بیانیه‌ی اتحاد سوسیالیست‌های سوری و ایرانی

برگرفته از تریبون زمانه *  

۱۵ مارس ۲۰۱۶

پنج سال پس از آغاز انقلاب مردمی سوریه که خواستار مردم سالاری و رعایت حقوق بشر بود، انقلابیون سوری توسط مجموعه‌ای از نیروها‌ی نظامی قتل عام شده‌اند. از یک سو توسط حملات نظامی رژیم بشار اسد، رژیم ایران با سپاه‌های فرقه گرای خود و حملات هوایی و حمایت نظامی دولت روسیه، از سویی دیگر توسط سازمان ابر تروریستی داعش و دیگر سازمان‌های سلفی-جهادی. با این حال، کاهشی محدود در حملات هوایی روسیه و رژیم اسد در اوایل ماه مارس منجر به احیای بی درنگ تظاهرات توده‌ای اپوزیسیون دمکراتیک در سراسر کشور شد. شعار نوشته شده بر پرچمی در ادلب شاخص بود: “انقلاب صلح آمیز ما تا براندازی اسد و متحقق ساختن عدالت در کل سوریه ادامه خواهد یافت.”

نزدیک به نیم میلیون انسان، عمدتا عرب‌های سنی سوری، توسط رژیم اسد کشته شده‌اند. کل جمعیت با شرایطی مواجه است که هر روز وخیم تر می‌شود. حملات هوایی روسیه، نیروهای زمینی ایران و حزب الئه و همچنین قطعنامه‌ی ۱۸ دسامبر ۲۰۱۵ شورای امنیت سازمان ملل با رای آمریکا، روسیه، چین، فرانسه و انگلستان همه جانی تازه به رژیم بشار اسد بخشیده‌اند.

در عین حال، خاندان آل سعود و رژیم ایران با هیزم ریختن بر آتش فرقه گرایی مذهبی، در حال تشدید رقابتشان برای کنترل منطقه‌اند. دولت ترکیه نیز به نوبه خود حملاتش به کردها در ترکیه و شمال سوریه را شدیدتر کرده و در پشتیبانی از فرقه گرایی مذهبی در منطقه نیز نقش دارد. پرزیدنت رجب طیب اردوغان “نظام جمهوری ” هیتلر را به عنوان نمونه‌ای “کارآمد” ستایش کرده است.

بحران پناهجویان سوری که شامل بیش از ۸ میلیون پناهجو داخل سوریه و بیش از ۴ میلیون پناهجو خارج این کشور می‌شوند تبدیل به النکبه‌ی فلسطینی‌ها در مقیاسی بسی گسترده تر شده است. اتحادیه‌ی اروپا در حال سهمیه بندی پناهجویان و بستن مرزها‌ی خود و همچنین اعمال توافقی با ترکیه است که در عوض پرداخت ۳ بیلیون یورو به ترکیه و احتمال عضویت آینده این کشور در اتحادیه اروپا، ترکیه را موظف می‌کند تا تعداد بیشتری از پناهجویان را بپذیرد. این طرح به هیچ وجه مشکل را حل نمی‌کند. نه ترکیه و نه هیچ کشوری در منطقه‌ی خاورمیانه حاضر نیست بیش از ۱۲ میلیون پناهجو را بپذیرد و امکان ایجاد زندگی مناسبی را برایشان ایجاد کند.

ما به عنوان سوسیالیست‌های سوری و ایرانی از شما درخواست می‌کنیم که برای موضع گیری علیه این انسان ستیزی و در جستجوی راه حل‌های واقعی به ما بپیوندید.

نخست، ما حاضر به پذیرش این ادعا نیستیم که رژیم اسد گزینه‌ی بهتر از میان بد و بدتر است و حفظ آن خواهد توانست به جنگ در سوریه پایان دهد یا مانع رشد داعش و دیگر نیروهای جهادی شود. برعکس، رژیم اسد باعث و بانی بخش اعظم مرگ و میرهاست که اکنون نزدیک به نیم میلیون انسان را شامل می‌شود. این رژیم با نابود کردن نیروهای دمکراتیک در انقلاب سوریه شرایط مناسبی را برای رشد داعش و دیگر سازمان‌های سلفی-جهادی ایجاد کرده است.

دوم، با در نظر گرفتن این که رژیم اسد و داعش هردو دولت‌هایی سرمایه دار، نژادپرست و زن ستیز اند، بدون پرداختن به اختلافات طبقاتی، قومی، مذهبی و تبعیضات جنسیتی در خاورمیانه نمی‌توان هیچ بدیل ماندگاری در برابر آن‌ها ایجاد کرد.

سوم، اگرچه بر موضعی اصولی در دفاع از جنبش رهایی ملی کردها و مبارزه‌ی آنها برای حق تعیین سرنوشت خود در عراق، سوریه، ترکیه و ایران پافشاری می‌کنیم، لازم می‌دانیم که بسیاری از فعالان چپ را به سبب جدا کردن مبارزه‌ی کردها در سوریه از تحولات انقلاب سوریه به نقد بکشیم. به واسطه‌ی انقلاب سوریه در سال ۲۰۱۱ بود که امکان وجود کانتون‌های خودمختار در روژاوا پدید آمد و بدون انقلاب سوریه، روژاوایی دمکراتیک امکان پذیر نیست. آخرین شواهد مبنی بر هماهنگی و همکاری حزب اتحاد دمکراتیک سوریه با رژیم بشار اسد و نیروهای هوایی دولت روسیه بسیار نگران کننده است و آینده بدی را برای کردها پیش بینی می‌کند. رهایی کردها به رهایی مردم منطقه پیوند خورده است.

زمان آن فرا رسیده که سوسیالیست‌های سوری و ایرانی به کمک یکدیگر، تبعیضات طبقاتی، جنسیتی، قومی و مذهبی را به چالش کشند و به مبارزات زنان، کارگران، ملیت‌های ستم دیده مانند کردها و فلسطینی ها، اقلیت‌های قومی و مذهبی ستم دیده، و اقلیت‌های جنسی بپردازند. زمان آن فرا رسیده که سوسیالیسم به عنوان مفهوم رهایی انسان نه فقط علیه قدرت‌های سرمایه داری-امپریالیستی منطقه‌ای و جهانی بلکه به عنوان چشم اندازی ایجابی بیان شود که خود را از رژیم‌هایی که در شوروی استالینیست و چین مائوئیست، کمونیست نامیده می‌شدند متمایز کند.

در این راستا، از شما دعوت می‌کنیم که از طریق همکاری با تارنمای سه زبانه‌ی (عربی، فارسی، انگلیسی) اتحاد سوسیالیست‌های سوری و ایرانی که به زودی افتتاح خواهد شد به ما بپیوندید. هدف ما پیشبرد همبستگی بر اساس پرداختن به سوالاتی مشخص از طریق مقاله نویسی و فعالیت‌هایی مشترک از جمله برگزاری کنفرانس است — سوالاتی از این قبیل:

۱. چگونه می‌توان با تعصبات شیعی و سنی که منجر به ایجاد موج نفرت در منطقه شده مقابله کرد؟

۲. اگر حمایت دولت‌های ایران و روسیه از رژیم اسد پایان گیرد در سوریه چه خواهد شد؟

۳. سوسیالیست‌های سوری و ایرانی چه پاسخ‌هایی در برابر انتقادات و نگرانی‌های کردها و دیگر ملیت‌ها ارائه می‌دهند که خواهان حق تعیین سرنوشت خود هستند؟

۴. آیا سوسیالیست‌های سوری و ایرانی می‌پندارند که فدرالیسم می‌تواند یک راه حل آغازین باشد؟

۵. چشم انداز شما از عدالت اجتماعی در رابطه با مبارزات طبقاتی و جنسیتی چیست؟

۶. درک شما از سوسیالیسم چیست و چگونه این درک را از رژیم‌های تمامیت خواهی که در شوروی استالینیست و چین مائوئیست حاکم بودند متمایز می‌کنید؟

۷. به نظر شما چه فعالیت‌هایی برای ابراز مخالفتمان با رژیم اسد و داعش و سازمان‌ها‌ی جهادی و همچنین همبستگی با اپوزیسیون دمکراتیک سوری مناسب خواهد بود؟

اگر مایلید سهمی در این تلاش داشته باشید، لطفا با ما تماس بگیرید.

[email protected]

حامیان:

• فریدا آفاری، پژوهشگر، مترجم و تهیه کننده‌ی وبلاگ Iranian Progressives in Translation، آمریکا
• آنتروپوس، مترجم، یونان
• فروغ اسد پور، نویسنده و مترجم، دانمارک
• گروه پراکسیس (org)، اروپا
• ریسکا جاودان، روزنامه نگار، هلند
• ناصر رحمانی نژاد، بازیگر و کارگردان تتاتر، آمریکا
• سیامک ستوده، نویسنده و روزنامه نگار، کانادا
• عبود شلهوب، فعال مستقل، هلند
• جوزف ضاهر، تهیه کننده‌ی وبلاگ Syria Freedom Forever، عضو سازمان جنبش چپ انقلابی در سوریه و استادیار در دانشگاه لوزان، سوئیس
• رزان غزّاوي، فعال سیاسی و تهیه کننده‌ی وبلاگ Exiled Razaniyyat، انگلستان
• مهدی کشاورز، کنشگر سیاسی، آمریکا
• یاسر منیف، استاد جامعه شناسی، دانشگاه امرسون، آمریکا
• غياث نعيسة، عضو سازمان جنبش چپ انقلابی در سوریه، فرانسه
• ناهید نوید، روانشناس، آمریکا

لینک مطلب در تریبون زمانه