پلیس ضد شورش استانبول روز اول مه/۱۲ اردیبهشت با آب فشارقوی، اسپری فلفل، گاز اشک‌آور به تظاهرکنندگان روز جهانی کارگر که به میدان تقسیم آمده بودند حمله کرد. پلیس اعلام کرده است که بیش از ۲۰۰ نفر در این درگیری‌ها دستگیر شده‌اند و یک مرد ۵۷ ساله به‌اشتباه توسط کامیون آب فشارقوی پلیس به زیر گرفته و کشته شد.
روز جهانی کارگر در ترکیه تعطیل رسمی است اما از سال ۲۰۱۴ حزب عدالت و توسعه تظاهرات روز کارگر را در ممنوع اعلام کرده است. پلیس تمام منطقه میدان تقسیم استانبول، خیابان‌های منتهی به این میدان، خیابان استقلال و خیابان‌های منتهی به استقلال را با نرده‌های آهنی مسدود کرده بود و بیش از ۲۴ هزار نیروی امنیتی در این منطقه گماشته شده بودند.
به گزارش دفتر فرماندهی پلیس استانبول، در منطقه تقسیم و خیابان استقلال ۲۴۵۰۰ مأمور ضد شورش و نیروهای امنیتی مانع برگزاری تظاهرات روز جهانی کارگر شدند.
دفتر فرمانداری استانبول از هفته گذشته راهپیمایی روز جهانی کارگر را ممنوع اعلام کرده بود. پلیس استانبول منطقه تقسیم و استقلال را از بالا توسط بالگرد رصد می‌کرد.
در تمامی خیابان‌های منتهی به استقلال مأموران لباس شخصی امنیتی با بی‌سیم و اسلحه منطقه را زیر نظر داشتند. ماموران امنیتی گاهی رهگذران را نگه می‌داشتند و کارت شناسایی می‌خواستند.
تدابیر شدید امنیتی در سراسر استانبول، بزرگ‌ترین و توریستی‌ترین شهر ترکیه برقرار بود و توریست‌ها چمدان به‌دست در منطقه تقسیم که پر از هتل است سرگردان بودند.
راه‌ها مسدود بودند و تاکسی‌ها هم اجازه حرکت در خیابان‌های مسدود را نداشتند.
دفتر فرماندهی استانبول در روز اول ماه مه به رویترز گفت: «برخی گروه‌ها غیرقانونی می‌خواهند با راهپیمایی و تظاهرات غیرقانونی به بهانه مراسم اول ماه مه، صلح و امنیت مردم را به خطر بیندازند.»
در درگیری‌های بین کنشگران حقوق کارگران، سندیکاها و گروه‌های چپ با پلیس استانبول، در مجموع ۲۰۷ نفر بازداشت شدند.
پلیس همچنین می‌گوید: «تعداد زیادی پوستر غیرقانونی کشف و ضبط شده است». پوسترها بیشتر «حزب عدالت و توسعه» و سیاست‌های این حزب را هدف قرار داده بودند یا از حزب دموکراتیک خلق‌ها حمایت می‌کردند.
فاطمه آکاتلو عضو یکی از اتحادیه‌های کارگری به رویترز گفت: «هیچ‌کس از اسلحه و بمب اینجا استفاده نکرده است. مردم خواهد بیایند و حق بیان داشته باشند اما دولت حتی مانع آمدن آن‌ها به این منطقه شده است.»
پلیس استانبول می‌گوید که تظاهرکنندگان ۴۰ کوکتل مولوتف، ۱۷ نارنجک دستی، ۱۷۶ وسیله آتش‌بازی به سمت نیروهای پلیس پرتاب کرده‌اند.
میدان تقسیم از سال ۱۹۷۷، زمانی که ده‌ها تن از تظاهرکنندگان روز جهانی کارگر در درگیری با پلیس کشته شدند، محل همیشگی تجمع‌های کارگری در روز اول مه بوده است.
این روز که «روز اول ماه مه خونین» در تاریخ ترکیه نام‌گرفته، برای سندیکاهای کارگری و کنشگران حقوق کارگر اهمیت ویژه‌ای دارد.
میدان تقسیم استانبول همچنین از زمان آغاز جنبش پارک گزی در سال ۲۰۱۳، خانه‌ای برای وحدت یابی مخالفان «حزب عدالت و توسعه» و شخص رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه است.
روز یکشبه اول ماه مه، تمام کافه‌ها، رستوران‌ها و میخانه‌های میدان تقسیم و خیابان استقلال به‌طور کامل یا تعطیل بودند و یا هیچ مشتری نداشتند و تمام منطقه در محاصره نیروها و ماشین‌های پلیس ضد شورش و لباس شخصی‌ها بود.
ایستگاه‌های مترو تقسیم و یک ایستگاه قبل و بعد تقسیم هم تعطیل بودند و پلیس مانع این شده بود که قطار در این ایستگاه‌ها بیستند یا کسی از ایستگاه‌ها خارج شود.
هزاران نفر از فعالان کارگری تصمیم گرفتند در چنین وضعیتی به منطقه‌ای دیگر بروند. منطقه باقرکوی در نزدیکی فرودگاه آتاترک محل برگزاری تظاهراتی شد که قرار بود در تقسیم اتفاق بیافتند.
پلیس، تظاهرکنندگان را «تروریست» می‌خواند و با سگ به دنبال مواد منفجره می‌گشت.
در «باقرکوی»، پلیس استانبول و حامیان حزب دموکراتیک خلق‌ها درگیر شدند. پلیس فعلانی که «زنده باد کردستان» شعار می‌دادند را بازداشت کرد.
شهر استانبول در سال گذشته که دو بار موردحمله تروریستی گروه «دولت اسلامی» (داعش) قرار گرفت و حضور ماموران امنیتی در خیابان‌ها پس از آن بیشتر شده است.
خیابان استقلال جایی که در هر روز عادی محل رفت و آمد انبوه مردم است، در روز جهانی کارگر کاملا خالی بود.
برخی از تظاهرکنندگان با پوسترهاشان بیرون منطقه ممنوعه تقسیم و استقلال ایستاده‌اند.
