده‏اند. البته همین دیروز، روزنامه کیهان مقداری نگران شده بود که نکند این نوع پرونده‏ها را که بیرون می‏دهیم و دست به افشاگری می‏زنیم، به ضرر کل نظام تمام بشود.

اما آقای احمدی‏نژاد یک‏تنه نمی‏توند بایستد، به‏خاطر این‏که در خود این نظام ادغام شده است. یعنی در مقابل مردم وجهه‏ای ندارد که بتواند به امید آمدن به سوی مردم و با پاک و منزه بودن خود و نزدیکانش از دست داشتن در فساد اقتصادی، بتواند حتی پیروزی اخلاقی کسب کند. این امکان را ندارد. وقتی ایشان ملتزم به ولایت فقیه شد، در آن چهارچوب قرار گرفت و با این دستگاه فساد همراهی کرد. این‏ها الان پاتک‏هایی است که ضد هم می‏زنند و هرکس که قدرت‏اش بیشتر باشد، برنده است.

به گمان من، فعلاً قدرت سیاسی- اقتصادی طرف آقای خامنه‏ای و مافیای سپاه قوی‏تر است، اما این قدرت، دلیل بر داشتن آبرو و گریز از سقوط نیست. یعنی به همان میزانی که این پروسه را قدرت طی می‏کند و منجر به این می‌شود که علیه هم افشاگری کنند، به همان میزان هم متوجه نمی‏شوند که خود این بهترین زمینه را ایجاد می‏کند برای به‏ صرافت افتادن ملت در پی‏گیری جنبش‏شان. به این ترتیب کل نظام به خطر می‏افتد.

باز برمی‏گردیم به همین اسکله‏های غیر مجاز. خود سپاه پاسداران گفته است که دست‏کم ۱۰ اسکله آزاد در اختیار دارد که می‏دانیم ماموران گمرک هیچ نظارتی بر ورود و خروج کالا از آن‏جا ندارند و در هیچ‏کجای دنیا هم این امر دیده نمی‏شود. هم‏چنین اسکله‏های آزادی در اختیار وزارت اطلاعات و حوزه‏های علمیه قم و … قرار دارد. این اسکله‏های غیر مجاز چقدر در بالا بردن قیمت کالاها و سخت‏تر شدن زندگی مردم در ایران نقش دارند؟

چند نمونه‏اش را خود آقای احمدی‏نژاد در سخنان ۱۱ تیر اعلام کرده است. ایشان اشاره کرده است به این‏که حتی کالاهای امنیتی، اطلاعاتی و دفاعی هم، همه می‏توانند از مرز قانونی وارد شوند. چون می‏داند این مستمسکی است که سپاه پاسداران به آن متوسل می‏شود و می‏گوید ما از اسکله‏ها کالاهای دفاعی و امنیتی وارد می‏کنیم که نمی‏توانیم بیرون بدهیم. لازم نیست حتماً معلوم بشود چه نوع کالایی است، منتها می‏تواند ثبت شود.

مسئله ثبت این کالاهاست که از حیطه بررسی قانونی و کنترل و نظارت خارج نشود. آقای احمدی‏نژاد انگشت گذاشته است روی نقطه حساس. یا فرض کنید همان مثالی که در زمینه مصرف سیگار زده است.
یک عضو کمیسیون اصل نود هم اشاره‏ای کرده که طرفداران آقای احمدی‏نژاد یا افراد نزدیک به تشکیلات آقای مشایی هم در مسئله واردات سیگار مارلبورو دست دارند و کمیسیون اصل نود روزی این پرونده‏ها را مشخص می‏کند.

آقای غلامرضا مصباحی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس هم عنوان کرده است که فساد در کل مرزها و گلوگاه‏های کشور و گمرکات ریشه دوانده و در سال ۸۸، حدود ۱۹میلیارد دلار کالا به صورت قاچاق وارد کشور شده است.

تازه این مقداری است که تحت بررسی کمیسیون اقتصادی مجلس قرار گرفته است. توجه داشته باشیم که رقم‏ها در اسکله‏هایی که در دست سپاه است و هیچ‏گونه نظارتی بر آن‏ها صورت نمی‏گیرد، چقدر می‏تواند سرسام‏آور باشد. یعنی از اشاره آقای احمدی‏نژاد به این مسئله که هیچ‏گونه امکان ثبت و کنترلی در این اسکله‏ها وجود ندارد، می‏توانیم حدس بزنیم که چقدر بیشتر از مقادیر رسمی‏ای می‏تواند باشد که عضو کمیسیون اقتصادی مجلس آن را اعلام می‏کند.

این مسئله چقدر در بالا رفتن فساد و همین‏طور افزایش قیمت‏ها اثر می‏گذارد؟

وقتی شما از رانت سیاسی استفاده کنید، به این معنا که واردات را با قیمت ارز دولتی وارد کنید و در بازار آزاد بفروشید، فشار زیاد بر گرده مردمی گذاشته می‏شود که هیچ‏گونه افزایش درآمدی ندارند و فقط با افزایش هزینه‏ها مواجهه‏اند.

مسلماً این شرایط نمی‏تواند به این شکل بماند و ادامه پیدا کند. چون وقتی جلوی فساد گرفته نشود، ابعاد آن گسترده‏تر می‏شود و طوری می‏شود که حلقوم همین نظام را هم می‏گیرد و می‏بینیم که همین الان هم گرفته است.