تلاش‌های فضانوردان برای پرورش گیاهان گل‌دار در ایستگاه فضایی بین‌المللی به ثمر نشست و روز ۱۸ ژانویه /۲۸ دی ماه اولین تصاویر گل آهاری که در فضا پرورش یافته است به زمین فرستاده شد. این اولین بار نیست که ناسا در ایستگاه فضایی، گیاه می‌کارد اما این اولین بار است که فضانوردان گل می‌کارند.
اگر چنانچه فضانوردان بتوانند گل‌کاری کنند، می‌توانند از پس چالش کاشت گیاه‌های خوراکی دیگر هم بر بیایند. کاری که نهایت برای تأمین انرژی، فیبر و ویتامین‌های به دست آمده از سبزیجات تازه، باید بتوانند در فضا انجام دهند. به عبارتی فضانوردان به غیر از آزمایش‌های ناسا، باید بتوانند برای شکم خودشان کشاورزی کنند.
گیاه‌ها در فضا در خاک رشد نمی‌کنند. “وجی” باغچه پیشرفته ایستگاه بین‌المللی فضایی است که مجهز به نور قابل تنظیم، سیستم آبیاری هوشمند و دستگاه تهویه هوایی است که گازهای طبیعی گیاهان، کپک‌های مخرب، ویروس‌ها و باکتری‌ها را به‌طور مداوم تصفیه می‌کند.
کیجل نوروود لیندگرن، فضانورد ناسا است، کشت گل آهار را روز ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵ در فضا آغاز کرد. ناسا در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۵ عکس‌هایی از جوانه‌های گل آهار در ایستگاه فضایی بین‌المللی منتشر کرده بود و گفت بود که فضانوردان منتظرند که تا این گیاهان غنچه دهند.
گیاه‌ها در فضا در خاک رشد نمی‌کنند. "وجی" باغچه پیشرفته ایستگاه بین‌المللی فضایی است که مجهز به نور قابل تنظیم، سیستم آبیاری هوشمند و دستگاه تهویه هواست.
دانه‌های گیاهان درون بالشتک‌هایی از الیاف آرامید رشد می‌کنند که پر شده است از گِل، کودهایی که به مرور زمان تجزیه می‌شوند و املاح مورد نیاز گیاهان.
این آزمایش که آزمایش "وجی- یک" نام‌گذاری شده است، به درک این موضوع کمک می‌کند که چگونه گیاهان گل‌دار در فضای بدون جاذبه زمین رشد می‌کنند. این پژوهش نهایت می‌تواند به رشد سایر گیاهان گل‌دار خوراکی، مانند گوجه‌فرنگی، کمک کند.
جیوآ ماسا، دانشمند بخش "وجی" مرکز کندی ناسا که در مورد سیستم رشد گیاهان در فضا پژوهش می‌کند می‌گوید که لازم است فضانوردان در استفاده از روش‌های کشاورزی در فضای بدون جاذبه خبره شوند. گل‌کاری کار دشوارتری است و با تمرین گل‌کاری فضانوردان برای روزی آماده می‌شوند که قرار است مقداری از خوراکی‌های مصرفی خودشان را بکارند.
باغچه پیشرفته "وجی" پیش از این از رشد گیاهان گل‌دار دیگر، مانند کاهوها هم پشتیبانی کرده است. این باغچه پیشرفته قرار است برای رشد انواع گونه‌های گیاهی به‌قصد تولید دانش پژوهشی، تولید مواد غذایی تازه و حتی وسیله‌ای برای تفنن باغبانی در فضای دور از زمین مورد استفاده قرار بگیرد.
پیش از ایده پروش گل در فضا، باغچه "وجی" برای تولید کاهوی قرمز خوراکی در ایستگاه فضایی بین‌المللی مورد استفاده قرار گرفته بود. نیمی از کاهوهای کاشته شده در وجی نهایت توسط خدمه مصرف شدند.
دانشمندان ناسا برای "وجی" سنسورهای را طراحی کرده‌اند که بر روی برگ خود گیاه سوار می‌شوند. این سنسورهای الکتریکی با اندازه‌گیری ضخامت برگ گیاه‌ها می‌فهمند که چه وقت باید پالشتک‌های حاوی ریشه را آب دهند. این سنسور‌ها بازی حدس و گمان را از کشاورزی فرازمینی حذف کرده‌اند و به کمک آنها مصرف آب کشاورزی فرازمینی به نسب روی زمین ۲۵ تا ۴۵ درصد کاهش یافته است.
۶ فضانوردی که در در روز ۱۰ اوت ۲۰۱۵ در ایستگاه فضایی بین‌المللی حاضر بودند، اولین انسان‌هایی هستند که در فضا سبزی از تولید به مصرف خوردند. ناسا و سازمان‌های دیگر، پیش از این برای چند دهه روی گیاهان مختلف در فضا آزمایش کرده بودند اما نتایج به‌جای خورده شدن، همیشه برای بررسی‌های بیشتر به زمین فرستاده می‌شد.
"وجی" تکنولوژی لامپ‌های گلخانه‌ای LED را بهینه‌تر کرده تا انرژی به صورت گرما هدر نرود. اما نور خروجی این لامپ‌ها هم با تنظیمات متغیر است و به کشاورزان فرازمینی اجازه می‌دهد تا میزان نور را با توجه به گونه‌های گیاهان، و همچنین مراحل مختلف رشد گیاه تنظیم کنند. لامپ‌های LED استفاده‌شده در وجی به‌گونه‌ای ساخته شده‌اند ۶۰ درصد کمتر از سیستم‌های گلخانه‌ای زمینی، انرژی مصرف می‌کنند.
در همین زمینه: امید بیشتر به کشاورزی فرازمینی با کاشت اولین گل در فضا
