یک روز معمولی در ماه دسامبر، سیدنی و آدم‌هایی که نرم‌نرمک برای تعطیلات کریسمس آماده می‌شوند. مردی جوان درگیر با حل و فصل بحرانی خانوادگی راهش را از میان مردمِ هر روز باز می‌کند تا ناگهان خود را در بطن یکی از بزرگ‌ترین حوادث تروریستی تاریخ معاصر استرالیا بیابد.
عشق و نفرت، مهاجرت و فاصله، مضامین «ناپیدایی»، سومین رمان امین انصاری‌ست و همچون رمان قبلی‌اش، نشر نوگام به صورت الکترونیکی آن را منتشر کرده. این رمان خواننده را در بطن تقلای مهاجری ایرانی برای آرام گرفتن در بستر جامعه میزبان و چالش‌های رابطه عاطفی‌اش قرار می‌دهد.
«ناپیدایی» برداشتی تازه در ادبیات مهاجرت در زبان فارسی‌ست. این داستان مثل داستان‌های قبلی نویسنده بی‌پرده و عاصی‌ست. با این حال انصاری در این رمان قدمی دیگر در از بین بردن تابوها در فضای ادبیات فارسی برداشته. بی‌پروایی او در شرح بعضی موقعیت‌ها بی‌آنکه اثر را دچار ابتذال کند، تصویری حقیقی از مناسبات آدم‌های داستان به دست می‌دهد.
در این اثر با تصاویری رو به رو هستیم که جای خالی‌شان در ادبیات معاصر داخل ایران سال‌هاست به چشم می‌آید.
«ناپیدایی»، همچون «والس با آب‌های تاریک»، رمان قبلی این نویسنده، پس از پیش‌خرید شدن از سوی مخاطبان به صورت رایگان و در دو فرمت پی‌دی‌اف و ای-پاب از طریق وب‌سایت نشر نوگام در اختیار عموم قرار گرفته است. برای آشنایی بیش‌تر با این کتاب و دریافت فایل به اینجا مراجعه کنید: ناپیدایی؛ داستانی از مهاجرت و عشق
نظر نشر نوگام درباره کتاب
ناپیدایی داستان مهاجرت و عوض شدن زندگی‌ها‌ست. چه آدم‌ها برای مهاجرت خودشان را آماده کرده باشند و چه آماده نکرده باشند، تاخت زدن دنیایی که سال‌ها در آن زندگی کرده‌اند و چهارچوب و سوراخ‌سنبه‌هایش را می‌شناسند، با دنیایی که زمین تا آسمان با دنیای قبلی‌شان فاصله دارد، از آدم‌ها جان می‌برد، فرسوده و پوست‌کلفت‌شان می‌کند و آدمی دیگر از این فرسودگی‌ها پا به دنیای جدید می‌گذارد.
«ناپیدایی» داستان این تاخت‌زدن است. داستان همین پوست‌انداختن و در پوست جدیدی رفتن.
این دومین رمان امین انصاری‌ست که نشر نوگام منتشر می‌کند. رمانی با شخصیت‌پردازی قوی و روایتی خوش‌خوان. اگر کتاب قبلی او «والس با آب‌های تاریک» را در نوگام خوانده باشید، بی‌شک با قلم این نویسنده توانا آشنا هستید.
از نقاط قوت کار او میزان تحقیق و پژوهشی‌ست که پیش از نوشتن هر کتاب انجام می‌دهد و هنرمندانه دغدغه‌های مرتبط با وقایع اجتماعی روز را تبدیل به ادبیات می‌کند.
